Ο Δρόμος του Μεσαίου: φιλοσοφία ζωής

Ζούμε σε δύσκολες εποχές.  Κρίσεις σε διάφορα μεγέθη και κατηγορίες.  Οι περισσότεροι δεν ξέρετε από που να αρχίσετε κάθε μέρα, ποιον λογαριασμό να πρωτοπληρώσεις.   Ήρθε η ώρα του δάχτυλου.  Κανονικά αντί για δελτίο καιρού στις ειδήσεις θα έπρεπε απλά να σου λένε ότι “είναι μέρα του ενός κωλοδάχτυλου” ή “φυλαχτείτε, μέρα δυο κωλοδάχτυλων, η υπηρεσία πολιτικής προστασίας προτείνει να μην βγαίνετε από τα σπίτια σας”.   Αλλά είναι και καθημερινό εργαλείο ζωής:

Σου κάνει ο άλλος κάποια επικών διαστάσεων βλακεία στον δρόμο.  Όχι, μην ασχοληθείς με μούντζες, βρισιές και άλλα τέτοια ψυχοφθόρα.  Όπως κρατάς το λεβιέ ταχυτήτων με το δεξί χέρι προεκτείνεις το μεσαίο δάχτυλο.  Δεν αφήνεις τον λεβιέ.  Αν γίνεις καλός όπως εγώ, δεν σφίγγεσαι καν.  Όλο σου το είναι όμως εκεί.  Δεν αυτοσυγκεντρώνεσαι ακριβώς, αυτά είναι βουδιστικές αρλούμπες.   Απλά φροντίζεις σαν να είναι το κωλοδάχτυλό σου ακριβώς μπροστά στον καραγκιόζη της ασφάλτου, το νιώθεις στο μυαλό σου σαν ένα τεράστιο μενίρ αντιμαλακίας.

Μη γελάτε.  Αν δεν δουλέψει αυτό πρέπει να τον ακολουθήσετε ως το σπίτι του και να κόψετε τα καλώδια των φρένων.  Πολύ πιο πολύ μπελάς.

Ο Δρόμος του Μεσαίου Δαχτύλου είναι μια φιλοσοφική προσέγγιση που βοηθάει παντού.  Είστε στο Facebook και διαβάζετε μια μνημειώδη μπούρδα.  Θέλετε να απαντήσετε αλλά ξέρετε ότι δεν θα βγει πουθενά, μόνο θα εκνευριστείτε περισσότερο.   Με άλλα δάχτυλα επιλέγετε το “να μην ακολουθώ αυτή τη ανάρτηση”.   Με άλλα δάχτυλα επιλέγετε το προφίλ του παπάρα.  Αλλά μόνο με το μεσαίο, αργά και χορταστικά κάνετε unfollow, unfriend, block ή οτιδήποτε πιο σοβαρό.

Μη το σκέφτεστε σαν ένα απλό “κωλοδάχτυλο”.  Πάει ο παλιός καιρός που σκούπιζαν τον κώλο τους με αυτό το δάχτυλο.  Τώρα είναι γροθιά στο κατεστημένο.   Μια ειδική γροθιά για εμάς που πιστεύουμε ακόμα στους μονόκερους, ένα περήφανο κέρατο στην μονογαμία της οικονομικής κρίσης.  Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο στα εύκρατα κλίματα
μπορούμε να το έχουμε όλο τον χρόνο διαθέσιμο.  Εκεί που κάνει κρύο φοράνε γάντια συχνά, οπότε από αρχαίων χρόνων έχουμε πλεονέκτημα.

Μετά από καιρό χρήσης και εξάσκησης, μπορείτε να ενσωματώσετε το δάχτυλο και στη λύση άλλων προβλημάτων.  Μη βιαστείτε.  Θα ξέρετε όταν είστε έτοιμοι γιατί γίνεται με φυσικότητα και ηρεμία.  Σε σταματάει στον δρόμο πανηλίθιος για οδηγίες, δεν ακούει καν τι είπατε και φεύγει στη λάθος κατεύθυνση βρίζοντας την καημένη τη γυναίκα του που προσπαθούσε να βγάλει άκρη με το GPS και τις φωνές του στο άλλο αυτί.  Δείξτε του την σωστή κατεύθυνση ξεκάθαρα με το Μεσαίο Δάχτυλο.    Σου κολλάει στο μπαρ μια μεθυσμένη, της λες όχι και σου αρχίζει ξενέρωτες συμβουλές ζωής.  Ύψωσέ το, το τιμημένο, περήφανο και χωρίς δαχτυλίδι, σαν άλλος Thundercat να δούνε όλοι τις υπερδυνάμεις σου.   Τελειώνεις την ομιλία, δεν έχεις ιδέα τι είπες γιατί τα αντέγραψες όλα στις 2 το προηγούμενο πρωί από ένα site που μπορεί και να μην ισχύει, κρατάς με νόημα το
μικρόφωνο με το Μεσαίο Δάχτυλα, έτσι δεικτικά και ρωτάς:  “έχει κανείς ερώτηση;”  (Χτύπα το μικρόφωνο με το Μεσαίο Δάχτυλο με νόημα για να είσαι σίγουρος ότι δεν θα τολμήσουν.)

Προτείνω να πάψουμε την έκφραση “δεν σήκωσε ούτε δάχτυλο να με βοηθήσει”.  Με σωστή εκπαίδευση και νηφάλια χρήση, το Μεσαίο Δάχτυλο μπορεί να αρχίσει επαναστάσεις, να σταματήσει αδικίες και να σώσει ζωές.  Σηκώστε το επιτέλους.

 

Ο ΜεξικανοΠόντιος συγγραφέας του άρθρου, Αλέκος Γκονζαλεζίδης, είχε παλιά δικό του blog, αλλά λέει θα κάνει μεγάλο τείχος ο Donald Trump και δεν θα μπορείτε να το βλέπετε πια, οπότε μάντρωσε τα πιο πολλά του άρθρα εδώ, για κάποιον ηλίθιο λόγο υπό την κατηγορία “Φιλοσοφικά”.