Ποιος κερδίζει από αυτά που κάνει ο Βαρουφάκης;

Ο τίτλος είναι προκλητικός εσκεμμένα.   Δεν ξέρω βέβαια αν χρηματίζεται ο άνθρωπος για να γράφει όσα γράφει.   Ούτε θέλω να αναλωθώ σε πολύπλοκες οικονομικές θεωρίες.   Αυτές άλλωστε είναι σαν τις μύτες – όλοι έχουν μια.   Ότι κι αν πεις σαν ανάλυση, μπορώ να αντιτάξω νούμερα και παραδείγματα που να «αποδεικνύουν» το αντίθετο μέσα σε αυτό το μπάχαλο που ζούμε.   Αλλά η δικιά μου ανάλυση είναι επικοινωνιακή.

Όταν έγραφα το «ο πάπας, ο μπλόγκερ και ο νεκρός ελέφαντας» αναφερόμουν στον ωμό εκβιασμό.   Μερικοί άνθρωποι και στην χώρα μας οι οποίοι γράφουν ψέμματα ή αποκαλύπτουν δυσάρεστες αλήθειες για να τους πληρώσει κάποιος να σταματήσουν.   Με κίνδυνο να χτυπήσει το κουδούνι τα ξημερώματα και να τους καθαρίσουν βέβαια.   O Γιάννης Βαρουφάκης έχει χτίσει, με κόπο και επιμονή ένα προσωπικό στίγμα.   Σίγουρα δεν είναι τυχαίο.   Έχει ιστολόγιο, έχει Twitter, αρθρογραφεί εκτενώς και διαρκώς.   Κάνει συνεντεύξεις παντού ανά την υφήλιο σε κάθε μέσο με κάθε ευκαιρία.   Είναι οικονομολόγος, δημοσιογράφος ή πολιτικός;  Ποια ακριβώς είναι η δουλειά του;

Να αποκαλύπτει την αλήθεια βέβαια!   Να σώσει την αλήθεια.   Να πολεμήσει τους υποκριτές του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.

Ας το κάνουμε πιο λιανό.   Εδώ και δυόμιση χρόνια (τουλάχιστον) ακούμε διάφορους αναλυτές να μας λένε ότι επιστρέφουμε στην δραχμή.    Άλλους ότι διαλύεται η ευρωζώνη.   Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι έχουν πέσει έξω και συνεχίζουν να πέφτουν έξω.   Έστω ότι πράγματι πιστεύουν ότι τα παγκόσμια ΜΜΕ είναι σε ύπουλη συνωμοσία με τους τραπεζίτες και τους πνίγει το δίκιο τους.   Πoιο είναι το αποτέλεσμα των παρεμβάσεών τους;

1. Επειδή έχουν τρομοκρατήσει (ο Βαρουφάκης και η παρέα του) τον κόσμο σχετικά με επικείμενη κατάρρευση του ευρώ, πολλοί Ευρωπαίοι έχουν βγάλει τα λεφτά τους από τις τράπεζες.   Αν αυτές ήταν ο εχθρός τους τότε σε πρώτη ανάγνωση δουλεύει το κόλπο.  100 δις ευρώ έφυγαν από την Ισπανία στο πρώτο τρίμηνο της χρονιάς.     Δεν είναι συνωμοσία, αποτέλεσμα άρθρων και σχόλιων έγκριτων «αναλυτών» είναι αυτό.
2. Θα μπορούσε βάση μιας τέτοιας ανάλυσης να υποθέσει κανείς ότι ο Γιάννης Βαρουφάκης δουλεύει για την κυβέρνηση των ΗΠΑ.   Άλλωστε τα Αμερικανικά (και Αγγλικά) κρατικά ομόλογα έχουν γίνει ανάρπαστα.   Και εδώ ο ψυχολογικός παράγοντας είναι σημαντικός.   Ιδιαίτερα όταν τα κρατικά ομόλογα θεωρούνται και δείκτης μελλοντικών αποδόσεων.
3. Ακόμα καλύτερα, λόγω του κλίματος που φτιάχνουν οι τρομοκρατικές αναλύσεις του Κου Βαρουφάκη, τα επιτόκια σε τέτοια προϊόντα είναι σχεδόν μηδενικά.   Οι επενδυτές δεν ψάχνουν πλέον εντυπωσιακά ποσοστά κέρδους, σιγουριά ψάχνουν!   Σε πραγματικούς όρους και Αμερικανικά, Αγγλικά και Γερμανικά κρατικά ομόλογα έχουν αρνητικό επιτόκιο αφού είναι σαφώς χαμηλότερο από τον πληθωρισμό τους.

Προσπαθώ να αποφύγω την επίκληση «στοιχείων» αλλά είναι εντυπωσιακό ότι οι ΗΠΑ μπορούν να δανείζονται πλέον λεφτά πιο οικονομικά από ότι σε οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ιστορία τους.   Πέρασε το τρισεκατομμύριο δολάρια η μετακίνηση προς ομόλογα από την αρχή του 2009 ακόμα και όταν αυτά έδιναν ακόμα και ονομαστικά αρνητικό επιτόκιο!    Από την μια το κλίμα αποθαρρύνει επενδύσεις στο Χρηματιστήριο και σε εταιρείες, από την άλλη κανείς δεν ασχολείται με τον πληθωρισμό σε τέτοιες κρίσεις.

Αντίθετα με ότι θα ήθελαν κάποιοι αφελείς κομμουνιστές να μας πείσουν, το πρόβλημα δεν είναι γραβατωμένα golden boys τύπου «Wall Street”.   Εξού και ο νέος «εχθρός» είναι έτσι γενικά «οι τραπεζίτες».   Αλλά όσο συνεχίζουν τέτοιες επιθέσεις και αναλύσεις  το μόνο που καταφέρνουν είναι να πάρουν περισσότερα λεφτά από τους τραπεζίτες και να τα βάλουν στα χέρια των κυβερνήσεων που κατηγορούν ως ανίκανες!   Και ενώ κόπτονται για την μια ή την άλλη λεπτομέρεια οικονομικής πολιτικής, όσο φωνάζουν, τόσο πιο αδιάκριτα αγοράζει ο κόσμος κρατικά ομόλογα για σιγουριά.

Τα κρατικά ομόλογα έχουν και άλλο ασυνήθιστο χαρακτηριστικό.   Κερδίζουν από τα άσχημα νέα.  Μπορείς πάντα να τα πουλήσεις άμεσα και μάλιστα σε εξασφαλισμένη τιμή.   Ακόμα και όταν τα άσχημα νέα έχουν να κάνουν με την ανικανότητα της κυβέρνησης  στα οικονομικά!  Πέρυσι το καλοκαίρι έγινε ντόρος που η Αμερική έχασε το ΑΑΑ κατά Standard and Poor αλλά τα επιτόκια στα κρατικά ομόλογα έπεσαν.   Οι ίδιες τράπεζες που υποτίθεται ότι θέλουν διάσωση αναγκάζονται από νόμους και νέα θεσμικά πλαίσια να έχουν μεγάλο ποσοστό «σίγουρων» επενδύσεων:  δηλαδή κρατικών ομολόγων!   Όπως και με τις ασφαλιστικές εταιρείες παλιότερα, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των αποθεματικών τους είναι πλέον σε χρηματοοικονομικά προϊόντα των κυβερνήσεών τους.

Και καλά να είναι στις δικές τους κυβερνήσεις.   Αλλά οικονομολόγοι σαν τον κύριο Βαρουφάκη που κόπτονται για τις αδικίες που έχουν υποστεί οι «μικρές και αδύναμες χώρες» κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι το αποτέλεσμα της καμπάνιας τους είναι το αντίθετο από αυτό που πρεσβεύουν.   Αν προσθέσουμε τους κρατικούς οργανισμούς και άλλα παρόμοια σκευάσματα διεθνώς, πάνω από τα μισά κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ και της Αγγλίας τα έχουν άλλες χώρες.   Οι οποίες ουσιαστικά δανείζουν τζάμπα λεφτά έτσι!    Μου δίνεις προϊόντα και πρώτες ύλες, σου δίνω ουσιαστικά άχρηστα κομμάτια χαρτί.  Είναι μια νέα μορφή αποικιοκρατίας και βασίζεται σε ανθρώπους σαν τον κύριο Βαρουφάκη οι οποίοι μπορούν να διατηρούν ψηλά τους τόνους εκφοβισμού ώστε να μην διαμαρτύρεται κανείς.

Δεν είναι οικονομολόγος ο άνθρωπος.   Κακώς μπλέκουν διάφοροι σε συζητήσεις μαζί του.   Media shop είναι, ένα portal τρομολαγνείας.