“Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω πότε είναι τα γενέθλιά του. Ελπίζω μόνο να είναι Κριός και όχι Σκορπιός.
«Αστρολογία; Δεν το πιστεύω. Όχι κι εσύ, βρε Κάρρι» λέει ο Γουόλτ.
Κλείνω το βιβλίο και το ξαναβάζω στη θέση του. «Γιατί; Πού είναι το κακό με την αστρολογία;»
«Είναι απλώς βλακείες» λέει ο Γουόλτ δηκτικά. «Είναι δυνατόν ποτέ να προβλέψεις τι θα γίνει στη ζωή σου βασισμένος στο ποια μέρα γεννήθηκες; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι γεννιούνται την ίδια ημέρα; Δύο εκατομμύρια πεντακόσιοι ενενήντα εννιά. Πώς είναι δυνατόν δύο εκατομμύρια πεντακόσιοι ενενήντα εννιά άνθρωποι να είναι ίδιοι;»
«Σου έχει πει κανείς ότι έχεις πολύ κακή διάθεση τον τελευταίο καιρό;»
«Τι εννοείς; Πάντα έτσι είμαι».
«Φταίει που χώρισες με τη Μάγκι, έτσι δεν είναι;»
«Όχι, δεν είναι αυτό».
«Τότε, τι είναι;»
«Μιας και μιλάμε για τη Μάγκι, είναι κλειδωμένη στο παλιό μπάνιο και κλαίει». Αναστενάζω. «Για μένα;»
«Δεν έχουν τα πάντα να κάνουν με σένα, Μπράντλεϋ. Προφανώς τσακώθηκε με τον Πίτερ. Με έστειλε να σε βρω και να σου πω να πας να τη βρεις».
«Το ξέρεις ότι δε χρειάζεται να της κάνεις τα θελήματα πια, έτσι;»
«Δε με πειράζει» λέει ο Γουόλτ, λες και ούτως ή άλλως το να προσπαθήσει να κάνει το αντίθετο θα ήταν απλά άσκοπο. «Είναι πιο εύκολο απ’ το να της αρνηθώ».
Κάτι πάει πραγματικά πολύ στραβά με τον Γουόλτ, σκέφτομαι καθώς τρέχω να βρω τη Μάγκι. Αυτό που πάντα λάτρευα επάνω του ήταν ότι είναι ελαφρώς κυνικός και σαρκαστικός. Αλλά τον τελευταίο καιρό φαίνεται διαρκώς απο-καρδιωμένος και κουρασμένος, και αυτό σίγουρα δεν είναι του χαρακτήρα του. Μοιάζει σαν να κουβαλάει ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του, σαν να μην έχει πια τη δύναμη να συνεχίσει.
Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω στη μικρή τουαλέτα στο παλιό κτίριο του σχολείου, την οποία δε χρησιμοποιεί ποτέ κανείς, επειδή ο καθρέφτης είναι φθαρμένος και τα είδη υγιεινής δεν έχουν αλλαχτεί εδώ και εξήντα χρόνια. Αλλά κι αυτά που είναι γραμμένα στον τοίχο φαίνεται να είναι γραμμένα εξήντα χρόνια πριν. Το αγαπημένο μου είναι «Αν ψάχνεις για διασκέδαση, τηλεφώνησε στη Μιρτλ».
Πότε να’ταν άραγε η τελευταία φορά που κάποιος ονόμασε το παιδί του Μιρτλ;”
Απόσπασμα από αυτό το βιβλίο.
