Έχουν γεμίσει τα social media κοροϊδευτικά σχόλια και σενάρια σχετικά με τις προτάσεις για τα αδέσποτα. Να βοηθήσω λίγο με ένα παράδειγμα. Έστω ότι αντί για σκυλάκι έξι μηνών αδέσποτο στον δρόμο βρεις ένα παιδάκι παρατημένο έξι μηνών. Τι διαφορά έχει;
Και μόνο που θα το πλησιάσεις να το βάλεις στο αμάξι σου δεν έχεις ευθύνη; Γιατί όταν το έπαιξες ήρωας με το γατάκι βέβαια δεν το πολυσκέφτηκες μήπως απλά είχε ξεφύγει από τον φράχτη κάπως κατά λάθος και το ψάχνουν. Πάντα είναι “μαλάκες που δεν νοιάζονται” όσοι τα χάνουν και “ας πρόσεχαν περισσότεροι”, όχι, δεν είσαι εσύ βιαστικός κριτής. Αν το πας σε γιατρό, αυτός δεν θα σου ζητήσει τα ρέστα αν είναι δικό σου, ποιανού είναι, τι χαρτιά έχει; Όχι, όχι, “εμένα ο κτηνίατρός μου είναι άγιος άνθρωπος”. Όλοι άγιοι είμαστε από την δική μας οπτική. Απλά κάνεις την πάπια και του μεταθέτεις μια ευθύνη στη ζούλα “γιατί αυτός έχει άκρες και βρίσκει καλά σπίτια για τα ζώα”. Ναι, γι’αυτό είναι τόσο τέλεια η Ελλάδα για τα αδέσποτα, ε; Όλα σε καλά σπίτια είναι, ε;
Να υποθέσω επίσης ότι όλα τα κόπρανα των σκύλων σας τα μαζεύετε όλοι, εξού και δεν βλέπουμε πουθενά κουράδες και δεν χρειαζόμαστε δημόσια υπηρεσία να τα καθαρίζει, έτσι; Όταν θέλεις να δώσεις παιδί για υιοθεσία το κάνεις στο Facebook page σου; Γιατί ένα σκυλάκι να μπορεί να γίνεται αλλιώς; Είναι λιγότερο σοβαρό το θέμα; Δεν πρέπει κάπως κεντρικά κάποιος να φροντίζει ότι τα ζώα που διακινούνται έχουν περάσει κάποιον βασικό έλεγχο υγείας και τα έχουμε καταγράψει κάπου; Αν πετάξει ο γιος μου πέτρα και σπάσει μια λάμπα στον δρόμο δεν έχω ευθύνη; Αν κάνει κάποια ζημιά το σκυλί πως θα ξέρουμε ποιος είναι υπόλογος έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα;
Αν σας φαίνεται “ελεύθερο”, σωστό, δίκαιο ή ρομαντικό το όλο σκηνικό όπως είναι τώρα με τα αδέσποτα είστε μέρος του προβλήματος. Γιατί δεν εφαρμόζετε οι περισσότεροι ούτε τα στοιχειώδη και – πάνω από όλα – δεν προτείνετε κάτι καλύτερο ούτε βοηθάτε τόσα χρόνια να βελτιωθεί η κατάσταση. Η απόδειξη είναι σε κάθε γειτονιά παρατημένη. Ακριβώς όπως και με τις πλαστικές σακούλες από τα σουπερμάρκετ, η ελληνική κοινωνία αντιδρά σαν κακομαθημένο παιδάκι για πράγματα που κατά βάθος ξέρει ότι πρέπει να αλλάξει…