(Το κείμενο προέρχεται από αυτόματη μετάφραση και έχει πολύ πλάκα.)
“Ορισμοί
Η υπαίθρια εκπαίδευση μπορεί να οριστεί απλά ως εμπειρική εκμάθηση σε, για, ή για υπαίθρια. Η υπαίθρια εκπαίδευση όρου `», εντούτοις, χρησιμοποιείται αρκετά ευρέως για να αναφερθεί σε ένα φάσμα των οργανωμένων δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται με ποικίλους τρόπους στα κυρίως υπαίθρια περιβάλλοντα. Οι κοινοί ορισμοί της υπαίθριας εκπαίδευσης είναι δύσκολο να επιτευχθούν επειδή οι ερμηνείες ποικίλλουν σύμφωνα με τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία, και τις τοπικές συνθήκες.
Η υπαίθρια εκπαίδευση συχνά εσφαλμένα αναφέρεται ως συνώνυμη με εκπαίδευση περιπέτειας, προγραμματισμός περιπέτειας, και υπαίθρια εκμάθηση, υπαίθριο σχολείο, θεραπεία περιπέτειας, αναψυχή περιπέτειας, τουρισμός περιπέτειας, εξερευνητική εκμάθηση, εκπαίδευση πρόκλησης, εμπειρική εκπαίδευση, και περιβαλλοντική εκπαίδευση. Η συναίνεση για την έννοια αυτών των όρων είναι επίσης δύσκολο να επιτευχθεί. Εντούτοις, η υπαίθρια εκπαίδευση χρησιμοποιεί συχνά ή βασίζεται σε αυτά τα σχετικά στοιχεία ή/και ενημερώνει αυτές τις περιοχές. Η σφραγίδα της υπαίθριας εκπαίδευσης είναι η εστίασή της στη «υπαίθρια» πλευρά αυτής της εκπαίδευσης εκτιμώντας ότι εκπαίδευση περιπέτειας θα εστίαζε στην πλευρά περιπέτειας και περιβαλλοντική εκπαίδευση θα εστίαζε σε περιβαλλοντικό.
Στόχοι
Μερικοί χαρακτηριστικοί στόχοι της υπαίθριας εκπαίδευσης είναι:
- μάθετε πώς να υπερνικήσει την αντιπαλότητα
- ενισχύστε την προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη
- αναπτύξτε μια βαθύτερη σχέση με τη φύση.
Η υπαίθρια εκπαίδευση εκτείνεται τις τρεις περιοχές μόνου, άλλοι, και του φυσικού κόσμου. Η σχετική έμφαση αυτών των τριών περιοχών ποικίλλει από ένα πρόγραμμα σε άλλο. Ένα υπαίθριο πρόγραμμα εκπαίδευσης μπορεί, παραδείγματος χάριν, να υπογραμμίσει το ένα (ή περισσότερων) αυτών των στόχων:
- διδάξτε υπαίθριο δεξιότητες επιβίωσης
- βελτιωθείτε επίλυση προβλήματος δεξιότητες
- μειώστε υποτροπή
- ενισχύστε ομαδική εργασία
- αναπτυχθείτε ηγεσία δεξιότητες
- καταλάβετε φυσικά περιβάλλοντα
- προάγετε πνευματικότητα
Ιστορία
Η σύγχρονη υπαίθρια εκπαίδευση οφείλει τις αρχές της σε διάφορες χωριστές πρωτοβουλίες. Οργανωμένη στρατοπέδευση ήταν εμφανής προς το τέλος του δέκατου έννατου αιώνα και του εικοστού νωρίς αιώνα στην Ευρώπη, το UK, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, και τη Νέα Ζηλανδία. Πρόσκοπος μετακίνηση, που καθιερώνεται το 1907 κοντά Robert Baden-Powell, υιοθετεί την μη-επίσημη εκπαίδευση με μια έμφαση στις πρακτικές υπαίθριες δραστηριότητες. Ο πρώτος Εξωτερικά συνδεδεμένος κέντρο Aberdovey Ουαλία καθιερώθηκε κατά τη διάρκεια Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Δασικά σχολεία Δανία είναι παραδείγματα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων με τους παρόμοιους στόχους και τους σκοπούς.
Ένας βασικός υπαίθριος πρωτοπόρος εκπαίδευσης ήταν Kurt Hahn, ένας γερμανικός εκπαιδευτικός που ίδρυσε τα σχολεία όπως Schule Schloss Σάλεμ Γερμανία, Gordonstoun Σχολείο μέσα Σκωτία, Ατλαντικό κολλέγιο Ουαλία, Ενωμένα παγκόσμια κολλέγια μετακίνηση,Δούκας του βραβείου του Εδιμβούργου σχέδιο (που υπογραμμίζουν την κοινοτική υπηρεσία, τις δεξιότητες χειροτεχνίας, τη φυσική ικανότητα, και τις υπαίθριες αποστολές), και η εξωτερική συνδεδεμένη μετακίνηση.
Το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα είδε την ταχεία ανάπτυξη της υπαίθριας εκπαίδευσης σε όλους τους τομείς (κράτος, εθελοντική, και εμπορική) με μια ever-widening σειρά των ομάδων και των εφαρμογών πελατών. Σε αυτήν την περίοδο που δεσμεύεται εξωτερικά σε πάνω από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ στη δεκαετία του ’60. Αυτό, στη συνέχεια, ωοτόκησε πολλά προγράμματα παραφυάδων, συμπερίληψη Περιπέτεια προγράμματος και Εθνικό υπαίθριο σχολείο ηγεσίας, και επαγγελματικοί σύνδεσμοι όπως η ένωση εκπαίδευσης αγριοτήτων και Ένωση για την εμπειρική εκπαίδευση. (Δείτε επίσης Βόρεια Αμερική Σε όλο τον κόσμοτμήμα.)
Μια ιστορία της υπαίθριας εκπαίδευσης στο UK έχει τεκμηριωθεί από Lyn Cook (1999) [1]. και μια ιστορία της υπαίθριας εκπαίδευσης στη Νέα Ζηλανδία έχει δημοσιευθεί στο σπόρο Lynch’s «στρατοπεδεύοντας στο πρόγραμμα σπουδών» (2007)[2]. Επίσης δείτε Ιστορία της υπαίθριας εκπαίδευσης.
Φιλοσοφία και θεωρία
Η φιλοσοφία και η θεωρία για την υπαίθρια εκπαίδευση τείνουν να υπογραμμίσουν την επίδραση των φυσικών περιβαλλόντων στα ανθρώπινα οντα, τον εκπαιδευτικό ρόλο της πίεσης και την πρόκληση, και εμπειρική εκμάθηση.
Οι άνθρωποι είναι σε πιό ακατέργαστο επίπεδό τους όταν υπαίθρια. Οι συμμετέχοντες μπορούν να γίνουν πιό ενήμεροι ότι είναι μέρος ενός μεγαλύτερου οικοσυστήματος και δεν είναι όπως δεσμεύονται από το κοινωνικούς τελωνείο και τους κανόνες. Στην ουσία οι συμμετέχοντες μπορούν να είναι αληθινοί σε τους και ικανότεροι να δουν άλλους ως ανθρώπους ανεξάρτητα από τη φυλή, την κατηγορία, τη θρησκεία κ.λπ. Η υπαίθρια εκπαίδευση βοηθά επίσης να ενσταλάξει τα βασικά στοιχεία της ομαδικής εργασίας επειδή οι συμμετέχοντες πρέπει συχνά να εργαστούν μαζί και να στηριχθούν σε άλλοι. Για πολλούς ανθρώπους ένας υψηλός σειρά μαθημάτων σχοινιών ή υπαίθρια δραστηριότητα μπορέστε να τεντώσετε το τους ζώνη άνεσης και τους αναγκάστε για να προκληθείτε που φυσικά μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει να προκληθεί διανοητικά.
Οι ρίζες της σύγχρονης υπαίθριας εκπαίδευσης μπορούν να βρεθούν στη φιλοσοφική εργασία:
- Comenius
- John Dewey
- William James
- Aldo Leopold
- John Locke
- John Muir
- Jean-Ζακ Rousseau
- Henry David Thoreau
- Pestalozzi
Η θεμελιώδης εργασία για τη φιλοσοφία της υπαίθριας εκπαίδευσης περιλαμβάνει την εργασία από:
- Kurt Hahn
- Willi Unsoeld
Ένα ευρύ φάσμα των κοινωνικών επιστημών και των συγκεκριμένων υπαίθριων θεωριών εκπαίδευσης και τα πρότυπα έχουν εφαρμοστεί σε μια προσπάθεια να γίνει κατανοητή καλύτερα η υπαίθρια εκπαίδευση. Μεταξύ του κλειδιού τα θεωρητικές πρότυπα ή οι έννοιες είναι:
- Εμπειρική εκπαίδευση θεωρίες
- Ανάπτυξη ομάδας θεωρίες
- Εξωτερικά συνδεδεμένος Πρότυπο διαδικασίας[3]
- Πίεση, βέλτιστη διέγερση, ζώνη άνεσης, και ψυχολογική ροή θεωρίες
- Θεωρία Psychoevolutionary και Υπόθεση Biophilia
(Από το World Lingo)
