Γιατί οι επιστήμονες πρέπει να επικοινωνούν πιο πολύ

http://www.youtube.com/watch?v=V89AeCLCtJQ

Στο ντοκιμαντέρ αυτό ο νέος Νομπελίστας πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών στην Αγγλία συμπεραίνει στο τέλος ότι οι επιστήμονες πρέπει να βγούνε πιο επιθετικά στην κοινωνία για να εξηγήσουν τα θέματα “γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, θα το κάνουν άλλοι, λιγότερο αρμόδιοι για εμάς”.   Η πρόσφατή μου ενασχόληση με την ομοιοπαθητική και την επικοινωνία της μου έδειξε ξεκάθαρα πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα.

Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα μια μελέτη του ΕΜΠ, αλλού αναφέρεται ως έρευνα στο Πολυτεχνείο, αλλού ότι έγινε από τον Βυθούλκα.   Σε μερικά φόρουμ νομίζουν ότι γίνεται ακόμα.   Πουθενά δεν δίνεται πηγή.   Και μερικοί αναφέρουν ένα όνομα:   Περικλής Μπούρκας.  Τι κάνει λοιπόν οποιοσδήποτε νοιάζεται για τις πηγές του;  Έστειλα ένα email και έλαβα ευγενικότατη πρόσκληση να τα πούμε από κοντά στο Πολυτεχνείο.

Ο Κος Μπούρκας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ακαδημαϊκού.   Είναι επιστήμονας και ασχολείται με το αντικείμενό του.  Και η ιστορία του είναι χαρακτηριστική.  Η γυναίκα του είναι φαρμακοποιός και την κούραζε πολύ η διαδικασία της δυναμοποίησης οπότε σκέφτηκε να τις φτιάξει ένα μηχάνημα να το κάνει αυτόματα και σωστά.  (Μακάρι όλοι οι φαρμακοποιοί να ήταν τόσο ευσυνείδητοι…)  Σαν διερευνητικό μυαλό, μια και το είχε κάνει όλο αυτό σκέφτηκε να κάνει και μερικές μετρήσεις.   Έχουν ένα σωρό όργανα άλλωστε για αυτή την δουλειά εκεί και ειδικεύεται σε αυτό.

Βγήκε και ερευνητική δημοσίευση από αυτή την υπόθεση αλλά βέβαια δεν αναφέρεται από τους θιασώτες της ομοιοπαθητικής γιατί το συμπέρασμα είναι ότι : “While the open pilot trial performed by the NTUA team showed a large difference in readings for the controls and test-solutions, the experimental blind test was negative.”   Δηλαδή τζίφος.  Επιπλέον ο Κος Μπούρκας σαν σωστός επιστήμονας μου αρίθμησε ένα σωρό λάθη που γίνονται συχνά από όσους κάνουν δυναμοποιήσεις  τα οποία επηρεάζουν άμεσα και σημαντικά τις μετρήσεις.

1. Τεράστιες διαφορές στα αποσταγμένα νερά που χρησιμοποιούνται τα οποία έχουν ένα σωρό πρόσθετα.

2. Χρήση πλαστικών αντί για γυάλινων μπουκαλιών.

3. Απλό ξέπλυμα των σκευών μεταξύ μετρήσεων με νερό!

Και άλλοι πιο τεχνικοί παράγοντες.   Φανταστείτε όμως πόσο προβληματική είναι η διασφάλιση ποιότητας σε όλο το ομοιοπαθητικό κύκλωμα!  Είχε πράγματι επικοινωνία με τον Βυθούλκα και με τον Διαμαντίδη (αναφέρεται σε μερικά ιστολόγια) και έκανε πρόταση για μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα για να καταλήξουμε σε κάτι πιο επιστημονικό σαν συμπέρασμα.   Αλλά δεν έγινε ποτέ.

Πως καταφέρνουν τώρα να πάρουν αυτά τα γεγονότα και να τα μετατρέψουν σε “απόδειξη” ότι ισχύει η ομοιοπαθητική είναι εντυπωσιακό.  Ο ίδιος ο Κος Μπούρκας σαν επιστημονικό και κριτικό μυαλό μου είπε ότι θα έπρεπε να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια και στην δικιά του ειδικότητα και βέβαια μετά με κλινικές μελέτες για να εξαχθεί οποιοδήποτε συμπέρασμα.  Πιθανώς να χρειαστούν και άλλες ειδικότητες αλλά κάπως θα πρέπει να συνεργαστούν.   (Από τότε βέβαια έγιναν πολλές διεθνώς και όλες καταλήγουν ότι η ομοιοπαθητική δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, ούτε έχει αποδειχθεί ποτέ πειραματικά διαφορά ανάμεσα σε “δυναμοποιημένο” νερό και απλό νεράκι.)

Δεν έχει σημασία αν πιστεύεις ή όχι στην ομοιοπαθητική. Η ερευνητική απόδειξη δεν έχει να κάνει με αν είναι Καρτεσιανό το μυαλό σου ή όχι.  Ζούμε καθημερινά κάνοντας μικρά πειράματα και βολευόμαστε με ότι φαίνεται να δουλεύει.   Αλλά κάποιοι δημιουργούν ένα χάσμα ανάμεσα στην επιστήμη και οτιδήποτε πουλάνε για να αποφύγουν αυτόν τον έλεγχο.  Όλο “κάποια μελλοντική έρευνα” θα αποδείξει τόσους αιώνες τώρα σύμφωνα με τους ομοιοπαθητικούς… Κάποτε και τα αυτοκίνητά μας θα πετάνε.  Ως τότε όμως δεν παίρνουμε φόρα να πέφτουμε με αυτά από γκρεμούς!