Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του ομοιοπαθητικού γιατρού Α.Βάθη σχετικά με την ομοιοπαθητική θεραπεία τα εξής σαφώς…ασαφή:
“Πρόγνωση – πορεία και χρόνος
Ο χρόνος και ο βαθμός στον οποίο θα ωφεληθεί κάθε ασθενής διαφέρει, και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Συνοπτικά, οι σημαντικότεροι από αυτούς είναι οι παρακάτω:
1. κληρονομική προδιάθεση
2. χρόνος από τη διάγνωση: όσο νωρίτερα απευθύνεται στην ομοιοπαθητική ένας ασθενής, τόσο ευκολότερη η θεραπεία
3. βαθμός και είδος παθολογοανατομικών αλλοιώσεων
4. πυρετός: αποτελεί κατά κανόνα θετικότατο προγνωστικό παράγοντα όταν ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να εμφανίσει πυρετό μεγαλύτερο του 38 σε οξείες λοιμώξεις ή χρόνιες παθήσεις
5. προηγούμενη χρήση / κατάχρηση χημικών φαρμάκων (αντιβίωση, κορτιζόνη, ορμόνες, κ.α.)
6. ηλικία: το νεαρό της κλινικής ενός ασθενούς είναι θετικός παράγοντας
7. Ταυτόχρονη λήψη άλλων χημικών φαρμάκων: η ταυτόχρονη λήψη χημικών φαρμάκων με την ομοιοπαθητική, άλλοτε καθιστά δυσχερέστερη και άλλοτε μη εφικτή τη θεραπεία.
Πρόγνωση για ένα συγκεκριμένο ασθενή μπορεί να γίνει μόνο μετά τη λήψη του πλήρους ιατρικού και ομοιοπαθητικού ιστορικού του. Στην πλειοψηφία των ασθενών μέσης υγείας, σημαντικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται σε 1-2 μήνες θεραπείας. Για νόσους που χρονίζουν, σε πολύ γενικές γραμμές, θα χρειαστούν 2 με 3 μήνες ομοιοπαθητικής θεραπείας ανά έτος παθολογίας. Γενικά, τα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι μόνιμα, και δεν χρειάζεται η εφ’όρου ζωής λήψη των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, παρά μόνο όσο είναι απαραίτητο για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της υγείας του ασθενούς.”
Η Πυθία στους Δελφούς νομίζω ότι ήταν πιο σαφής συνήθως! Μπορεί να θεραπευτείτε τώρα, μπορεί και όχι, μπορεί σε μερικούς μήνες. Ειδικά για το είδος των προβλημάτων που υποτίθεται ότι θεραπεύει η ομοιοπαθητική σκεφτείτε ότι έτσι κι αλλιώς είναι πολύ πιθανό σε τρεις μήνες να σας περάσουν.
Φανταστείτε να πάτε σε κλασσικό γιατρό, να σας δώσει φάρμακο και να σας πει ότι μπορεί να πιάσει κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους μήνες!
