Στις αρχές του 19ου αιώνα η ενασχόληση με την ομορφιά και τη μόδα έπαψε να είναι αποκλειστικό προνόμιο των γυναικών. Σε αυτή την περίοδο εμφανίστηκαν οι δανδήδες, οπαδοί του απόλυτου ειδώλου της μόδας Τζορτζ «Μπο» Μπρουμμέλ, ενός κυρίου ο οποίος είχε μανία να επιδεικνύει τα κάλλη του κι επέμενε να φοράει παντελόνια τόσο κολλητά, που έμοιαζαν σαν δεύτερο δέρμα του, ενώ δεν μπορούσε ν’ ανεχτεί ούτε μια ζάρα στα γιλέκα του. Οι δανδήδες φορούσαν τόσο ψηλά κολάρα, που αναγκαζόντουσαν να κοιτούν μόνο ευθεία, δεδομένου ότι δεν μπορούσαν να γυρίσουν το κεφάλι τους.
Λέγεται, μάλιστα, πως πολλοί κύριοι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την περίοδο από διερχόμενες άμαξες τις οποίες δεν κατάφεραν να δουν εγκαίρως.
Από το βιβλίο “Η βασίλισσα της σαπουνόφουσκας” της Μεγκ Κάμποτ.
