Μου έκανε εντύπωση η αντίδραση σε προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με την απολίθωση της ελληνικής γλώσσας. Αποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε σχεδιασμένοι να δεχόμαστε πληροφορίες μη συμβατές με τις πεποιθήσεις μας, συγκέντρωσα πυρά αν και απλά δήλωνα το αυτονόητο: η ελληνική γλώσσα εξελίσσεται διαρκώς είτε το θέλουμε είτε όχι. Άλλο η προφορική παράδοση, άλλο τα πρώτα σκιρτήματα γραπτού λόγου. Ήρθε η παρακμή, οι Ρωμαίοι, η δαιδαλώδης γραφειοκρατία του Βυζαντίου. Καθώς ο Γουτεμβέργιος φυγάδευε στο Μέινζ τα μηχανήματα που αποτέλεσαν το πρώτο εκτυπωτικό μηχάνημα η Ελλάδα έπεφτε στον Τουρκικό ζυγό. Η επανάσταση του βιβλίου έγινε ενώ εμείς παραμείναμε απλοί αγρότες και κτηνοτρόφοι. Τα ελληνικά εξελίχθηκαν σε μοναστήρια και τα σαλόνια της Ευρώπης. Τετρακόσια χρόνια αργότερα μια ιδιαίτερα μπασταρδεμένη άποψη φιλελλήνων του εξωτερικού αποτέλεσε την βάση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Και όμως, εθελοτυφλώντας σε εντυπωσιακό βαθμό, οι περισσότεροι άνθρωποι της ηλικίας μου αντιδρούν με μανία αν τολμήσει κάποιος και χρησιμοποιήσει κάποια μίξη αυτών των ελληνικών που μας έφεραν μετά την Τουρκοκρατία με άλλη γλώσσα. Opos ta Greeklish. Είναι ανόητη αντίρρηση σε πολλά επίπεδα:
- Σκοπός της επικοινωνίας είναι η μεταφορά ενός μηνύματος από τον πομπό στον δέκτη. Αν και οι δυο καταλαβαίνουμε το μήνυμα, η μορφή του είναι σίγουρα δευτερεύουσας σημασίας.
- Η εμμονή με την μορφή του μηνύματος εμπεριέχει πολιτική. Δηλαδή την προσπάθεια του ενός να αλλάξει τον άλλον. Όπως ένας γονιός λέει στο μωρό «όχι, δεν σου δίνω την σοκολάτα αν δεν πεις ‘παρακαλώ’ !»
- Δείχνει επίσης αναισθησία στις διαφορετικές συνθήκες, τεχνολογικές ή άλλες. Μπορεί να κάνω ενημέρωση κατάσταση (status update) στο Facebook (φατσοβιβλίο;) στα Greeklish επειδή στο κινητό μου είναι πολύ μπελάς η αλλαγή γλώσσας πληκτρολόγησης.
Όλα αυτά θα μπορούσα να τα δεχτώ από οποιονδήποτε μπορούσε να αντέξει να στρέψουμε τον αντίστοιχο μεγενθυτικό φακό στις δικές του επικοινωνίες. Αλλά αν υπήρχε τέτοιος σύχρονος Έλληνας θα ήταν κάτι σαν τους Μορμόνους που συνάντησα στο Salt Lake City. Γιατί ποιός από εμάς δεν έχει βάλει την σύγχρονη τεχνολογία στην ζωή του; Ποιός στέλνει μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) με την διεύθυνση του παραλήπτη με ελληνικούς χαρακτήρες; Εδώ δεν χρησιμοποιούν τις ονομασίες δικτυακών τόπων στα ελληνικά αν και τεχνολογικά είναι εφικτό εδώ και αρκετό καιρό! Με την ίδια λογική θα έπρεπε να αρνείστε να ανοίξετε γράμμα από την τράπεζά σας αν εμπεριέχει λατινικούς χαρακτήρες.
Είναι αυτονόητο ότι στην προσπάθεια επιβολής των απόψεών τους, οι φανατικοί ψευτοφιλέλληνες κάνουν οι ίδιοι τερατώδεις γενικεύσεις και εσφαλμένες ερμηνείες της εξέλιξης της γλώσσας. Όπως κάθε άνθρωπος που κυριεύεται από μανία αρχίζουν και πιστεύουν θεωρίες τις οποίες ούτε ο Γκέμπελς δεν θα μπορούσε να περάσει σαν προπαγάνδα.
Δεν σας αρέσουν τα greeklish μου; Μην μου απαντάτε στο φόρουμ! Μήπως το forum είναι ελληνική λέξη; Μήπως είναι και ελληνική εφεύρεση; H ουσία που ενώνει τους ανθρώπους σε έναν δικτυακό τόπο είναι η ανταλλαγή πληροφοριών και συναισθημάτων. Αφήστε μας να διαλέξουμε εμείς τον τρόπο που μας βολεύει καλύτερα για να επικεντρωθούμε στην ουσία: πως θα αποκαταστήσουμε την λειτουργικότητα της κοινωνίας μας για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας. Ο πολιτισμός θα έρθει όταν στρώσουμε τα υπόλοιπα. Φαντάζεστε οι Αρχαίοι Έλληνες να έκριναν τους φιλόσοφούς τους με βάση την εξωτερική τους εμφάνιση και ιδιομορφίες στον τρόπο έκφρασής τους; Δεν θα είχαμε σήμερα μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του ανθρώπινου πολιτισμού…
κατ’ αρχάς, συμφωνώ. Μην μπαίνετε στο φόρουμ μου.
Όμως εξηγώ γιατί δεν συμμετέχω σε Greeklish Forums, Chats, Tweets, κλπ:
Δεν είμαι πια νέος άνθρωπος. Βλέπω εκατοντάδες κείμενα κάθε μέρα, εκατοντάδες – και ο χρόνος για να τα δω, πόσο δε μάλλον για να τα αναλύσω, είναι ελάχιστος.
Με κουράζει κατά σειρά το ανορθόγραφο, το greeklish, το εγγλέζικο κείμενο. Δεν θυμώνω μαζί του, ούτε είμαι αλάνθαστος – ειδικά το ανορθόγραφο είναι σχεδόν καθημερινό πρόβλημα και δικά μου κείμενα: Αλλά δεν το αντέχω. Κουράζομαι.
Οπότε, συνειδητά ή ασυνείδητα, το προσπερνώ. Κόβω τα tweets. Αφήνω τα chats.
Δεν μπαίνω στα forum.
Δεν είναι θυμωμένη αντίδραση, είναι μάλλον παραίτηση 🙂
Δες το και έτσι.
To μήνυμά σου περιέχει γλύκα, αγάπη και ευαισθησία. Όσο ανορθόγραφο και αν ήταν, όσα Greeklish και αν περιέχει, το εκτιμώ! Αν αγαπάς τόσο κάθε σου επικοινωνία, νομίζω ότι θα είναι πετυχημένη όποιο μέσο, γλώσσα ή τεχνολογία και αν χρησιμοποιείς.
Αγαπητέ Αλέξη,
όταν πήγα να αφήσω την απάντησή μου, ενστικτωδώς ξεκίνησα να γράφω το όνομά μου στα αγγλικά, το οποίο και διόρθωσα στη συνέχεια. Βέβαια το email παραμένει με λατινικούς χαρακτήρες. Είναι αλήθεια ότι το διαδίκτυο είναι ένας χώρος στον οποίο συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε μία γλώσσα ή μία γραφή διαφορετική από τα κλασσικά νεοελληνικά (επίτρεψέ μου την αντίφαση). Το πρόβλημα δεν βρίσκεται όμως εκεί αλλά ίσως στην πιθανότητα αυτή να καταστεί η κατεξοχήν γλώσσα επικοινωνίας μας. Λέω ίσως διότι εάν το ΜΕΣΟ επικοινωνίας αλλάξει -με πιο εντατική χρήση γραπτών μηνυμάτων και διαδικτύου- τότε μοιραία ο ΚΩΔΙΚΑΣ επικοινωνίας που ταιριάζει με το μέσο αυτό θα αποκτήσει σημαντικότερη θέση σε αυτό που ονομάζουμε ” η γλώσσα μου”.
Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να δω ουδέτερα και παθητικά αυτό το φαινόμενο, παρότι αντιλαμβάνομαι και αποδέχομαι πολλά από τα επιχειρήματά σου. Εξάλλου, στη νεώτερη ελληνική ιστορία, οι απόπειρες διατήρησης πιο -υποτιθέμενα- λόγιων μορφών έκφρασης (καθαρεύουσα) ή εξελληνισμού αγγλικών εκφράσεων (εναρκτήριο λάκτισμα αντί για kick off, βασική γραμμή αντί για baseline) αφενός προήλθαν από κέντρα συντήρησης (τελευταίο η χούντα), αφετέρου δεν επικράτησαν τελικά γιατί η γλώσσα είναι, όπως σωστά λες, ζωντανή. Εκεί που διαφωνώ όμως μαζί σου είναι στην ευκολία με την οποία ταυτίζεις τη γλώσσα με την επικοινωνία και την τελευταία με το μήνυμα το οποίο περιέχει. Η γλώσσα είναι και άλλα πράγματα, όπως ταυτότητα, ιστορία, η εικόνα του πατέρα μου που έχω χάσει. Αυτά τα άλλα πράγματα με οδηγούν να την διατηρώ με μία μορφή, ακόμη και εάν δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις η πλέον χρηστική. Ακόμη, κάθε μήνυμα μπορεί να λάβει λιγότερες ή περισσότερες αποχρώσεις, Είναι κάτι σαν τα χρώματα ή τον αριθμό των pixels για σας τους κομπιουτεράδες.
Ε λοιπόν, εγώ -όπως κι εσυ φαντάζομαι- προτιμώ τη γλώσσα που θα μου επιτρέψει να βρω την πιο κατάλληλη απόχρωση για το μήνυμά μου, άρα μια ΠΛΟΥΣΙΑ γλώσσα. Όπως και να το κάνουμε, το να διαφεντεύω την ιστορική συνέχεια των ελληνικών -μιας γλώσσας με αυξημένο πλούτο- απέναντι σε προκρούστειες αγγλοελληνικές αλχημείες δεν εξυπηρετεί μόνο μια παρωχημένη εικόνα του παρελθόντος αλλά πόρους του μέλλοντος για τα παιδιά μου. Ναι, η βιωσιμότητα της γλώσσας μπορεί να ορισθεί όπως η αειφορία σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος: η ανάγκη να διατηρηθεί και για τις επόμενες γενιές αντίστοιχο επίπεδο γλωσσικής ποιότητας με το υφιστάμενο. Συναφώς, ο πλούτος της γλώσσας μοιάζει με τη βιοποικιλότητα στο ζωϊκό βασίλειο. Κάθε λέξη που χάνεται, όπως κάθε είδος που χάνεται, δεν είναι αναγκαστικά πρόοδος αλλά μία μη αναστρέψιμη βλάβη. Να σου θυμίσω ότι οι γεννετικές μεταλλάξεις -μήπως και τα greeklishes δεν είναι τέτοιες(;)- δεν είναι πάντοτε αθώες.
Κοντολογίς, δεν πρεσβεύω μία υστερική χρήση της ελληνικής γλώσσας όπως τη μάθαμε στο σχολείο. Ούτε μπορώ να αποφύγω αγγλικούς όρους, λατινικά γράμματα, νεολογισμούς ή και κάποια greeklish στην ομιλία και τη γραφή μου -δεν θεωρώ άλλωστε ότι πρέπει να τα αποφύγω. Προς Θεού όμως, η ραχοκοκκαλιά της γλώσσας μου δεν μπορεί να είναι αυτή και, όπου μπορώ αποφεύγω, να της μεταλλάσσω την ομορφιά.
ΥΓ Ελπίζω μετά τα greeklish να μη σε δω ένθερμο θιασώτη και των γεννετικά μεταλλαγμένων.
Ναι, έχω αλλάξει άποψη και στο θέμα των γεννετικά μεταλλαγμένων τροφών! Στις περισσότερες περιπτώσεις δικαιολογούνται απόλυτα και τα κρίνω θετικά όταν αναλύω ολιστικά το ζήτημα.
Ο πλούτος της επικοινωνίας, ΔΕΝ είναι πλούτος ΜΙΑΣ γλώσσας. Όπως η έκφραση του προσώπου και η γλώσσα του σώματος, έτσι και ένα σωρό τεχνολογικά τερτίπια ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ επίπεδα νοήματος στην επικοινωνία μας. ; )
Την μνήμη του πατέρα σου δεν την διατηρείς με τις λέξεις που χρησιμοποιούσε αυτόματα ούτε με το ζόρι. (Συγκινητικό αλλά ύπουλα παραπλανητικό παράδειγμα.) Αν καίνε ζωντανές στην καρδιά σου, οι συνάψεις του εγκεφάλου σου θα τις διατηρήσουν. Θα σου βγαίνουν αβίαστα και στα παιδιά σου και θα συνεχίσουν την ζωή τους. (meme theory) Αν ατροφήσουν, θα πεθάνουν και θα κάνουν χώρο για πιο ζωντανά και χρήσιμα πράγματα.
Δεν χρειάζεται να αυτομαστιγώνεσαι κάθε πρωί για να μην τις ξεχάσεις, ούτε να αναγκάσεις όλη την τάξη του γιού σου να υποστεί διδασκαλία πολυτονικού για να αποδείξεις ότι αγαπάς για πάντα τον πατέρα σου.
Κάθε επικοινωνία έχει τη γλώσσα που της ταιριάζει (όπως και οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν).
Χαίρομαι που η επικοινωνία μου, στις πιο όμορφες πτυχές της, χρειάζεται τη χρήση μιας γλώσσας στην οποία τα greeklish είναι παράταιρα.
Η ορθογραφία και το αλφάβητο δεν ταυτίζονται με τη γλώσσα -συμφωνώ μαζί σου- αλλά είναι και αυτά φύλακες του πλούτου της. Πώς να εξηγήσω στο γιο μου [πραγματικό παράδειγμα, χθες το βράδυ] τη διαφορά μεταξύ σύγκλισης (πλανητών, από το συγκλίνω) και σύγκλησης (της Εκκλησίας του Δήμου από το συγκαλώ) σε greeklish;
Εξαιρετικό παράδειγμα που μου δείχνει ότι μόνο ακαδημαϊκοί και ακαδημαϊκές συζητήσεις απαιτούν τέτοια Ελληνικά. Σε ποιά ολοκληρωμένη πρόταση ή παράγραφο κάποιου νοήματος θα μπορούσες να μπερδέψεις την συγκλιση πλανητών με την σύγκληση της Εκκλησίας του Δήμου;! (Ερωτηματικό που το ακολουθεί θαυμαστικό – απολογούμαι για την αντικανονικότητα της μορφής στίξης αλλά την χρειάστηκα.)
H ενασχόληση και – ακόμα περισσότερο – η εκπαίδευση σε νεκρές μορφές της γλώσσας είναι πάντα ασχολία του ελεύθερου χρόνου (hobby) όσων το έχουν επάγγελμα ή προσπαθούν μέσα από αυτή την πόρτα να αποκλείσουν άλλες ομάδες. Προφανώς και η γλώσσα κουβαλάει ιστορία. Και η ιστορία της γράφεται, όπως και η ανθρώπινη, στα πτώματα. Γιατί αφήσαμε το πολυτονικό; Ποια Ελλάδα το χρειαζόταν; Πως μας το φόρεσαν, πως το ξεφορτωθήκαμε; Υπήρχε καλύτερη λύση ή καλύτερος τρόπος;
Φοβάμαι ότι έτσι όπως στηλώνουν τα πόδια σαν μουλάρια όλοι οι λάτρες της ελληνικής γλώσσας δεν τους μένει ενέργεια για να μας βοηθήσουν να πάμε μπροστά. Και επειδή νιώθουν ότι τους έχουμε με την πλάτη στον τοίχο όλοι (η παγκοσμιοποίηση, οι Σιών και οι λοιποί αόρατοι εχθροί των Ελληνικών) βλέπουν μόνο τον τοίχο και τίποτα άλλο.
Η γλώσσα θα ζωντανέψει μόνο αν ζωντανέψει η οικονομία, η κοινωνία και η συλλογικότητά μας. Kai an imoun kapoios pou den ixere na grafei para mono Greeklish kai me aporipseis logo aftou, tha exeis enan ligotero Ellina na se voithisei!
ps: greeklish or greenglish?
Greek-English = greeklish. Αν πω greenglish θα μπορούσε να μπερδευτεί με Greenland-English ή Green (περιβαλλοντικά) – English και ένα σωρό άλλα.
Η αναφορά στο βιβλίο του Κο Κωνσταντινίδη είναι μάλλον ατυχής κατά την γνώμη μου. H μεθοδολογία του – http://www.akonstantinidis.gr/methodology.html – είναι τουλάχιστον προβληματική.
Adapt or Die κι′ο Κάλφας συνεχίζει να γαμάει (με κεφαλαίο “I”)
Διακατέχομαι κι′εγώ παιδιά από υψίστου βαθμού πατριωτική ματαιοδοξία. Δεν είναι δα και λίγο πράγμα όλος ο δυτικός πολιτισμός να βασίζεται πάνω στην αρχαία ελληνική σκέψη. Και το λένε αυτοί, μόνοι τους!
Η ελληνική γλώσσα καλά κρατεί! Μην μπερδεύεστε. Τα Αγγλικά μοσχοβολάνε θυμάρι και βασιλικό. Στό Webster – το πληρέστερο σήμερα αμερικανικό λεξικό – “σε σύνολο 166.724 λέξεων η ελληνική συμμετοχή ανέρχεται σε 42.914 λέξεις”, το 25.73%! Μία στις τέσσερις! (πηγή: ISBN 960-90338-0-6). Στην επιστημονική ορολογία τα ποσοστά πλησιάζουν και ξεπερνάνε συχνά κατά πολύ το 50%. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχει σημασία και η βαρύτητα των λέξεων. Άλλο σθένος έχουν οι ξενόφερτες λέξεις “φαστφουντάδικο”, ή “ντολμάς” και άλλο οι λέξεις “harmony”, “planet”, “machine”, “music”, “problem”, “school”, για να μην πάμε στα βαρύγδουπα “democracy”, “philosophy”, “economy”… you get the “idea”!
Ζει και βασιλεύει η Ελληνική Γλώσσα. Η αλφάβητος κινδυνεύει, και καλά κάνει. Ή μήπως να επιστρέψουμε στα πνεύματα? Θυμάστε? Ψιλές και δασείες! Να, το ελληνικό ερωτηματικό δεν το βρίσκω! Η άνω και κάτω τελεία στα ελληνικά είναι για προχωρημένους. Το επιχείρημα του πληκτρολογίου είναι ατράνταχτο. Γράφετε όπως θέλετε, όπως βολεύει, έχουμε και δουλειές! Έχει άλλωστε πολλές άλλες ομορφιές η γλώσσα πέραν απ’το αλφάβητο – λεξιλόγιο, μεταφορές, (θυμάστε?), παρομοιώσεις , λογοπαίγνια, σύνταξη, στίξη..
Και ένα αίνιγμα πατριώτες. Πώς είναι στ’αρχαία το “ναι″?
Όταν δύο άνθρωποι (Έλληνες) έχουν εξ ορισμού μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας, και ξαφνικά ένας απο τους δύο αποφασίζει οτι θα απεύθυνεται στον άλλο με μία νέα γλώσσα, (γρίκλισ) επειδή έτσι τον βολεύει, χωρίς να ενδιαφερθεί αν ο άλλος δυσκολεύεται ή όχι να την κατανοήσει, αυτή η συμπεριφορά πως λέγεται; Άλλοι το λένε αγένεια, άλλοι αλαζονία. Μου θυμίζει την συμπεριφορά κάποιων ορεσίβιων συμπατριωτών μου, που μιλάνε βαριά κρητικά, απευθυνόμενοι σε Αθηναίους, έχοντας την αξίωση να τους καταλαβαίνουν πλήρως και όταν οι Αθηναίοι ζητήσουν Shift- Alt σε απλά ελληνικά, να τους κοροϊδεύον γελώντας.
Εξαιρετικό παράδειγμα. Αν το κάνω επίτηδες σαν βουνήσιος Κρητικός που έχει βαρεθεί τους επισκέπτες στο χωριό του, είναι για να σε αποκλείσω από την συζήτηση. Αν το κάνω επειδή ειλικρινά με βολεύει ή δεν ξέρω αλλιώς και εσύ ενώ καταλαβαίνεις μια χαρα ti grafo edo pera χωρίς να απαιτείται μάλιστα εκ μέρους σου μεγαλύτερη προσπάθεια (ίσα ίσα) αποφασίσεις να μην μου απαντήσεις, εσύ πάλι αποφασίζεις να με αποκλείσεις από την συζήτηση.
Σε κάθε περίπτωση το σφάλμα σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων το κάνει όποιος αποφασίζει να μην συνεχίσει την επικοινωνία επειδή δεν του άρεσε η μορφή της.
Καλημέρα Αλέξη. Απλά διαφονούμε 100 %. Γιατί αυτός που διαβάζει, πρέπει να υποστεί το καψόνι της μετάφρασης, επειδή ο γράφων απλά βαριέται να πατήσει shift alt, ή ντρέπεται για την ανορθογραφία του ; Προσωπικά, αν κάποιος μου γράφει στα ραγιάδικα, του ζητάω ευγενικά να μου στείλει το μήνυμα είτα στα Ελληνκά είτε στα Αγγλικά, επειδή ο χρόνος που θα κάνω να το διαβάσω είναι διπλάσιος. Αν επιμένει, απλά του απαντάω στα αγγλικά, γραμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες…….για να διαπιστώσει οτι δεν είναι εύκολο να διαβάζεις μια γλώσσα σε διαφορετικό αλφάβητο. Καλό μεσημέρι
(Μετάφραση σε πιο σωστά Ελληνικά.) “Καλημέρα Αλέξη. Απλά διαφωνούμε πλήρως. Γιατί αυτός που διαβάζει πρέπει να ταλαιπωρηθεί κάνοντας μετάφραση επειδή αυτός που γράφει…”
Ο γλωσσικός σνομπισμός είναι δίκοπο μαχαίρι! Είμαι σίγουρος κάποιος ακόμα πιο γνώστης και πιο σνομπ μπορεί να διορθώσει και την δική μου βελτίωση του νοήματός σου. κοκ. Δεν είναι “ταλαιπωρία” η επικοινωνία.
Η Ανορθογραφία μου, είναι ένα πρόβλημά μου το οποίο παραδέχομαι. Και όταν παραδέχεσαι ένα πρόβλημμα, είναι το πρώτο βήμα για να το διορθωσεις. Αφοί λοιπόν δέχομαι να κοπώ απο το δίκοπο μαχαίρι, μήπως δικαιούμαι και να κόβω ; Πόσοι απ’ αυτούς που καταφεύγουν στα γκρίκλις, παραδέχονται οτι όντως δεν ξέρουν ορθογραφία και γι αυτό αλλάζουν αλφάβητο για να μη φανεί ; ……….Μια και το έφερε η κουβέντα, υπάρχει κάποια εφαρμογή ορθογραφίας στο Facebook ;
Συγνώμη, δεν αναφερόμουν στην ανορθογραφία που μπορεί να τύχει στον καθένα μας. Ο προβληματισμός μου είναι στην αέναη αναζήτηση της “ελληνικότερης” λέξης.
Το Babylon σου επιτρέπει να κάνεις ορθογραφία σε οποιοδήποτε ενεργό παράθυρο. http://www.babylon.com
Αλλο ενα παραδειγμα προσπαθειας ανεξηγητου (?) αποπροσανατολισμου του κόσμου περι των απαραδεκτων greeklish, τα οποια καταφανεστατα διεστρεβλωνουν κ βιαζουν την γλωσσα μας. Σαφως και δεν εναντιόνομαι σε “ξενόφερτες” λέξεις όυτε ξενους προσδιορισμους και λεξεις (ξενες) με λατινικους χαρακτηρες . Εξοργίζομαι ομως με ελληνικες λεξεις γραμμενες με λατινικους χαρακτηρες κατι που εξεφτελίζει και απαξιωνει την γλωσσα μας εκτος του γεγονοτος οτι μακροσκελες κειμενο ειναι εξαιρετικα δυσκολο να το διαβασεις κ να μην ζαλιστεις. Το αν κανουμε ορθογραφικα λάθη μερικοι δεν ειναι έγκλημα, αλλωστε απο αυτα μαθαινουν να γραφουν σωστά, το να κρύβουμε ομως την αμάθειά μας πισω απο ενα μόρφωμα που μερικοι “περισπούδαστοι” αποκαλουν “κωδικα επικοινωνίας” ειναι σαφέστατα τραγικό…
Εζησα στην Αγγλια καποια χρόνια και ακομη κ οι ξένοι απορουσαν με αυτη την ηλιθεια συνήθεια που εχουν πολλοι ελληνες (εκτος φυσικα αν δεν γινεται αλλιώς οπως π.χ. να εισαι στο εξωτερικο σε Η/Υ που δεν εχει ελληνικα εγκατεστημένα).
Τα επιχειρήματά σας για την υπεράσπιση του εκτρώματος που λέγεται greeklish παντως δεν μας πείθουν κύριες και κύριοι…
Προσπαθώ απεγνωσμένα να βρω την λογική των επιχειρημάτων σας όταν βλέπω στο διαδίκτυο να έχετε αναρτήσει πολλές φορές Greeklish. Ένα παράδειγμα είναι αυτό http://s1099.photobucket.com/albums/g399/dbinos/?action=view¤t=mounopanaanarxikoi.jpg&newest=1 όπου βέβαια “αναγκαστήκατε” να γράψετε δυο ελληνικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες γιατί αλλιώς δεν θα τις δεχόταν το photobucket.
Άλλα παραδείγματα, όπως το κείμενο του σχόλιού σας όμως δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος. Αλλού ξεχνάτε τους τόνους, αλλού χρησιμοποιείτε το ξένο σύμβολο του ερωτηματικού, αλλού γράφετε “κ” αντί για “και”. Μπορώ να συνεχίσω…
Τα Αγγλοελληνικά είναι τελικά το πρόβλημα;
Η γλώσσα περιέχει πολλή περισσότερη πληροφορία και ιστορία από όση μπορεί να καταλάβει ο καθένας από μας. Αυτή πρέπει να διατηρηθεί. Εϊναι θέμα σεβασμού μπροστά σε κάτι που δε μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως. Το ότι μεταφέρεται το μήνυμα δε σημαίνει ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε υπάρχοντα κώδικα. Χάνουμε πολλά και, το χειρότερο, πολλά που ίσως δεν ξέρουμε ακόμα. Είναι ανόητο χα χρησιμοποιούμε κάτι άλλο στη θέση της.
Από πλευράς χρησιμότητας τα greeklish είναι πλέον άχρηστα γιατί δεν περιοριζόμαστε στο αγγλικό αλφάβητο πλέον, μπορούμε να γράψουμε στη γλώσσα μας και να μας διαβάσει οποιοσδήποτε οπουδήποτε στον κόσμο χωρίς πρόβλημα. Εμείς που φτιάξαμε τα greeklish γι αυτό τα φτιάξαμε, για να ξεπεράσουμε τον περιορισμοί του αγγλικού πληκτρολογίου τις παλιές εποχές των υπολογιστών. Οι νεότεροι τα κληρονομήσατε χωρίς να ξέρετε τι ακριβώς είναι. Το να χρησιμοποιούνται σήμερα είναι ανόητο και ντροπή. Όπως είναι ντροπή και το να χρησιμοποιούμε μεταξύ μας αγγλικώ ενώ υπάρχουν καλές ελληνικές λέξεις γι αυτό για το οποίο μιλάμε.
Ο δεύτερος λόγος που φτιάξαμε τα greeklish ήταν ο εξής: Πολλές φορές κάθε λεπτό χρειαζόταν να αλλάζουμε γλώσσα στο πληκτρολόγιο γιατί γράφαμε και πολλές εντολές του υπολογιστή παράλληλα με τα ελληνικά μήνυματα, πολλές φορές στην ίδια σειρά, μέσα στην εντολή. Ήταν ένας πρακτικός λόγος για πιο γρήγορη επικοινωνία. Δεν έχει καμιά σχέση με τον τυπικό χρήστη σήμερα.
Χαιρετώ την εμπειρία σας! Ακόμα ψάχνω το ωραίο σύστημα που είχαμε στα Windows 3.1 όπου από την μια μεριά το ctrl-shift έκανε Αγγλικά και από την άλλη Ελληνικά. Και στο Android, ξέρει κανείς πως βάζουμε τόνους; Ακόμα πουλιούνται πολλές συσκευές χωρίς Ελληνικά ως προεπιλογή.
κοκ. Σε μεγάλο βαθμό η συζήτηση είναι ακαδημαϊκή και ξεπερασμένη από τις εξελίξεις αλλά συμπονώ την ανησυχία σας.