Αυτό το παραμύθι με το herd immunity πρέπει να σταματήσει επιτέλους. Ισχύει ως όρος στην επιδημιολογία, αλλά όταν το μετατρέπεις σε ζωές δεν είναι και τόσο πειστικό. Προχθές εξηγούσα σε Άγγλο φίλο ότι είναι τερατώδης σκέψη “ε, να κολλήσουν όλοι και ΟΚ, θα πεθάνουν πιο πολλοί ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ θα έχουμε ανοσία γενικά.” Ε, την επόμενη μέρα 30 νεκροί εκεί, κανένας εδώ, την μεθεπόμενη άλλοι τόσοι εκεί, κανένας εδώ. Εξού και ακόμα και οι Άγγλοι άλλαξαν ρότα παρά τους παπάρες “ειδικούς” που είχαν πουλήσει την θεωρία herd immunity. Φαντάσου πόσο ηλίθιοι θα νιώθουν αν βγει σε λίγους μήνες το εμβόλιο και λήξει το θέμα όταν επισκέπτονται τους τάφους των δικών τους.
Ακόμα κι εγώ που είμαι σκληρόκαρδος όσο δεν πάει αν πιστεύω ότι το απαιτούν οι συνθήκες, δεν θα ευχόμουν να δεις τους γονείς σου να αγκομαχάνε για ανάσα και να σβήνουν έτσι. Δεν είναι τελίτσες σε κάποια προσομοίωση οι άνθρωποι.
Για να επικαλεστείς herd immunity θα πρέπει να είσαι απολύτως σίγουρος ότι ο ιός
Α. Δεν θα επηρεαστεί από καλύτερο καιρό και
Β. Ότι δεν θα βρεθεί φάρμακο σχετικά σύντομα.
Ταυτόχρονα πρέπει (τελείως βλακωδώς και εκτός πραγματικότητας) να θεωρείς ότι σε ένα μήνα που θα αντέξουμε την καραντίνα όλοι δεν θα ετοιμαστούν καλύτερα υποδομές, να φτιαχτούν μάσκες, απαραίτητος εξοπλισμός κλπ. Δηλαδή βασίζεται στην τραβηγμένη υπόθεση εργασίας ότι ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ θα μας πεθάνει χειρότερα ο ιός. Ενώ δεν είναι καν σίγουρο ότι θα υπάρξει δεύτερο κύμα, δεν κάνουν όλοι οι ιοί δεύτερη επίθεση. Με στρατιωτικούς όρους, οι οπαδοί του herd immunity λένε “είναι πολύ δυνατός εχθρός, άσε να σκοτώσει πολλούς να δούμε μετά όσοι επιβιώσουμε τι θα κάνουμε” ενώ οι πιο πολλοί λογικοί άνθρωποι λένε “κάτσε να καθυστερήσουμε τον εχθρό για να προετοιμαστούμε καλύτερα.” Ως τον χειμώνα θα έχουμε πιο διαθέσιμα (και πιο γρήγορα) τα τεστ, περισσότερα μηχανήματα υποβοήθησης αναπνοής και – κυρίως – γνώση του ιού. Εδώ δεν ξέρουμε ακόμα χρόνο επώασης ή ακριβώς πως μεταδίδεται ακόμα!
Στην προκειμένη περίπτωση, καταλαβαίνω χώρες με δυνατές οικονομίες να το σκέφτονται δυο και τρεις φορές. Στην Ελλάδα όμως δεν παράγουμε σχεδόν τίποτα, σχετικά μικρή η ζημιά.Ίσα ίσα που αποκαλύπτει ευκαιρίες και παθογένειες (όπως πχ με την εκκλησία και την τηλεργασία/ τηλεκπαίδευση) και μπορεί να μας κάνει πολύ καλύτερους μακροπρόθεσμα.