“Πρώτη σου φορά Ελλάδα; Εννοώ για την διαπραγμάτευση, όχι αν ήρθες μικρή στη Ζάκυνθο κάποιο καλοκαίρι να μεθάς κάθε βράδυ και να τα βρεις με ένα γκαρσόνι που σου είπε ότι τον λένε Νίκο. Άκου, είμαι από την αρχή εδώ με τους θεσμούς και το όλο θέμα όταν μιλάμε με την Ελληνική κυβέρνηση είναι το μενού.
Μην κοιτάς έτσι! Σοβαρά μιλάω! Όταν πρωτοήρθαμε για λίγο καιρό είχαμε συνηθισμένα πράγματα. Διεθνής κουζίνα μεγάλου ξενοδοχείου. Αυτά που τρώμε παντού. Αλλά μετά έγινε θέμα με τα έξοδα. Ε, πήγαμε για σουβλάκι. Αμέσως σκάνδαλο στις εφημερίδες. Εμένα μου αρέσει το σουβλάκι, αλλά είπαν ότι το κάναμε επίτηδες για να ενοχληθεί η κυβέρνησή τους λέει. Δε βγάζεις άκρη. Ο ένας έπαθε και διάρροια, εντάξει, ελαφριά την πέρασε.
Μετά μας πάρκαραν εκτός Αθηνών. Και καλά δεν μας μιλούσαν τότε. Τρώγαμε με κάτι υπουργούς στα μουλωχτά σαν παράνομα ζευγαράκια. Σε καφετέριες στο Λαγονήσι τι να βρεις να φας; Πήξαμε στο τοστ. Μια φορά πάτησε πόδι το αφεντικό και μας πήγαν ως την Βάρη για κοψίδια. Κάναμε τρεις μέρες να συνέλθουμε και αυτοί δεν είχαν περάσει ούτε μισό νομοσχέδιο. Μετά ξαναγυρίσαμε στο στυλ “κεντρικό ξενοδοχείο” αλλά χωρίς δεξιώσεις και τέτοια, μη φανταστείς.
Τελοσπάντων κοίτα, είσαι νέα στην ομάδα και θα τρως τα πάντα. Δεν πα να φέρουν ωμό χέλι γεμιστό με γλώσσα μοσχαριού, εσύ ναι θα λες. Μας έχουν τρελάνει τόσο καιρό με τα παρανοϊκά τους αλλά μην καταλάβουν ότι τα έχουμε παίξει.
Έχω καταλήξει ότι θέλουν να μας ξεκάνουν έτσι αλλά θα σε προσέχω όσο μπορώ. Ένας αγροίκος υπουργός μετά από δέκα ώρες διαπραγμάτευσης επέμενε να πάμε για πατσά επειδή λέει “τα βρήκαμε”. Τίποτα δεν είχαμε βρει, απλά είναι άσχετος και μετά ήταν και μεθυσμένος. Αργότερα αυτός πήγε στα μπουζούκια και εγώ για εμετό. Ένας άλλος από την Κρήτη έφερε κάτι σαλιγκάρια και ανακαλύψαμε ότι ο Γκερτ είναι αλλεργικός. Περιέργως ο Γκερτ ήταν που τους είχε ζορίσει με το ασφαλιστικό πιο πριν. Λες να είναι τόσο καλή η ΕΥΠ τους;
