Είναι λάθος που έχω κάνει και εγώ παλιότερα. “Δεν έχει νόημα να κάνεις κάτι έξυπνο στο λογισμικό. Αν πιάσει, απλά θα σου το κλέψει η Microsoft.” Πιο συχνά βέβαια τα τελευταία χρόνια η “κακή” της υπόθεσης είναι η Apple. Από την μια η ελπίδα ότι θα πιάσεις την καλή με μια εφαρμογή που θα βάλουν εκατομμύρια χρήστες στο iPhone ή το iPad τους. Πέντε σέντς απεδώ πέντε από εκεί και πας εσύ στις Μπαχάμες. (Η φαντασίωση.)
Η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη. Η Microsoft τελικά δεν αναπτύσσει τέτοιες εφαρμογές που απειλούν τους developers. Η Apple αγοράζει λογισμικό για να το χαρίσει για να πουλήσει συσκευές. Οι New York Times για παράδειγμα έβγαλαν ολόκληρη λίστα από εταιρείες που “σκότωσε” ο Jobs στην τελευταία του ομιλία. Παρόλα αυτά επιμένω ότι υπάρχει πολύ ψωμί και για Έλληνες προγραμματιστές σε αυτόν τον χώρο. Και σίγουρα δεν πρέπει να φοβόμαστε να αναπτύξουμε κάτι σε παγκόσμιο επίπεδο. Το σκεπτικό μου:
1. Είτε είσαι μπακάλης ή ο πρόεδρος πολυεθνικής χρειάζεται να δείχνεις ευελιξία. Πάντα κάποιος προσπαθεί να σου πάρει κομμάτι της πίτας. Κούνα την πίτα, άλλαξε συνταγή, κάνε ότι χρειάζεται για να επιβιώσεις και να συνεχίσει να μεγαλώνει η επιχείρηση.
2. Ξεκάθαρο στίγμα. Η συχνή ελληνική αρρώστια είναι το “τα κάνουμε όλα” η οποία σημαίνει ότι “νομίζω ότι τα κάνουμε όλα” δηλαδή “δεν κάνουμε τίποτα ιδιαίτερα καλά”.
3. Αν είναι ξεκάθαρο, όταν κάνει κίνηση ή ανακοίνωση μια “μεγάλη” εταιρεία όχι μόνο δεν βλάπτει αλλά βοηθάει επικοινωνιακά αφού φαίνεται σαν αυτοί να κλέβουν την δικιά σας ιδέα.
4. Όχι απλά καλά, πρέπει να είναι αυτό που κάνεις έτη φωτός μπροστά από τους άλλους. Συνήθως ερωτευόμαστε τις ιδέες μας και υποτιμούμε πόσο καλύτερος είναι ο ανταγωνισμός και πόσο γρήγορα μπορεί να κινηθεί. Οπότε το “έτη φωτός” μπορεί στην πράξη να είναι “οριακά αρκετά”.
5. Αν εξαρτάται όλη η επιχείρηση από μια και μόνο ιδέα την οποία μπορεί να αντιγράψει τόσο εύκολα η κάθε Apple, κάτι κάνεις λάθος. Προφανώς και δεν πρέπει να είναι όλα σε ένα τόσο μικρό καλάθι.
Μεταξύ δηλώσεων για κυβερνήσεις συνασπισμού, ανασχηματισμούς και οικονομική κρίση, όλα αυτά δεν είναι καθόλου άσχετα. Ας αφήσουμε την κλάψα και ας παράγουμε κάτι για την (βολικά σε αυτήν την περίπτωση) παγκοσμικοποιημένη αγορά.
