Η χαμένη ευκαιρία του Άρη Χατζηστεφάνου: πως να μην γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι

Το επίπεδο των αντιδράσεων για την απόλυση του Άρη Χατζηστεφάνου από τον ΣΚΑΙ είναι τρομακτικό.   Τρομακτικό όπως το κίνημα “δεν πληρώνω” αλλά ακόμα πιο ανησυχητικό.   Γιατί το ισοπεδώνουν.   Σαν να είναι δημόσια υπηρεσία μια ιδιωτική εταιρεία, σαν να είναι έρμαιο ο συμπαθής και δραστήριος Κος Χατζηστεφάνου.   Πήραμε φόρα γενικής διαμαρτυρίας και ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει…

Είναι όμως και ενδεικτικό της ζημιάς που έχουμε πάθει.   Δεν με νοιάζει αν απολύθηκε με “πολιτικό” παρασκήνιο.   Για να είμαι ειλικρινής ακόμα και αν ήταν ομοφυλόφυλος, Εβραίος, γυναίκα, μαύρος και ανάπηρος ταυτόχρονα δεν νομίζω ότι θα έπρεπε σε αυτή την περίπτωση να εστιάσουμε εκεί.   Μιλάμε για δραστήριο άνθρωπο που έχει τελειώσει σχεδόν αυτοχρηματοδοτούμενο ντοκιμαντέρ και συμμετέχει σε μια ωραία προσπάθεια νέου τύπου δημοσιογραφίας.   Έχει χτίσει κοινό στο Facebook και το Twitter.  Έχει κανείς αμφιβολία ότι κάποιες από όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι πιθανώς μη συμβατές με εργασία σε ραδιοφωνικό σταθμό;

Μου θυμίζει την θεαματική επάνοδο του Conan O Brien όταν έφυγε από το δίκτυο.  (To πλήρες ιστορικό είναι εδώ.)   Στις ΗΠΑ ήταν ανήκουστο.   Όλοι υπέθεσαν ότι θα εξαφανιστεί.   Αλλά έχτισε την σχέση του με το κοινό, χρησιμοποίησε το Twitter και online μεταδόσεις περιεχόμενου και πολύ γρήγορα γύρισε στον αέρα, κερδοφόρος και με όλα τα λεφτά να πηγαίνουν στην τσέπη του.   Και με πλήρη καλλιτεχνικό έλεγχο για μια εκπομπή αρκετά προκλητική.

Δεν έχει σημασία πια αν το ελληνικό πολιτικό-ΜΜΕ σύστημα διαφέρει από των ΗΠΑ.   (Εδώ μια παλιότερη ανάλυσή μου σε σχέση με την διεθνή βιβλιογραφία στη οποία την ορίζω ως “εξωπρισματικού τύπου”.) Θα έλεγα ότι ο Άρης Χατζηστεφάνου είναι πολύ πιο μπροστά στην αυτονόμηση από τον O’Brien.   Τι τον κρατάει λοιπόν;   Οι ανόητες διαμαρτυρίες!   Ας αφήσουμε έναν δημιουργικό άνθρωπο να βάλει μπρος και να παράγει υπέροχα πράγματα και αφήστε τα δεκανίκια των τεμπέληδων.   Δεν είναι καρεκλοκένταυρος δημόσιος υπάλληλος ο οποίος τώρα σκέφτηκε να κλείσει το Σύνταγμα διαμαρτυρόμενος που του κόψαμε το επίδομα…τεμπελιάς.   Είναι πολυβραβευμένος και πανέξυπνος άνθρωπος με πιστό κοινό και διεθνή αναγνώριση, το “μπράβο” του Αλαφούζου του έλειπε;

Όπως απέδειξε η ανταπόκριση στο αίτημά του για χρήματα για το ντοκιμαντέρ, μπορεί και θέλει να κάνει κάτι καλύτερο.     Ας επικεντρωθούμε για μια φορά λοιπόν στα καλύτερα!   Για να μην είναι άστοχη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας ας ετοιμάσει την επόμενη πρόταση μετά το Debtocracy τώρα που είναι στραμένα πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας!

Υ.Γ. Θυμάστε παρόμοιες διαμαρτυρίες όταν έφυγε ο Στέλιος Κούλογλου από την ΕΡΤ;…