Κρύο, τζάμια και ησυχία

Έσβησε η φλόγα της αγάπης,
Εδιωξες την σόμπα της μαμάς,

Έσπασες σα λάμπες τους φωτεινούς σου φίλους
κι απορείς γιατί κρυώνεις,

ματωμένη στο σκοτάδι.