Μου είχαν πει για “το μέρος με το τραμπολίνο” και πράγματι φτάνοντας στο Smart Park είδα το γνωστό και αγαπητό bungee trampoline.
Επίσης ενδιαφέρον από εκπαιδευτικής άποψης για τα παιδιά το σύστημα με διάφορες τραβέρσες. (Μεγάλη φωτογραφία πιο πάνω.) Είναι και τα δυο εντυπωσιακοί και ασφαλείς τρόποι να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο.
Η αποκάλυψη όμως για εμένα προσωπικά ήταν στο τρίτο παιχνίδι της υπόθεσης. Μου φαινόταν τόσο ανόητο ώστε η πρώτη μου αντίδραση ήταν “σιγά μην πληρώσουμε να κάνετε γύρω γύρω με ξαπλωτά ποδήλατα!” Είναι απλά τετράτροχα με πετάλι διαφόρων μεγεθών με τα οποία τα παιδιά κάνουν γύρω γύρω μια πίστα.
Την πρώτη φορά νόμισα ότι το είχαν δει σαν αγώνα. “Εγώ σε πέρασα δυο φορές!” και “εκείνο το παιδάκι το πέρασα στην στροφή” ή άλλα αντίστοιχα. Την δεύτερη φορά πριν καν αρχίσουν, καθώς περιμέναμε να ελευθερωθούν οχήματα, άρχισε συζήτηση άλλου επιπέδου:
“Ξέρεις, δεν πρέπει να προσπερνάς στις στροφές.” Και μετά. “Να χάνουμε πόντους αν τρακάρουμε με άλλους.”
Στο τέλος της βόλτας δε η συζήτηση ήταν αντάξια του …φόρουμ των 4τροχών! “Νομίζω ότι όσοι δεν ξέρουν να οδηγάνε καλά, πρέπει να έχουν δικιά τους λωρίδα.” “Όταν έρχεσαι πολύ γρήγορα στην στροφή, αν έχουν τρακάρει δεν προλαβαίνεις να φρενάρεις.” Η κουβέντα συνεχίστηκε για τουλάχιστον δέκα λεπτά με συμπεράσματα τα οποία κάλλιστα θα μπορούσες να τα εφαρμόσεις στην Λεωφόρο Κηφισίας ή την εθνική οδό.
