Ο φίλος μου είναι συνήθως τρυφερός. Αλλά μερικές φορές γίνεται πολύ απότομος. Άλλες πάλι κάνει καζούρα τρομερή. Και σπάνια αποτραβιέται μόνος. Πως να το αντιμετωπίσω;
Μαρκέλλα μου είναι σαφές το πρόβλημα. Εσύ είσαι μια γυναίκα. Μία μόνο. Αυτός είναι 4-5 διαφορετικοί άνθρωποι. Δεν στεριώνει έτσι σχέση. Αν είναι φτιάξε τα με μια ομάδα μπάσκετ καλύτερα. Είναι σαν να έχουν σχέση μια φωτογραφία με ένα παζλ. Κάθε φορά που σου δείχνει άλλο κομμάτι από το παζλ του χαρακτήρα του, εσύ σκίζεις την φωτογραφία του δικού σου. Στο τέλος θα έχεις ένα μισοφτιαγμένο παζλ και σκισμένη αυτοεκτίμηση.
Και να ξέρεις, δεν θα έρθει ξαφνικά το τέλος. Σιγά σιγά γίνεται. Να, τώρα, μέχρι να διαβάσεις αυτό το κείμενο, έχεις ξύσει λίγο ακόμα το λούστρο της εικόνας που έχεις για τον εαυτό σου. Είναι σαν τον ήλιο που σε τυφλώνει αλλά ταυτόχρονα σε γεμίζει φακίδες.
Φτου! Καλά το πήγαινα μέχρι εκεί με τις φακίδες.
