Είχα προβάλλει παλιότερα εξελίξεις στις ΗΠΑ παλιότερα ως υποδείγματα καλών πρακτικών στην πολιτική επικοινωνία. Κυρίως αυτά που αναλύουν συγκεκριμένα θέματα και βοηθάνε τους ψηφοφόρους να κατανοήσουν περισσότερο είτε:
1. Τις επιπτώσεις μιας πολιτικής στην ζωή τους.
2. Τις προεκτάσεις μιας απόφασης σε πολιτικό επίπεδο.
3. Τον τρόπο που φέρονται οι πολιτικοί και τον τρόπο που τους ελέγχουμε.
4. Μια πιο ενεργή συμμετοχή των πολιτών.
Όλα έχουν να κάνουν με την μεταφορά της έμφασης από τα πρόσωπα, στα θέματα. Από βραχυπρόθεσμους εντυπωσιασμούς με σλόγκαν στην βαρετή, πολύπλοκη αλλά απαραίτητη ανάλυση που πρέπει να γίνει στον αληθινό κόσμο για να προχωρήσουμε. Καμία απόφαση δεν είναι “εύκολη”. Ακόμα και το πιο “προφανές”, στην δημοκρατία έχει την υποχρέωση να προσπαθήσει να κερδίσει την συμπάθεια όσων διαφωνούν. Όσο περισσότερο καταλαβαίνουμε σφαιρικά το θέμα, τόσο λιγότερο διαφωνούμε.
Στις ΗΠΑ, ο Ομπάμα, αυτός που πρέσβευε αγάπη, λουλούδια, ελπίδα και “yes we can”, ξεκίνησε πριν καν αναδειχθεί ο Ρόμνεϊ, αρνητική διαφήμιση. Ύπουλα και σιχαμένα προσωπικές επιθέσεις. Αντί να κοιτάξει πόσο χάλια τα πάει ο ίδιος σε οποιαδήποτε απόπειρα βελτίωσης της επιχειρηματικότητας στην χώρα του, έκανε προσωπικές επιθέσεις σε έναν πετυχημένο επιχειρηματία με αοριστίες και ασάφειες. Αντί να επιταχύνει απαραίτητες αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο, αρκέστηκε σε προσωπικές επιθέσεις σε όποιον από το αντίπαλο κόμμα έκανε γκάφα (κυρίως σε θέματα έκτρωσης και δικαιωμάτων των γκέϊ, αφού είχε προαποφασίσει ότι εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι.) Αντί να κοιτάξει να βελτιώσει την δική του έλλειψη πυγμής σε διεθνή θέματα, περίμενε να πει μια μπαρούφα ο Ρόμνεϊ (ευτυχώς είπε πολλές) για να τον κοροϊδέψει.
Αν σε αυτό το σημείο σκέφτεστε “ε, αυτά έπρεπε να κάνει για να κερδίσει!” είστε μέρος του προβλήματος. Από την προηγούμενη θητεία του, μόνο στην αρχή έκανε σημαντικές τομές με το Medicare, το πακέτο διάσωσης και την ξαφνική αποχώρηση στρατευμάτων από Ιράκ και Αφγανιστάν. Το υπόλοιπο διάστημα απλά απέφυγε τις γκάφες (πχ στις επαναστάσεις στην Μέση Ανατολή) και ετοιμαζόταν για τις εκλογές. Δεν οδηγούσε τις εξελίξεις, απλά τις ακολουθούσε με τις λιγότερες απώλειες. Αν οποιαδήποτε χώρα είναι δυνατόν να κυβερνηθεί με τέτοια λογική θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση.
H τεχνολογία μπορεί να κάνει θαύματα. Δείτε πχ μια νέα προσπάθεια στο http://www.pirategov.gr/ για έναν απλούστατο τρόπο συμμετοχής στα κοινά. Υπάρχουν δεκάδες εργαλεία, ιδέες και νέοι τρόποι να μπει η πολιτική στην ζωή μας. Αντ’αυτού στις Αμερικανικές εκλογές είδαμε grass roots politics μεθοδευμένο στα social media όπου απλά χρησιμοποίησαν το νέο κανάλι με τις παλιές μεθόδους.
