Είναι ο Αντώνης Σαμαράς στις Βρυξέλλες και κοκορεύεται για την – θετική λέει – πορεία της Ελληνικής οικονομίας. Τον ακούει ένας ηλικιωμένος ευρωγραφειοκράτης και του λέει: “Μου θυμίζεις τον πατέρα μου που πήγε πρόσφατα στον γιατρό του και του είπε ότι άφησε έγκυο την φιλενάδα του. 95 χρονών άνθρωπος! Τον κοιτάει ο γιατρός και του λέει μια ιστορία για έναν κυνηγό που κατά λάθος πήρε αντί για τουφέκι μαζί του την γκλίτσα του και πυροβόλησε μια αρκούδα…”
– Αδύνατον! τον διακόπτει ο Σαμαράς. Δεν μπορείς με γκλίτσα να πυροβολήσεις αρκούδα.
“Αααακριβώς Αντωνάκη μου….”
– Μα υπάρχουν στατιστικές! Η Eurostat, το ΔΝΤ, οι μετρήσεις
“Και που βασίζονται αυτές;”
– Σε στοιχεία της οικονομίας!
“Και από που τα μαθαίνουμε αυτά;”
-Από τις τράπεζες!
“Και οι τράπεζες από που τα μαθαίνουν;”
Ο Σαμαράς δεν ζορίζεται. Τον κοιτάει με λύπηση και του απαντάει με στόμφο:
–Είναι όλο τράπεζες από εκεί και κάτω!
Εκείνη την στιγμή χτυπάνε πολλά τηλέφωνα και μαθαίνουν ότι έχει καταρρεύσει η Ελληνική οικονομία. Επικρατεί πανικός, όλοι οι υπουργοί και πρωθυπουργοί μιλάνε ταυτόχρονα και προσπαθούν να αντιδράσουν, να σώσουν τις χώρες τους από τις επιπτώσεις. Ο ευρωγραφειοκράτης αγέρωχος και ασάλευτος κοιτάει τον Σαμαρά:
“Είδες τι έγινε. Τώρα το συζητούσαμε και να που αποδείχθηκε. Γύρω μας στις οθόνες βλέπουμε να καταποντίζεται το Χρηματιστήριο και να διαλύεται η οικονομία σας.”
Σαμαράς παίρνει το σοβαρό του ύφος και τον αποτελειώνει:
-Τώρα τι θα πιστέψεις; Τα μάτια σου ή εμένα;
