Πολύ εύστοχα ο φίλος από το Frappelections παρατήρησε (στα σχόλια) ότι πολλοί χρησιμοποίησαν το κλιπ του χωρίς να αναφέρουν την πηγή. Είναι γενικότερο ερώτημα στο ελληνικό διαδίκτυο γιατί για όσους θέλουν να επηρεάσουν τα ΜΜΕ είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην χάνουν χρόνο με μέσα τα οποία απλά αναπαράγουν άλλα.
Είχε ενδιαφέρον υπό αυτό το πρίσμα η εικόνα που είδα πριν λίγο στα θέματα της μέρας. Χρησιμοποιώντας το εργαλείο “Topics” που συνοψίζει όλα τα θέματα που είχαν να κάνουν με τους υποψήφιους, βλέπουμε σήμερα πρώτη πρώτη μια ξένη δημοσίευση (δελτίο τύπου) του ΛΑ.Ο.Σ. (Το Aino τα ξεχωρίζει με την ίδια νοημοσύνη που μπορεί να κάνει και περίληψη θεμάτων και συγκρίσεις μεταξύ τους για να αναγνωρίσει αν αναφέρονται στο ίδιο πράγμα.)
Να σπεύσω να τονίσω ότι αυτή η λίστα είναι δυναμική, δηλαδή είναι νωρίς ακόμα και θα αλλάξει μέσα στην διάρκεια της ημέρας καθώς “παίρνουν μπρος” και άλλα ΜΜΕ και βγάζουν θέματα. (Είμαστε αυτή τη στιγμή στο 5% περίπου της συνολικής ημερήσιας παραγωγής άρθρων.) Δείτε όμως την ίδια ώρα της ημέρας, το επόμενο θέμα για τον ΟΑΣΘ ποιά ΜΜΕ το αναφέρουν πρωτογενώς. (Παρόμοια είναι η λίστα και για το θέμα με την παραίτηση Ευθυμιάδη.) Με ένα κλικ δηλαδή μπορούμε να δούμε αν, που και πως μπορεί να υπάρχει επικοινωνιακό κενό. Δεν είναι θέμα “καθοδηγούμενων μέσων” ή “προπαγάνδας” (ή αν ο Ριζοσπάστης έχει στο μάτι το ΛΑ.Ο.Σ) είναι απλά ένα πρόβλημα προς επίλυση.
Ένα από τα μέσα που αναλαμβάνει να καλύψει αυτό το κενό είναι το Facebook το οποίο παρέχει “γέφυρες” ενημέρωσης ανάμεσα στους χρήστες του. Αλλά σοβαρά υποτιμημένη από τους Έλληνες πολιτικούς είναι η ικανότητα απευθείας επικοινωνίας. Αν δεν ελέγχεις εσύ την ατζέντα, σου την ελέγχουν άλλοι. Και βέβαια το πρόβλημα πάντα ξεκινάει από το κεφάλι. Ο Έλληνας πρωθυπουργός, hi tech υποτίθεται και χρήστης flickr, twitter και email που υποκλέπτονται συχνά πυκνά, υποτίθεται ότι είναι πρωτοπόρος στο θέμα. Δείτε σε αντιπαράθεση τα τελευταία Tweets του σε σχέση με αυτά του Obama που προσπαθεί να αντιγράψει σε στυλ.
Και τα δυο βέβαια δεν τα χειρίζονται οι ίδιοι. Ούτε τα κοιτάνε καν εκτός αν τύχει κάτι επείγον ή όταν πλησιάζουν εκλογές. Αλλά σχεδόν όλα τα tweets του Obama προσκαλούν για διάδραση. Live chat, στείλ’τε ερωτήσεις, video conference, μπείτε στο Facebook να το συζητήσουμε…κοκ. Αντίθετα ο Έλληνας πρωθυπουργός απλά μας ανακοινώνει, σαν να είμαστε δημοσιογράφοι του πολιτικού ρεπορτάζ, που θα είναι αύριο και τι έκανε χθες.
Η έννοια της διάδρασης στην εποχή μας δεν είναι αναγκαστικά στο ίδιο μέσο. Μπορούμε να στέλνουμε πληροφορία από ένα μέσο (πχ τηλεόραση) σε πολλούς και να δεχόμαστε πληροφορία από αλλού. Αλλά για μια προεκλογική περίοδο που πολλοί τονίζουν την ανάγκη για συμμετοχή, ελάχιστη πραγματική διάθεση βλέπουμε στην πράξη.
Παρόμοια είναι η εικόνα και στο g_papandreou twitter όπου γράφει συνέχεια “πείτε μου σχόλια” αλλά ανταπόκριση ελάχιστη σε αυτό το format. Πόσο μάλλον που το έχει παρατήσει εδώ και πολλούς μήνες μόνο και έρημο…
