Στο διαδίκτυο γίνεται προφανές ότι πλησιάζουν εκλογές:
1. Ξαφνικά σου κάνουν αίτημα φιλίας στο Facebook κάτι κοστουμαρισμένοι που δεν ξέρεις.
2. Φίλοι του ευρύτερου κύκλου αρχίζουν και βομβαρδίζουν καθημερινά με ενημερώσεις κατάστασης όλο ΚΕΦΑΛΑΙΑ!!! ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΑ!!!
3. Άλλοι γράφουν με νόημα και υπονοούμενα τα οποία μόνο 2 άλλοι καταλαβαίνουν και σχολιάζουν και αυτοί με παρόμοια υπονοούμενα και αποσιωπητικά…
4. Πετάγονται κάτι πολύ φιλικά και καλοπροαίρετα blog τα οποία γεμίζουν νέα άρθρα μέχρι τις εκλογές και μετά πεθαίνουν.
Στον Διόνυσο:
1. Αν είστε γραμμένοι στα δημοτολόγια, σας ξέρουν! Ξαφνικά χτυπάνε τηλέφωνα από άγνωστους πολύ φιλικούς. Ο Καντερές (“ο μετεωρολόγος” προσθέτει πάντα!) με παίρνει στην γιορτή μου εδώ και χρόνια. Ούτε τον ξέρω, ούτε πιστεύω τους μετεωρολόγους, ούτε τον έχω ψηφίσει βέβαια.
2. Απόγευμα ή βραδάκι συνήθως παρουσιάζονται. Είτε τηλεφωνικά ή – ακόμα χειρότερο – κάνοντας τουρνέ πόρτα πόρτα. Με συνοδεία 2-3 ακόμα σαν να λένε τα κάλαντα σκάνε μύτη και λένε το παραμυθάκι τους.
3. Κυριλέ βερσιόν του παραπάνω είναι οι φιλικές συγκεντρώσεις σε σπίτια γνωστών. “Έλα από εδώ αύριο το βράδυ”, σου λέει μια ηλικιωμένη φίλη της μητέρας σου που δεν έχεις ακούσει για καιρό. Πας και έχει καναπεδάκια, κρασί και έναν που μιλάει πολύ…
Η ενασχόληση με τα κοινά είναι δύσκολο έργο και ο ειρωνικός μου τόνος να μην παρεξηγηθεί. Πρέπει να ασχοληθούμε, να μάθουμε, να αποφασίσουμε και να ψηφίσουμε. Λευκό και αποχή πλέον δεν μετριούνται πουθενά. Όποιος δεν ψηφίζει δεν στέλνει κανένα μήνυμα και είναι άξιος της μοίρας του. Που θα την αποφασίσουν άλλοι.
Αλλά και οι υποψήφιοι ας επικεντρωθούν στην ουσία και να δείξουν λίγη επικοινωνιακή φαντασία και ανθρωπιά παρακαλώ!
Περισσότερες πολιτικές σκέψεις εδώ.