Η αλυσίδα ειδών πληροφορικής Multirama ήταν πάντα μεγάλο μυστήριο για εμένα. Τεράστιες επενδύσεις, μεγάλα κτίρια, καταστήματα σε κεντρικές τοποθεσίες, μυριούνια υπαλλήλων. Απέραντα διαφημιστικά budget, διαρκής βομβαρδισμός του κοινού, δελτία τύπου…
Α, και κάτι σημαντικό. Δεν πάταγε ψυχή εκεί μέσα!
Ίσως στην αρχή αρχή να πούλαγαν. Αν έγινε αυτό ήταν για τόσο μικρό διάστημα που εγώ δεν το έπιασα. Για την πλειοψηφία της ύπαρξής τους, τα Multirama ήταν ο ορισμός της εμπορικής αποτυχίας. Η γκάμα προϊόντων λάθος, οι τιμές εκτός αγοράς…πάντα κάτι πήγαινε στραβά και ο κόσμος το καταλάβαινε. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο βράχος του Πλαίσιου σαν αντίπαλο δέος. Συναντούσα στελέχη του Multirama ανά τον κόσμο (full disclosure: ήμουν για πολλά χρόνια προμηθευτής της εταιρείας) και στα λόγια όλα τα έλεγαν σωστά. Η εταιρεία έκανε ότι πιο “σοβαρό” σαν επενδύσεις, έλεγε όλα τα πολιτικώς ορθά, έπαιρνε βραβεία αλλά ακόμα και σε περιόδους μεγάλης αύξησης πωλήσεων στον κλάδο της πληροφορικής…
…δεν πάταγε ψυχή στα καταστήματα!
H Νέα Δημοκρατία έχει παρόμοιο πρόβλημα. Σε μια χώρα με πολλούς συντηρητικούς ψηφοφόρους έχει καταφέρει το ακατόρθωτο: να γίνει συνώνυμη με την “δεξιά”. Αντί να πουλάει τις συντηρητικές αποφάσεις σαν πλεονέκτημα, έχει καταφέρει κανείς να μην θέλει να παραδεχτεί ότι ψηφίζει “δεξιά”. Το ΠΑΣΟΚ ήταν βέβαια απλά ένα συντηρητικό κόμμα με αριστερά ρούχα. Πούλησε πολύ πιο εύκολα στο ίδιο ουσιαστικά κοινό.
Έτσι η ΝΔ είναι μπροστά από έναν κίνδυνο και μια ευκαιρία: αν χειριστεί λάθος την ακροδεξιά, θα βγει ακόμα πιο πολύ εκτός αγοράς αφού θα την βάψουν ακόμα πιο “δεξιά” με την ελληνική έννοια του φασίστα. Οπότε απλά κάνει κάθε τόσο σκέρτσα σαν το “Ξένιος Ζευς” ή σαν τον Σαρκοζί λίγο πριν τις εκλογές με πιο δεξιές κορώνες. Αν πάει πιο κοντά στο κέντρο και φιλελεύθερες ιδέες θα χάσει τους παραδοσιακά συντηρητικούς υπέργηρους που την ψηφίζουν τώρα. Δεν μπορεί να αγγίξει την Εκκλησία και ένα σωρό μέρη του υπάρχοντος κατεστημένου.
Οι δυο επιχειρήσεις μοιάζουν σε πολλά ακόμα. Και οι δυο έχουν αλλάξει σλόγκαν, λογότυπα, αρχηγούς. Και οι δυο έκαναν μια τρύπα στο νερό με τις όποιες αλλαγές. Έκαναν κωλοτούμπες σε επίπεδα στρατηγικής, φανφαρόζικα επαναλανσαρίσματα. Στο branding τους όμως υποτιμούν συστηματικά την δύναμη των εικόνων που έχουν χτιστεί, σαν τσιμέντο πια από τα χρόνια, μακροπρόθεσμα. Ο λαός δεν ξεχνά τι νομίζει ότι σημαίνει δεξιά… Στο δίπολο αριστερά-δεξιά, όλοι όμως ξέρουμε τι σημαίνει “αριστερά”. Είτε εργατικά δικαιώματα, ή μάχες για τους δημόσιους υπάλληλους ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. “Δεξιά” σημαίνει αστυνομική καταστολή και… ασάφεια.
Η μόνη λύση για την Νέα Δημοκρατία είναι αυτή που επέλεξαν και με τα Multirama τελικά. Πρέπει να κλείσει το μαγαζί και να το επαναλανσάρουν. Να την βγούνε από αριστερά ή από το κέντρο εξ’αρχής για να μην μπορεί με τίποτα να τους ξανακολλήσουν την ρετσινιά του “δεξιού” κόμματος. Έτσι θα έχουμε στην Ελλάδα αριστερά κόμματα σαν το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή συντηρητικό αλλά με στελέχη που έχουν πουλήσει τον εαυτό τους σαν αρκούντως αριστερά. Θα έχουμε αριστερά κόμματα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που ειδικά με τις συνιστώσες, είναι ένα ουράνιο τόξο που πιάνει από ΠΑΣΟΚ μέχρι το άγνωστο. Θα έχουμε αριστερά μαχητικά κόμματα πιο κοντά στην αναρχία.
Και θα έχουμε και ένα αριστερό κόμμα που ουσιαστικά θα είναι τελείως δεξιό αλλά δεν θα ντρέπονται οι Έλληνες να το υποστηρίζουν ανοιχτά χωρίς να θεωρηθούν φασίστες!
