Ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η συζήτηση πήγαινε μια χαρά και είχα εξηγήσει στο πρώτο πέρασμα τι ακριβώς κάνω. (Δεν είναι εύκολο αλλά ήταν έξυπνοι άνθρωποι και έμπειροι από εταιρική εικόνα.) “Το κάνω έτσι αυτό” συνέχισα “γιατί είμαι τσαπατσούλης.” Με κοίταξαν απορημένοι. Συνέχισα να σκάβω τον λάκκο μου απτόητος. “Ζω με τον νόμο του Pareto. Με το 20% της προσπάθειας να βγει το 80% του αποτελέσματος. Αν ψάχνετε το 81% από εμένα χάσατε.”
Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για ένα άρθρο στο internet ή για τηλεφωνική πώληση πιστωτικής κάρτας. Οι αρχές είναι οι ίδιες.
Αν σε συμπαθώ, σε εμπιστεύομαι. Για μια ιστοσελίδα αυτό σημαίνει καλό design, λογότυπα ή ακόμα και η επιλογή των γραμματοσειρών. Είναι το ύφος γραφής. Από ψυχολογικής άποψης η συμπάθεια σε αυτό το επίπεδο μοιάζει σε συμπτώματα με την ερωτική έλξη βάση εξωτερικών χαρακτηριστικών. Δηλαδή “αν σε γουστάρω σε εμπιστεύομαι”. Αλλά αυτό βέβαια είναι λιγότερο σταθερό σαν βάση επιχειρηματικής στρατηγικής.
Σταθερότητα. Τι μπορώ να περιμένω από αυτόν τον δικτυακό τόπο; Το παρέχει σταθερά σε ρυθμό ανανέωσης και περιεχόμενο; Όταν συμβεί κάτι που θεωρώ σχετικό, το βρίσκω εδώ; Αν πχ πουλάτε ενημέρωση για παπούτσια πρέπει να έχετε την καλύτερη ανάλυση της φετινής μόδας, αλλά και έγκαιρο σχολιασμό για την αλλαγή νόμου για παπουτσάδικα ή την επίπτωση δέκα συνεχόμενων ημερών βροχής στην αγορά μπότας. Αν η ιστοσελίδα είναι fun & trendy δεν περιμένω ξαφνικά μια σοβαρή πολιτική ανάλυση.
Σπανιότητα. Πάνω στην προσπάθεια να φανεί ένα website ολοκληρωμένο, πολύ συχνά το γεμίζουμε με προκατασκευασμένα υλικά. Όσο δεν μας αρέσουν οι έτοιμες τηγανητές πατάτες, τόσο αντιπαραγωγικό είναι τελικά και αυτό. Ακριβώς όπως και με τα εστιατόρια, οι αναγνώστες ψάχνουν το μοναδικό, χαρακτηριστικό στοιχείο, την “γεύση” που ξεχωρίζει. Δεν χρειάζονται υπέρτιτλοι “μόνο εδώ!” ή “αποκλειστικό!” στο internet. Αν είναι μοναδικό και ενδιαφέρον, θα το δείτε στα hits και στα backlinks αμέσως.
Νοοτροπία αγέλης. Κάνετε log in αμέριμνοι μια Δευτέρα πρωί και ξαφνικά βλέπετε ότι όλοι σας οι φίλοι έχουν γίνει φίλοι της ομάδας/σελίδας/συγκεκριμένης εταιρείας. Για πολλά projects, όταν ξεκινάω κάτι στο Facebook φροντίζω το λανσάρισμα να είναι καταιγιστικό. Ειδικά αν πρόκειται για απόπειρα οικειοποίησης κάθετης ομάδας πληθυσμού. 3, 5 ή 12 φίλοι που πατήσαν “μου αρέσει” κάτι ήξεραν…κάνετε και εσείς λοιπόν το ίδιο.
Κύρος. Η πιο φυσιολογική αντίδραση στην αβεβαιότητα είναι να στραφεί κανείς σε “ειδικούς”. 29 κατασκευαστές πλυντηρίων και τόσες διασημότητες που λούζονται με Ultrex κάτι ξέρουν. Αν δεν έχετε όμως τέτοια budget μπορείτε να κάνετε κάτι πιο απλό. Να ξεβρακωθείτε! Αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες σας, γίνεστε αμέσως πιο πειστικοί γιατί δείχνετε αυτογνωσία. Δεν φοβάμαι ότι θα προκύψει κάποιο άλλο πρόβλημα αφού το ξέρω ήδη.
Ο λόγος Νο5 ήταν που έκανε τελικά το meeting να πάει τόσο καλά. Επειδή με είχαν συμπαθήσει, η υπηρεσία που προσφέρω είναι σπάνια και ήμουν σταθερός στις θέσεις μου ακόμα και στην λεπτομερή ανάκριση που ακολούθησε, ο αυτοχαρακτηρισμός του “τσαπατσούλη” θεωρήθηκε προσόν. Είχε επίσης ιδιαίτερη σημασία για την κουβέντα γιατί βοήθησε να βγούνε πιο γρήγορα οι φοβίες τους και να φτάσουμε στο ‘ζουμί’ του θέματος αμέσως. Έτσι καταλήξανε μάλιστα οι υπόλοιποι να με δικαιολογούν και να γυρίζουν τον όρο σε θετικό στοιχείο!
Θα με θυμούνται για πολύ καιρό για τον κεραυνό που έριξα με την λέξη “τσαπατσούλης” εκείνη την μέρα. Οπότε πέτυχα και δυνατό personal branding! Τώρα να γυρίσω στην δουλειά γιατί πρέπει να έρθουν και τα αποτελέσματα…
καλά εμείς οι έλληνες το παρέτο αξίωμα πρέπει να το κάνουμε εθνικό στόχο και εθνικό ύμνο μη σου πω!! το έχουμε στο αίμα μας! :Ρ
πολυ καλο κειμενο. κριμα που δεν το διαβασα εγκαιρα για να το βραβευσω κιολας :[