Ένας πρώην φίλος στο Facebook (νυν μπλοκαρισμένος για πολλοστή φορά – σε κάνα δίμηνο θα τον επαναφέρω μπας και έγινε πιο ευγενικός) διαμαρτυρήθηκε χθες. “Αμάν πια! ΚΑΙ στο μπάσκετ είσαι πια ειδήμων;” Δεν μου έκανε εντύπωση. Σύμβουλος επιχειρήσεων είμαι, δουλειά μου να προβάλλω ότι ξέρω τι μου γίνεται. Αλλά (και είναι μεγάλο “αλλά”) είναι και δουλειά μου όταν το προβάλλω να έχω δίκιο. Ως εκ τούτου έχω πολλούς μηχανισμούς που με τσεκάρουν από πολλές πλευρές. Ας πάρουμε το παράδειγμα του μπάσκετ καθότι πιο κοντινό από άλλα πρόσφατα και εύκολο να κατανοηθεί ελπίζω. Θα παρατηρήσετε ότι δεν αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί θεωρώ ότι το άθλημα έχει εξελιχτεί πολύ και μόνο εκ του πονηρού είναι όσοι μας ταλαιπωρούν με αρχαίες περγαμηνές.
- Παίζω μπάσκετ. Όχι “έπαιζα παλιά” ή “όταν ήμουν σε ομάδα”. Σχεδόν κάθε μέρα, με διάφορους ανθρώπους διάφορων ηλικιών και ικανότητας. Σε γήπεδα που δεν ξέρω, με όποιον βρω μπροστά μου. Ασχολούμαι, προσπαθώ να βελτιωθώ. Προφανώς σε αυτόν τον δείκτη υπάρχουν κάποιοι (όχι και πάρα πολλοί) οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη εμπειρία σε επαγγελματικές ομάδες οπότε θα μπορούν να εκτιμήσουν πχ ένα ματς ΟΣΦΠ-ΠΑΟ καλύτερα εφόσον έχουν περάσει από παρόμοιες καταστάσεις.
- Βλέπω μπάσκετ. Και όχι μόνο στην τηλεόραση. Όσοι πάμε και γήπεδο καταλαβαίνουμε την τεράστια διαφορά του αληθινού αγώνα και οπτικής από αυτά που φιλτραρισμένα βγαίνουν στο γυαλί. Βλέπω παιδικό πρωτάθλημα, εφηβικό, βλέπω 3Χ3. Πάλι, υπάρχουν κάποιοι (όχι και πάρα πολλοί) που βλέπουν πιο πολύ μπάσκετ και πιο πολλών ειδών ίσως. Αλλά αν βλέπουν μόνο από την τηλεόραση συνέχεια πάλι έχω μεθοδολογικές ενστάσεις κατά πόσο αυτό τους κάνει πιο ειδικούς.
Δεν υποστηρίζω κάποια ομάδα. Τεράστιο πλεονέκτημα. Εξ ορισμού ο οπαδός ή υποστηρικτής συγκεκριμένης ομάδας αυτοπεριορίζει τις εισερχόμενες πληροφορίες και καθιστά τον εαυτό του ανάπηρο σε ικανότητα εκτίμησης καταστάσεων. Ειδικά σε συγκρίσεις καταντάει μονοδιάστατος. Εξού και δύσκολα συμμετέχω σε συζητήσεις μεταξύ οπαδών για τον “καλύτερο”. Δεν έχουν επιχειρήματα, ούτε μπορούν να κάνουν ανάλυση.- Διαβάζω πολύ. Καθημερινά ενημερώνομαι (κυρίως για το ΝΒΑ) και αυτή τη στιγμή έχω 3 βιβλία για το μπάσκετ (κυρίως προπονητικά) που διαβάζω. Αναλύσεις αγώνων, inside view, εμπορικά θέματα, στατιστικές αναλύσεις, τεχνολογικές προόδοι, θέματα τηλεοπτικής προσέγγισης, marketing ομάδων…μια πολύ, πολύ πλατιά προσέγγιση του αθλήματος, του προϊόντος και των εμπλεκομένων ανθρώπων και επιχειρήσεων.\
- Σφαιρική ματιά. Όταν μπαίνεις τη μια μέρα και μιλάς με υπεύθυνο marketing ομάδας Α1, την άλλη σε άλλη ομάδα για τις ανάγκες τους σε web streaming και μετά από λίγο με κατασκευαστή εξοπλισμού που βοηθάει στην εφαρμογή business plan κολλοσών του μπάσκετ, ε, ναι, αποκτάς μια σφαιρική ματιά. Μου λείπει το κομμάτι των συλλόγων και τα κλαδικά βέβαια.
- MetaLearning. Δεν χαζοκοιτάω απλά βιντεάκια στο YouTube “πως να σουτάρεις σαν τον Curry”. Πάω αμέσως και τα εφαρμόζω όσο μπορώ και επιπλέον προσπαθώ να τα μεταδώσω και σε άλλους. Και σε αυτόν τον τομέα υπάρχουν κάποιοι (όχι πάρα πολλοί) που το κάνουν σε πιο ψηλό επίπεδο με αθλητές μεγαλύτερου βεληνεκούς από τα παιδιά που συναντάω εγώ. Ακόμα πιο σημαντική θεωρώ την πειραματική μου προσέγγιση όπου δοκιμάζω τις θεωρίες όπου μπορώ, γράφω δημοσίως προβλέψεις και εξετάζω προβλέψεις άλλων.
- Γράφω, μιλάω και εκθέτω δημοσίως τις απόψεις μου. Είναι αρκετά μεγάλο δίκτυο ανθρώπων. Εκτός από φίλους που είναι παίχτες, προπονητές, στελέχη ομάδων και φίλαθλοι, πολλές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που με ακολουθούν σε διάφορα social απαντάνε και κριτικάρουν αυτά που γράφω. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι ελάχιστοι έχουν την αυτογνωσία να κάνουν ανάλυση σαν αυτήν εδώ (1-6) για να καταλάβουμε τις θέσεις τους.
Στο καθένα από τα παραπάνω σημεία μπορώ να βάλω δεκάδες πράγματα που δεν ξέρω ακόμα. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο κατανοώ το θέμα. Δεν φοβάμαι και δεν βαριέμαι να εκθέσω δημοσίως τις αδυναμίες μου και τις προσεγγίσεις μου.
Εσύ;
Με τεράστια χαρά να διαβάσω στα σχόλια άλλες οπτικές και μακάρι κάποιες να με αναγκάσουν να αλλάξω το κείμενο.