Μια ακόμα Κυριακή με δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ “απειλητικά” μπροστά. Πάντα το ίδιο, ελάχιστα μπροστά εδώ και καιρό. Σχεδόν τίποτα δεν αλλάζει! Κι όμως είναι ξεκάθαρο ότι:
1. Γίνεται τεράστια οργανωμένη προσπάθεια να μην γίνει ποτέ κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει καταφέρει να προσεταιριστεί αρκετά επιχειρηματικά συμφέροντα, ούτε να πείσει όσους έχουν πολλά λεφτά.
2. Σαν οργάνωση, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει άπειρα φαντάσματα στις ντουλάπες του. Όποτε θέλει η ΝΔ μπορεί να τους βγάζει σκάνδαλα, έχει πολλά καβάντζα.
3. Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ προσφέρονται για καζούρα και εύκολα παρουσιάζονται ως τρελοί. Καλό παράδειγμα οι δηλώσεις Τατσόπουλου. Σαν αυτόν έχουν δυο ντουζίνες ακόμα και στα δύσκολα απλά θα ψάξουν παλιότερες δηλώσεις.
4. Λόγω θέσης και αντίδρασης, άνθρωποι σαν την Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι “φυσικά πολιτικά σκιάχτρα“. Τρομάζουν τον μέσο Έλληνα με λίγη προσοχή στον τρόπο που θα τους παρουσιάσεις (αν ελέγχεις τα ΜΜΕ.)
Όταν στις προηγούμενες εκλογές η χώρα “κινδύνεψε” να πέσει στα χέρια του Τσίπρα, πολλοί επιχειρηματίες και άνθρωποι με λεφτά ήταν έτοιμοι να φύγουν. Είχαν φτιάξει πρόχειρα σχέδια μετοίκησης, έβγαλαν όσα λεφτά μπορούσαν. Από τότε δεν θα άφηναν τα πράγματα στην τύχη βέβαια. Με λίγη δουλειά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει ιδανική αντιπολίτευση. Φωνάζει πολύ, κάνει λίγα. Προβάλλει ανικανότητα είτε επειδή δεν ξέρει Αγγλικά, είτε επειδή δεν έχει ξεκάθαρες θέσεις ή λόγω πολιτικής απειρίας.
Οι δημοτικές εκλογές είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τον Σαμαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προφανή απόδειξη ανικανότητας άσκησης εξουσίας, τόσα χρόνια δεν έχει καταλάβει ούτε ένα Δήμο! Αν κατά λάθος τον Μάϊο δούμε “κόκκινους” δημάρχους, τότε είναι που θα αρχίσει το πανηγύρι! Είτε επειδή θα προσπαθήσουν να αλλάξουν πολλά πράγματα ή αν δεν αλλάξουν αρκετά, θα είναι τέλεια επικοινωνιακά εργαλεία για να αυξήσει η ΝΔ τα ποσοστά της στις επόμενες εθνικές εκλογές. (Εξαιρετικό παράδειγμα τέτοιου τύπου δημάρχου είναι ο Γιάννης Μπουτάρης. Αν και όχι ΣΥΡΙΖΑ, κάθε αλλαγή που προσπαθεί να κάνει, όσο προσεκτικά κι αν την κάνει, γυρνάει μπούμερανγκ.)
Ο Έλληνας πιο εύκολα παραδέχεται δημόσια ότι είναι gay παρά δεξιός. Ενώ θα θεωρούσε κανείς φυσιολογικό το 70% του κόσμου να είναι “συντηρητικοί”, δηλαδή να μην θέλουν πολλές αλλαγές. Αλλά εδώ κάτι ο εμφύλιος, κάτι οι υπερβολές στην πρόσφατη ιστορία, αναγκαστικά ψάχνουμε κόμματα που είναι μεν συντηρητικά αλλά δείχνουν “αριστερά”. Επικοινωνιακά αυτό μας μπερδεύει. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα καταλήξουμε μονίμως σχιζοφρενείς και πολιτικά υποκριτές. Σε αυτές τις εκλογές δεν θα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις επόμενες όμως, μόλις εγκαταλείψει ο Σαμαράς φαγωμένος, θα βρούνε κάποιο δεκανίκι και θα γίνουν κυβέρνηση.
Comments are closed.