Να κλείσουμε το κεφάλαιο “Ολυμπιακοί 2004” επιτέλους; Δεν ήταν μόνο θέμα πόσο μας κόστισε. Αφήστε τις φωτογραφίες με τα εγκαταλελειμμένα στάδια. Ούτε θα λύσουμε ποτέ το μυστήριο της εξαφάνισης των αδέσποτων λίγο πριν τους Ολυμπιακούς αναδρομικά. Ακόμα πιο μάταιη η προσπάθεια να βρούμε “πολιτικές ευθύνες” για το C4i. Ξέρουμε ότι όλοι ντοπάρονται από την Αρχαία Ελλάδα. Για τον Πιστόριους ήμουν ο μόνος που τα έλεγε έξω από τα δόντια εξ’αρχής. Ότι έγινε έγινε.
Στο ερώτημα “τι κέρδισε η Αθήνα από τους Ολυμπιακούς;” πάλι πλακωνόμαστε επ’αόριστο. Άλλος λέει ότι δεν θα είχε τελειώσει η Αττική Οδός ούτε το μετρό ούτε το τραμ….για κάτσε, τελείως βλακεία δεν είναι το τραμ; Και κάπως έτσι εξαπολύονται επιχειρήματα, σαν πύραυλοι στην λωρίδα της Γάζας να φωτίζουν τα βράδια μας σε ατέρμονες συζητήσεις.
Nα βοηθήσω; Το θέμα είναι λυμένο επιστημονικά! Εδώ και πολλές δεκαετίες, πάμπολλες αναλυτικές μελέτες το κοιτάνε μακροοικονομικά, μικροοικονομικά και …μαλακοοικονομικά και καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: καμία χώρα που διοργάνωσε Ολυμπιακούς δεν βγήκε κερδισμένη. Όσο πιο διεφθαρμένη και ανώριμη, τόσο χειρότερα μάλιστα. Το καλύτερο πρόσφατο βιβλίο για το θέμα μάλιστα εξηγεί πως τέτοιες μέγκα-διοργανώσεις δεν μπορούν παρά να επηρεάσουν αρνητικά μια χώρα και την πολιτική της. (Διαβάστε εδώ δωρεάν μεγάλο μέρος του στο Google Books.) Καθότι τα μεγέθη είναι πέρα από κάθε λογική, καμία χώρα, όσο ισχυρή και να είναι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Μια μικρή κλίκα επιχειρηματιών και πολιτικών αναγκαστικά αποφασίζει και διατάζει για να προλάβουν. Ακόμα και οι τοπικοί δήμοι όμως δηλητηριάζονται μακροπρόθεσμα από αυτό που γίνεται μετά.
Για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας ειδικά, μπορείτε να διαβάσετε αυτήν εδώ την μελέτη. Αν δεν καταλαβαίνετε από οικονομικά, περάστε μια στα γρήγορα να καταλάβετε πως θα έπρεπε να προσπαθούμε να μετρήσουμε επιπτώσεις. Δεν είναι μπακάλικο, επιστήμη είναι! Να πεις ότι είναι συνωμοσία, πιο πολύ νόημα θα είχε να βρίσκουμε μελέτες να λένε “τι καλά οι Ολυμπιακοί!” (Αφού αυτοί πληρώνουν…) Αλλά δεν υπάρχουν. Χρόνια τώρα, σε όλο τον κόσμο, τι διάολο; Συνωμοσία είναι και όλοι οι ακαδημαϊκοί καταλήγουν ότι είναι καταστροφικοί οι Ολυμπιακοί; Αριστεροκομμουνιστές, αναρχοαυτόνομοι οικολόγοι είναι όλοι συνεννοημένοι;
Αυτό που με απασχόλησε όμως πριν καν αναλάβουμε τους Ολυμπιακούς ήταν επικοινωνιακό. Από την αποτυχημένη μας προσπάθεια να τους πάρουμε το 1996. Η διεθνής κοινή γνώμη μόνο αρνητικά πράγματα έβλεπε για την χώρα μας. Η ανακοίνωση ότι πήραμε τους αγώνες του 2004 συνοδεύτηκε εξ’αρχής με “μα καλά, μπορούν να τους φέρουν βόλτα οι Έλληνες;” Κάθε εβδομάδα σχεδόν σε κάποια χώρα έσκαγε θέμα σε στυλ “κοντεύουν οι Ολυμπιακοί και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα”. Η διεθνής κοινή γνώμη σε όλα τα χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς διάβαζε εναλλάξ για απεργίες, προβλήματα με τεμπέληδες Έλληνες, σκάνδαλα, οικονομικές δυσκολίες, θέματα ασφαλείας… η Ελλάδα των τεμπέληδων και άχρηστων που όλο κοιμούνται το μεσημέρι, πίνουν φραπέ και αράζουν ήταν η Ελλάδα που προβάλλαμε.
Tο παραμύθι ότι “με την επιτυχία των Ολυμπιακών τους βάλαμε στην θέση τους” πρέπει να σταματήσει. Η ανικανότητα της χώρας ήταν πλήρης. Οικονομικά δεν τα βγάλαμε πέρα, δανειστήκαμε. Στις κατασκευές δεν τα βγάλαμε πέρα, ήρθαν ξένοι και τα έκαναν ουσιαστικά. (Και δεν λέω μόνο τον Καλατράβα.) Για την ασφάλεια χρυσοπληρώσαμε ζέπελιν και ότι άλλα μπούρδα μας είπαν να χρυσοπληρώσουμε. Δεν “πέτυχαν” οι Ολυμπιακοί της Αθήνας επειδή κάναμε εμείς κάτι φοβερό. Ούτε οι εθελοντές μας ήταν σωτήριοι. Οι Ολυμπιακοί πάντα “πετυχαίνουν”. Δεν γίνεται αλλιώς. Όσο πιο μπάχαλο η χώρα στην οποία γίνονται, τόσο πιο πολλά πληρώνει σε ξένους να της τα κάνουν τελευταία στιγμή.
Αλλά η ζημιά στην εικόνα της χώρας ήταν μόνιμη. Οι τουρίστες ήρθαν, είδαν αγώνες, πήγαν σε κάνα νησί και έφυγαν. Η εικόνα που τους έμεινε όμως δεν ήταν η λαμπερή της τελετής έναρξης. Ήταν η προηγούμενη. Μια ανίκανη, φτωχή χώρα γεμάτη τεμπέληδες η οποία έστησε χαρτονένια πρόσοψη για λίγες μέρες. Δεν ξεγελάσαμε κανέναν. Τα δομικά προβλήματα της οικονομίας μας είχαν γίνει απόλυτα σαφή σε όλους. Όσο πιο δυνατά έλαμπε το φως της διεθνούς κοινής γνώμης πάνω στην χώρα μας, τόσο πιο χάλια φαινόμασταν.
Δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, δεν χρειάζεται να έχουν προαποφασίσει 5 χοντροί Εβραίοι, Σιώνοι, Αμερικανοί ή ….εξωγήινοι (διαλέχτε!) με τις πολυεθνικές τους πως θα μας φάνε την χώρα. Όταν ήρθε η ώρα να διαλέξουν στόχο για τον πόλεμο στο Ευρώ, η Ελλάδα ήταν προφανής επιλογή. Δεν ήταν τα χρέη μας από τους Ολυμπιακούς που έριξαν το καράβι έξω, ούτε τα κοψίδια που έτρωγε ο Κωστάκης στην Ραφήνα μπροστά στο Playstation.
Απλά όλος ο πλανήτης είχε φρέσκια άποψη για εμάς που ταίριαζε με το παραμύθι…
