Ήταν μια εκδρομή στον Όλυμπο όπως κάθε χρόνο. Από 17 χρονών ανεβαίνω κοντά στα τέλη Ιουλίου. Τα τελευταία χρόνια με τα παιδιά μου τα οποία ανεβαίνουν από μικρά. Η διαδρομή γνωστή, τα μονοπάτια βατά. Δεν είναι “ορειβασία”, δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό ούτε γνώσεις. Περπάτημα σε μονοπάτι είναι.
Σήμερα το πρωί κατεβαίναμε όμορφα και ήρεμα από το καταφύγιο “Γιόσος Αποστολίδης” προς το καταφύγιο “Σπήλιος Αγαπητός”. Τα παιδιά καλά ξεκουρασμένα και κεφάτα. Είχαμε μπόλικο χρόνο για να απολαύσουμε την διαδρομή. Και τότε ένα από τα παιδιά γλίστρησε και στραμπούληξε το πόδι του. Δεν ήταν κοντά σε κάποιον γκρεμό, σε μια στροφή του μονοπατιού ήταν σε σημείο με πέτρες. Απλά γλίστρησε και έπεσε.
To άρθρο στο ΣΚΑΙ το μάθαμε γιατί οι γονείς των παιδιών που ήταν μαζί μας, τηλεφωνούσαν διαρκώς βέβαια ανήσυχοι. Στο ράδιο μας έλεγαν το παίζει συνέχεια! Και βέβαια την “είδηση” την τσίμπησαν και άλλες ιστοσελίδες και έκαναν την τρίχα τριχιά.
Ούτε ελικόπτερο ήρθε, ούτε τίποτα από όσα υπονοεί η φωτογραφία αρχείου του “newsbeast”. Ήταν πολύ κοντά στο καταφύγιο, μπορούσε να περπατήσει και μόνος του αν ήθελε. Προληπτικά και επειδή έκαναν άσκηση εκεί κοντά ήρθαν οι διασώστες. (Οι οποίοι είναι εκπληκτικοί και κακώς τους αναφέρουν καν για τόσο μικρό συμβάν όταν κάνουν σοβαρούς άθλους σε πραγματικά επείγοντα περιστατικά.) Για να μην κουράσει το πόδι του, καλέσαμε τον…μουλαρά και κατέβηκε με το μουλάρι. Όπως δεκάδες άνθρωποι που κουράζονται ή τραυματίζονται ή τους χτυπάνε οι μπότες τους κάθε εβδομάδα στον Όλυμπο στην συγκεκριμένη διαδρομή.
Πραγματικά θα ήθελα να μάθω από που πληροφορήθηκαν οι “δημοσιογράφοι” το συμβάν. Πως έκαναν διάγνωση στο πόδι του ενώ δεν είχε κάνει καν ακτινογραφία την ώρα που έκαναν την ανάρτηση. (Στην φωτογραφία έχει έναν πρόχειρο νάρθηκα που του έβαλαν από την ομάδα διάσωσης αλλά η ακτινογραφία που έγινε αργότερα βέβαια δεν έδειξε σπάσιμο.) Κυρίως θέλω να μάθω γιατί αποτελεί είδηση ένας μικροτραυματισμός όταν την ίδια ώρα σε όλη την Ελλάδα δεκάδες ή και εκατοντάδες άνθρωποι πάθαιναν πολύ πιο σοβαρά πράγματα. Φοβάμαι ότι η πηγή είναι η ελληνική εταιρεία διάσωσης ή όπως αλλιώς λέγεται. Νομίζοντας ότι βοηθάει η προβολή (καθότι την χρειάζονται) το παρακάνουν έτσι.
Το πρόβλημα όμως είναι άλλο. Εγώ κάθε χρόνο ανεβάζω τα παιδιά μου και παιδιά άλλων. Με τέτοιους τίτλους και τέτοια απαράδεκτη υπερπροβολή ενός μη συμβάντος, πως διάολο θα καταφέρουμε να φέρουμε κι άλλους ανθρώπους στο βουνό; To θέμα τυχαίνει να το στηλιτεύει πολύ όμορφα ο Economist αυτή την εβδομάδα με άρθρο του. Οι γονείς κρύβονται με ανόητες απαγορεύσεις και καταντάνε τα παιδιά ανίκανα να αντιμετωπίσουν ακόμα και την πιο απλή πρόκληση. “Your kids will be fine if you hover over them less and let them frolic in the sun from time to time.” E, και αν περπατάνε στο δάσος και στο βουνό χωρίς τον φόβο του απανταχού βαριεστημένου ψευτορεπόρτερ που δεν είχε με τι να γεμίσει τις “ειδήσεις” του καλοκαιριάτικα.
