Διάβασα και μου άρεσε πολύ σαν ιδέα αυτό το blog post. Ο αρθρογράφος πιάνει ένα ένα τα κόμματα και εξηγεί την θέση του. Καθότι σήμερα ήδη με έχουν ρωτήσει 4 διαφορετικοί άνθρωποι “τι θα ψηφίσεις” ιδού μια πιο σύντομη ανασκόπηση:
1. ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αποκλείονται από χέρι. Όχι έτσι γενικά “γιατί τα κόμματα της εξουσίας φταίνε για όλα” αλλά ειδικά γιατί είναι το πελατειακό κράτος. Διόριζαν και διορίζουν ακόμα και αυτήν την εβδομάδα φίλους και γνωστούς. Τρώνε όπου βρίσκουν να φάνε. Χαντακώνουν την χώρα με τις πράξεις και την απραξία τους. Δεν δέχομαι με τίποτα το επιχείρημα περί πολιτικής αστάθειας. Αρκεί να μην ψηφίσετε βέβαια…
2. …ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ τα πράγματα είναι απλούστατα. Όχι επειδή διαφωνώ με την ρητορεία τους, ούτε επειδή δεν ξέρει Αγγλικά ο Αλέξης. Ούτε καν επειδή έχουν τόσες συνιστώσες ώστε να μην μπορείς να βγάλεις άκρη τι πιστεύουν. Δεν πιάνομαι στα πολλά και γελοία που λέει ο καθένας σε αυτό το κόμμα, μαγκιά τους η πολυφωνία σε κάποιο βαθμό. Αλλά, πολύ απλά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συστηματικά αποδείξει ότι δεν θέλει να κυβερνήσει. Όπως αναλύω εδώ, θεωρώ αδιανόητο να ζητάει να πάρει εξουσία ένα κόμμα που δεν έχει διοικήσει ούτε ένα Δήμο για να δώσει δείγμα γραφής. Αν έχεις όνειρο μια αριστερή κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν είναι η λύση.
3. ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή μαντρώνονται μαζί όχι επειδή είναι δύο άκρα κάποιας γραμμής αλλά επειδή είναι δυο κόμματα που δεν συμφωνούν με την δημοκρατία. Ανοιχτά θεωρούν ότι πρέπει να καταλυθεί η δημοκρατία αν πάρουν την εξουσία. Και τα δυο προτιμώ να είναι στην Βουλή παρά έξω και τα υπερασπίζομαι στο δικαίωμα να λένε ελεύθερα ότι μπούρδα θέλουν (ναι, ακόμα και τις φασιστικές) αρκεί να μένουν εκεί, σαν λόγια μόνο.
4. Ελιά είναι ΠΑΣΟΚ με νέο όνομα. Κρίμα που έχουν μπει και μερικοί εκτός ΠΑΣΟΚ για ξεκάρφωμα γιατί όπως πάντα αυτοί είναι που προβάλλονται και αυτοί θα γκρεμιστούν περισσότερο όταν χάσει πάλι το επικοινωνιακό αυτό πείραμα. Να δούμε στις εθνικές εκλογές πως θα το πούνε το κόμμα με τα μεγαλύτερα λαμόγια της μεταπολίτευσης. Με τα μισά από αυτά που έχουν φυγαδεύσει στην Ελβετία και off shore λύναμε το οικονομικό της χώρας για πάντα ίσως.
5. Ποτάμι όχι πολύ απλά γιατί βιάζονται. Και είναι ύποπτο που βγήκαν τελευταία στιγμή έτσι και βιάζονται. Άνθρωποι συμπαθητικοί αλλά οι οποίοι δεν έχουν καμία εμπειρία σε ενασχόληση με τα κοινά. Το έχω αναλύσει εκτενώς το φαινόμενο σε πολλά άλλα άρθρα. Είναι σαν να πεις “δεν είμαι ικανοποιημένος με τον δάσκαλο του παιδιού μου στο σχολείο. Του χρόνου θα κλείσω έναν άλλο δάσκαλο ο οποίος δεν έχει διδάξει ποτέ και δεν μου λέει καν τι θα κάνει στο σχολείο.” Αν σας αρέσει το Ποτάμι, μην τους εκθέσετε από τώρα στην αληθινή πολιτική, ζημιά θα τους κάνετε. Ακριβώς όπως με την Δημιουργία Ξανα (που αντιγράφουν χυδαία, απλά με άλλα πρόσωπα και στυλ στα media) η οποία μετά τα πρώτα στραπάτσα αναγκάστηκε να κάνει δουλειά υποδομής.
Τι μένει; Κατά την γνώμη μου είναι σχεδόν εύκολη απόφαση μιας και αποκλείσεις τις παραπάνω επιλογές. Ειδικά στις ευρωεκλογές. Υπάρχουν άλλα κόμματα να δώσετε την ψήφο σας. Οικολόγοι, Πειρατές, Γέφυρες… Αλλά:
1. Μην ψηφίσετε τον κολλητό σας, τον “συμπαθητικό”, την φίλη ή την γνωστή αν ανήκει στα παραπάνω κόμματα. Αποδεδειγμένα στην χώρα μας δεν σώζουν τα άτομα ένα κόμμα που αρμενίζει στραβά.
2. Δεν δέχομαι ότι οι ευρωεκλογές δεν είναι δημοψήφισμα σε κάποιον βαθμό. Έχει κάποια σημασία ποιον θα στείλουμε να γίνει Ευρωγραφειοκράτης και το έργο στις Βρυξέλλες μας επηρεάζει αλλά πολύ λίγο και πολύ πολύ μακροπρόθεσμα. Η σημασία της ψήφου στο τοπικό μας επίπεδο είναι πολύ πιο άμεση και απτή.
3. Ας παραδεχτούμε όλοι ότι το γεγονός ότι μπορώ ελεύθερα και χωρίς φόβο να κάνω έτσι γραπτώς και δημοσίως δήλωση πολιτικών φρονημάτων (ή πολιτικών αντιπαθειών!) είναι μεγάλο επίτευγμα. Η χώρα θα πάει μπροστά θέλει δεν θέλει, όποιον και να ψηφίσουμε. Το θέμα είναι πόσο γρήγορα, πόσο δίκαια και πόσο επίπονα θα γίνει αυτό.