Αφήσαμε το αυτοκίνητο κοντά στη γέφυρα και το πήραμε με τα πόδια. Ο Άλκης στάθηκε στο μέσον της γέφυρας και κοιτούσε σαν μαγεμένος τα νερά που περνούσαν από κάτω. «Δεν μοιάζουν με ποτάμι;» μου είπε…