Ήταν τέλη της δεκαετίας του ’80 κι εμείς πουλάγαμε “κάρτες βίντεο”. Κάτι πανάκριβα τέρατα με τα οποία μπορούσες να συνδέσεις κάμερα ή βίντεο με τον υπολογιστή. Πολύπλοκα στο στήσιμο, απαιτούσαν ειδικούς υπολογιστές και ένα μεταπτυχιακό σε υπομονή. Αν είχε γίνει καλά η δουλειά, αντικαταστούσαν μισό δωμάτιο από τα παλιά μηχανήματα. Αν, όπως ήταν πιο συχνό, κάποιος μόνος του προσπαθούσε με ένα φτηνοPC και χύμα, να κάνει το ίδιο θαύμα απλά κράσαραν συνέχεια ή κόλλαγαν την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Κάποια επαρχιακά κανάλια το πρωτοτόλμησαν. Με κάτι κάρτες της Pinnacle άρχισαν να κάνουν θαύματα. Και έτσι ξεκίνησε. Πουλάγαμε μηχανήματα για τίτλους που κόστιζαν όσο μια πλακέτα στα πανάκριβα τέρατα που είχαν τα κανάλια ως τότε. Εμείς “οι κομπιουτεράδες” για πολλά χρόνια πηγαίναμε σε εκθέσεις του χώρου στο Αμστερντάμ και στο Λας Βέγκας και θαυμάζαμε τα τεράστια περίπτερα των μεγάλων κατασκευαστών. Πουλούσαμε προγράμματα για 3D, μηχανήματα για παραγωγή DVD, άντε και σε προοδευτικούς παραγωγούς plug ins για πιο εντυπωσιακά γραφικά για τα Quantel τους. Μιλούσαμε για την τηλεόραση του μέλλοντος όταν βγήκαν οι πρώτες λύσεις σαν το Trinity της Play, ένα τετράγωνο κουτί που τα έκανε όλα. Και είχαν και μεγάλο περίπτερο.
Κάπου εκεί άρχισε να αλλάζει η κατάσταση. Οι μικρές εταιρείες που συνεργαζόμασταν άρχισαν να εξαγοράζουν κάποιες παλιές. Άρχισαν να ενσωματώνουν τα “παλιά” εργαλεία και να βρίσκουν τρόπους να συνεργάζονται στα στούντιο με τις παλιές τεχνολογίες.
Πλέον μπαίναμε στα κανάλια με άλλον αέρα. Ξέραμε τα παιδιά στο τμήμα graphics, ξέραμε όμως και κάποιον στην ροή γιατί δεν μπορούσε πια, αυτό το κομπιούτερ μας έκανε όλα όσα ήθελε και δεν του έκανε το πανάκριβο μαύρο κουτί της άλλης εταιρείας. Έπρεπε να μας δει. Το αφεντικό του είχε ακούσει από το άλλο αφεντικό ότι δουλεύει αξιόπιστα πια.
Το “όλα σε έναν υπολογιστή” τύπου τηλεοπτικό κανάλι ήρθε και στην Ελλάδα. Πάλι ξεκίνησε από μικρότερα κανάλια και πιο πειραματικές παραγωγές. Φάγαμε τα μούτρα μας χιλιάδες φορές με φουμαροφόρους που ήθελαν να βασίσουν όλη την ιδέα στην τεχνολογία. Δεν δουλεύει έτσι τους λέγαμε. Δεν δουλεύει έτσι τους απέδειξε τελικά το YouTube και τώρα κλείνει ένας μεγάλος κύκλος.
Δεν χρειάζεται να σας πούμε ότι “σας τα λέγαμε”. Κανέναν δεν ενδιαφέρει πια ποιος είχε δίκιο στις δεκάδες τεχνολογικές μάχες τους παρελθόντος. Σήμερα απλά όλοι ψάχνουν λύσεις. Πως θα παράγεις περιεχόμενο με μικρό κόστος, μεγάλη ευελιξία και άπειρες εναλλακτικές στην διανομή; Πως θα το χρεώσεις; Πως να μην χαθείς στον δαίδαλο των εξελίξεων των social media και των τρόπων που βρίσκουν οι καταναλωτές να αλληλεπιδρούν με δαύτα;
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν λύσεις. Τα ακόμα καλύτερα νέα είναι ότι θα πρέπει να μάθουμε όλοι πολλά καινούργια κόλπα.
http://imaginegreece.info – να είστε εκεί.
