Το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης μεταφέρεται στην πολιτική

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Mo1n2tUCfq4&feature=player_embedded]Δεν είναι ασυνήθιστο να δηλώνουν πολιτικοί της προτιμήσεις τους σε ομάδες.   Στην Ελλάδα είχαμε μέχρι και πρωθυπουργούς που κανόνιζαν το πρόγραμμά τους βάση των αγώνων στο πρωτάθλημα ή που λαμβάναν SMS κατά την διάρκεια τηλεοπτικού debate με αποτελέσματα.   Η παραδοσιακή θεώρηση του θέματος αντικατοπτρίζετε πιστεύω εξαιρετικά σε αυτό το απόσπασμα από την Καθημερινή:

“Το δικό του πρωινάδικο

Ολως τυχαίως, έπεσε το βλέμμα μου στο τηλεοπτικό ένθετο μιας κυριακάτικης εφημερίδας από τον περασμένο Μάιο, που ήταν ξεχασμένο επάνω σε μια στοίβα παλιές εφημερίδες στο γραφείο μου. Από το εξώφυλλο, ξαπλωμένος στο πάτωμα, μας χαμογελά ο Ηλίας Ψινάκης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος πλέον με τον Νικήτα Κακλαμάνη. Από πάνω του έχουν βάλει ένα συννεφάκι, όπως αυτά στα κόμικς, με τη δήλωση: «Θα ’θελα να κάνω το δικό μου πρωινό» (σ.τ.σ.: με την έννοια του τηλεοπτικού πρωινάδικου). Και να που η επιθυμία του θα πραγματοποιηθεί πολύ σύντομα! Διότι με τους υποψηφίους που κατεβάζει ο Νικήτας, το δημοτικό συμβούλιο θα γίνει πρωινάδικο…”

Δηλαδή υπάρχουν “ποιοτικές” επικοινωνίες και εξ’ορισμού ένα πρωινάδικο είναι υπερβολικά “lifestyle” επιλογή.   Ο σωστός πολίτης ενημερώνεται νυχθημερόν και αποφασίζει λογικά.   Αμ δε!   Κάπως έτσι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση η απάντηση του Μπουτάρη σε ενδιαφέρον σχετικό αφιέρωμα.  “Δεν θάθελα να έχω κανέναν παίκτη στο ψηφοδέλτιο για τον απλούστατο λόγο ότι οι δημοτικές παρατάξεις δεν πρέπει για λόγους εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας να εκμεταλλεύονται τη λάμψη αστέρων των ομάδων. Εξάλλου, έχουμε άπειρα παραδείγματα αστέρων του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ κ.λ.π. που μετά τις εκλογές δεν πρόσφεραν τίποτα.”

Αλλά πιο πάνω έχει δηλώσει ότι είναι Άρης.   Βέβαια με επιφυλάξεις ότι  “Ο πατέρας μου ήταν Ηρακλής, οι θείοι μου, που πήγαιναν συστηματικά στο γήπεδο, ήταν Αρειανοί κι έτσι έγινα κι εγώ Αρειανός. Ο γαμπρός μου είναι Θύρα 4 και τα εγγόνια μου έγιναν ΜΠΑΟΚ! Βγάλτε συμπέρασμα.”   Θα είχε ενδιαφέρον να μετρήσει κανείς τις δηλωμένες ποδοσφαιρικές προτιμήσεις των υποψηφίων για να βρει στατιστική σχέση με το τελικό αποτέλεσμα.   Γιατί βέβαια δεν ψηφίζουμε με την λογική.   Ούτε καν με το κόμμα που νομίζουμε ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντά μας.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=iFFYd24hdDo&feature=related] Ακόμα και μια μάχη που φαίνεται απλή, Γκιουλέκας εναντίον Μπουτάρη, σε επίπεδο ανάγνωσης ΜΜΕ γίνεται σαν να διαλέγεις σουβλάκι στο παραπάνω κλιπ!   Επηρεάζουν πράγματα όπως αν έχουμε συνηθίσει μονομερή ενημέρωση (1992 – Zaller), τι είδους πρόσβαση σε ποια media έχει ο πληθυσμός (2004 – Norris), πόσες επιλογές και τι πόλωση έχει το κοινό (2006 – Kempen), με τι συνδέουν τα media τα θέματα (2006 – Jerit κ.α.), αν γίνεται θεματική ανάλυση ή όταν υπάρχει επεισόδιο (1991- Iyengar) και πολλά ακόμα.

Σε αυτό το κλιπάκι που εντόπισε το Aino ένας υποψήφιος στον συνδυασμό Γκιουλέκα περιγράφεται ως “καλό παιδί” που “παίζει και καλό πινγκ πόνγκ”…  ΠΑΟΚτζής δηλωμένος αυτός.  Από το 40″ και μετά, ανάμεσα στις πεντανόστιμες συνταγές και το μελωμένο ψωμάκι η σημαντική αυτή είδηση…[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=l9jPa6X9sUo]