Κάθε φορά που τον σκέφτομαι, αηδιάζω με τον εαυτό μου που ανέχομαι τέτοιες μελιστάλαχτες soft rock καταστάσεις. Αλλά ο Jack Johnson δεν είναι δήθεν χαλαρή μουσική, είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει γεννηθεί σε ασανσέρ με μοναδικό σκοπό να παίζει ευχάριστη μουσικούλα να σου φτιάχνει την ημέρα. Είναι υγιεινό fast food, πως τρως ρυζογκοφρέτα αντί για τσιπς και νιώθεις λιγότερο άσχημα μετά ένα πράγμα.
Γεννήθηκε στην Χαβάη και του φαίνεται. Ήταν πρωταθλητής του σερφ. Κι αυτό του φαίνεται. Σταμάτησε το σερφ μετά από ένα φριχτό ατύχημα το οποίο δεν φαίνεται με τόσα λεφτά που έχει το μπάλωσε καλά. Τα λεφτά του όμως τα δίνει σχεδόν όλα πλέον για να σώσει τον πλανήτη, κυρίως τους ωκεανούς. Τα έσοδα από δίσκους και συναυλίες πάνε εκεί.
Είναι δύσκολο το είδος μουσικής του. Πως να μην μοιάζουν όλα τα τραγούδια; Βασικά μοιάζουν αλλά σε τραβάνε το ένα μετά το άλλο, δεν σου κάνει καρδιά να τον σταματήσεις τον δίσκο. Όσοι έχετε παιδιά ίσως τον αγαπήσατε στο “Curious George”, εγώ έτσι την πάτησα μαζί του. Χαριτωμένος, ηλιόλουστος και αισιόδοξος σαν ανοιξιάτικη μέρα, βάλσαμο όταν είσαι down, ερεθιστικός όταν είσαι με την δικιά σου (στανταράκι για ερωτοκαταστάσεις), ο Jack Johnson φτιάχνει χρηστική μουσική.
Δηλαδή δεν την φτιάχνει ακριβώς. Τα κομμάτια μοιάζουν σαν να βγήκαν μόνα τους κάπου σε μια παραλία στην Χαβάη. Καμιά φορά αηδιάζω που μου αρέσουν τέτοιες μελιστάλαχτες soft rock καταστάσεις. Όσο συχνά βαριέμαι σε μια υπέροχη παραλία το καλοκαίρι.
