“Μα πόση διαφορά να κάνει;” Ειδικά με το ηλεκτρικό ποδήλατο, θεωρούμε ότι ούτε το βάρος που κουβαλάμε, ούτε η πίεση των ελαστικών κάνει τόσο μεγάλη διαφορά. Αμ δε! Δείτε εδώ την ίδια ακριβώς διαδρομή με το ίδιο ακριβώς ποδήλατο. Και μάλιστα κουβαλούσα 2.5 κιλά πράγματα παραπάνω. (Θερμοκρασία αέρα ίδια ακριβώς αλλά κάνει ελάχιστη διαφορά στην μπαταρία εκτός κι αν κάνει πολύ ζέστη.)
Είναι σαφές ότι η χθεσινή διαδρομή (με μπλε) έχει κερδίσει σε όλες τις κλίσεις ακριβώς το ίδιο ποσοστό. Ούτε αν έκανα περισσότερο πετάλι, ούτε περισσότερη υποβοήθηση θα βοηθούσε έτσι σταθερά. Ειδικά όταν αλλάζει ο καιρός, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα φούσκωμα!
Σημείωση: τα δυο σημεία στα οποία συμπίπτουν οι δυο γραμμές είναι που σταμάτησα σε φανάρι. Συνολική διαφορά χρόνου στα 20 χιλιόμετρα 16 λεπτά! (68 λεπτά ξεφούσκωτος, 52 φουσκωμένος)
Σημείωση Νο2: Λόγω του εύστοχου σχολίου αναγνώστη, προσθέτω εδώ ένα πίνακα-οδηγό για την βέλτιστη πίεση ελαστικών ανάλογα με το βάρος και το πλάτος τους σε χιλιοστά. (Διαβάστε τα σχόλια για εξηγήσεις.)
Ναι, κάνει μεγάλη διαφορά!
Ένα πρόβλημα είναι ότι καθώς βελτιώνεται η απόδοση (υψηλή πίεση), τόσο πέφτει η άνεση. Το ερώτημα, επομένως, είναι, ποιο είναι το βέλτιστο φούσκωμα; Mέχρι στιγμής έχω συναντήσει τις εξής απόψεις:
– Όσο αντέχουν τα λάστιχα (πχ. 80psi)
– 90-95% του μέγιστου πίσω και το μπροστά τόσο σχετικά με το πίσω όσο αναλογεί στο ζύγισμα του ποδηλάτου (στο Wisper Alpino 906 μου, το βάρος, μαζί με εμένα, κατανέμεται 60% πίσω και 40% μπροστά). Οπότε, με αυτή την οδηγία, θα ίσχυε 95%x80psi=76psi πίσω και 40%/60%x76psi=50,67psi.
Καμιά ιδέα;
Wow, για αυτό γουστάρω τόσο πολύ αυτό το blog. Τέτοιες ερωτήσεις με φτιάχνουν! Προφανώς είναι προσωπική επιλογή αλλά μερικοί παράγοντες που μπορώ να εντοπίσω εγώ:
1. Ανάλογα με την ανάρτησή σου και το επίπεδο εξοικείωσης των….οπισθίων σου είναι το θέμα της άνεσης.
2. Εδώ μιλάμε για οδήγηση ποδηλάτου στην άσφαλτο οπότε τα δεκάδες θέματα που απασχολούν τους downhillάδες και άλλους αναβάτες εκτός δρόμου δεν παίζουν.
3. Υπάρχει πράγματι μια γενικά αποδεκτή νόρμα να είσαι 10-15% κάτω από ότι γράφει το λάστιχο σαν μέγιστο όριο. Λογικά η διαφορά θα είναι ανάλογα και με το βάρος του αναβάτη η οποία διαφέρει ανάλογα με τον τύπο ποδηλάτου. Χοντρικά για ένα αγωνιστικό λένε το 40(μπρος) – 60(πίσω), ενώ για ποδήλατο πόλης το 35-65.
4. Κάνει τεράστια διαφορά το ίδιο το λάστιχο. Επιστήμη ολόκληρη. Κυρίως, όπως και στα αυτοκίνητα, το επίπεδο υποστήριξης στο πλαϊνό του ελαστικού. (Διπλό ή τριπλό συνήθως.) Πολλές φορές τα ελαστικά με ψηλή πλαϊνή ακαμψία μας ξεγελάνε οπτικά. Θεωρητικά μπορούν να κρατάνε καλά και με λιγότερη πίεση αέρα.
5. Στην αγγλική ορολογία ονομάζουν “tyre drop” το ποσοστό του συνολικού ύψους του ελαστικού που αλλάζει όταν ανεβαίνει ο αναβάτης. Έχουν καταλήξει ότι αυτό πρέπει να είναι 15%, δηλαδή όταν ανεβαίνεις στο ποδήλατο να χαμηλώνει το λάστιχο κατά 15%. Εκεί λένε οι περισσότεροι κατασκευαστές ότι αποδίδει καλύτερα το λάστιχο. Πιο φουσκωμένο δεν κερδίζεις σε ποιότητα κύλισης, απλά χάνεις σε άνεση. (Έβαλα τσόντα στο άρθρο έναν σχετικό πίνακα-οδηγό.) Αφού αποφασίσεις κατανομή βάρους μπρος πίσω, μετά κοιτάς το πλάτος του ελαστικού σε χιλιοστά και βγάζεις την πίεση για το καθένα.
Η πειραματική/εμπειρική προσέγγιση είναι μάλλον το καλύτερο. Το άρθρο το έγραψα για όσους (πολλούς – κι εγώ μέσα) ξεχνάνε να φουσκώνουν τα λάστιχά τους γενικά. Εννοώ πολύ! Στην επόμενη ποδηλατοπορεία που θα πας, κοίτα γύρω σου – είναι πάνω από 30% τα ποδήλατα με σχεδόν σκασμένα λάστιχα!
Τελικά δεν θα κάνει τεράστια διαφορά αν είναι στο 90 ή το 92% του μέγιστου αλλά όσο έχουμε όρεξη ασχολούμαστε…. ; )