Πολλά βέβαια είναι πανελλήνια ή και εισαγόμενα έθιμα.
Κρέας των ημερών ήταν ένα “μανάρι”, σφαχτό το οποίο είχε εκτραφεί ειδικά για την περίσταση. Όλο το δωδεκαήμερα των Χριστουγέννων απέφευγαν το πλύσιμο γιατί οι καλικάντζαροι τα είχαν ιδιαίτερη μανία. Για τον ίδιο λόγο δεν σταματούσε να καίει το τζάκι και μάλιστα έφερναν ξύλα από κέδρο, έλατο, κερασιά ή και άλλα δέντρα για να “παντρέψουν” την φωτιά.
Η αμοιβή στα κάλαντα ήταν γλυκά, σύκα ή καρύδια συνήθως. Κύριο ατού των Χριστουγέννων ήταν ότι γυρνούσαν αρκετοί ξενιτεμένοι και έτσι ήταν όλη η οικογένεια ενωμένη γύρω από το τζάκι για λίγες μέρες.
