[slideshow]
Share this:
- Click to email a link to a friend (Opens in new window)
- Click to share on Facebook (Opens in new window)
- Click to share on Pocket (Opens in new window)
- Click to share on LinkedIn (Opens in new window)
- Click to share on Twitter (Opens in new window)
- Click to share on Reddit (Opens in new window)
- Click to share on WhatsApp (Opens in new window)
- Click to share on Tumblr (Opens in new window)
- Click to share on Telegram (Opens in new window)
- Click to share on Pinterest (Opens in new window)
- Click to print (Opens in new window)
Πόσο μου θυμίζουν οι εικόνες με τα παιδιά που βλέπω στα ψηλά βουνά τις περιπέτειες που μου διηγούνταν τα παιδιά μου όταν επιστρέφαν από τις προσκοπικές εξορμήσεις τους σε διάφορα βουνά τριγύρω στη Θεσσαλία αλλά και πιο μακρυά!Πως ρουφούσακάθε τους λέξη και με τί ανυπομονησία περίμενα να γυρίσουν για να μου τα διηγηθούν όλα κατά γράμμα!Πόσα και πόσα υπέροχα κι αναντικατάστατα πράματα μαθαίνουν τα παιδιά σε άμεση επαφή με την άγρια,παρθένα,ανεξερεύνητη φύση δεν φαντάζεστε!Ερχονται τόσο κοντά με τον Δημιουργό τους και νιώθουν την ανάσα της φύσης,των πουλιών κι όλης της αληθινής ζωής που είναι σαφώς μίλια μακρυά από την ανούσια βουή της πολυτάραχης αλλά και τόσο μοναχικής μεγαλούπολης που μας βαραίνει τη ψυχή και το νου.Τα παιδιά στη φύση γίνονται αληθινοί κτήτορες του νοήματος της ζωής,αποκτούν ευαισθησίες που τα παιδιά κι οι άνθρωποι “της πόλης”δύσκολα,πολύ δύσκολα νιώθουν ή αντιλαμβάνονται.Λειτουργούν πιο πολύ με τη καρδιά και μετά με το μυαλό.