Ήταν από τα project που αρχίζω για σωρηδόν για το κέφι μου.   Οι παλιότεροι του ελληνικού διαδικτύου θα 

θυμούνται την «Άσπρη Λέξη» που μας έρχοταν με email κάθε μέρα για να μαθαίνουμε καλύτερα Ελληνικά.  Για πλάκα  λοιπόν ξεκίνησα την «Μαύρη Λέξη» με μια νέα «βρώμικη» παροιμία από την ελληνική παράδοση σε παρόμοια τακτά χρονικά διαστήματα.  Αναλυτικά το σκεπτικό μου και οι – πραγματικά ξεκαρδιστικές – ατάκες του λαού μας είναι εδώ.  Μπορείτε να την ακολουθείτε είτε στο Twitter ή στο Facebook αν προτιμάτε, βολεύει για πολλούς που τις χρησιμοποιούν σαν ενημέρωση κατάστασης ή σχόλιο σε απάντηση άλλου.

Αλλά η δουλειά μου είναι να εντοπίζω, να χτίζω και να εκμεταλλεύομαι κοινότητες. Το βρίσιμο θα μπορούσε να παίζει κομβικό ρόλο σε αυτό.   Αν θα μπορούσα να βρω κάπου όσους βρίζουν…δυστυχώς είναι πολύ πιο εύκολο από ότι φανταζόμουν.   Και στο Facebook και στο Twitter, σε δημόσια θέα, χιλιάδες Έλληνες βρίζουν.  Γραπτώς και για πάντα συνδεδεμένες με το όνομά τους, αναρτημένες δημοσίως για το μέλλον,  θα μείνουν οι βλακείες (συνήθως) που γράφουν και διανθίζουν με κακοεπιλεγμένες «βρώμικες» λέξεις.   Άλλο να τα φωνάζεις στο γήπεδο και άλλο να τα γράφεις με το ονοματεπώνυμό σου!   Δεν χρειάζεται να είσαι χάκερ για να τα βρεις ούτε να χρησιμοποιήσεις μεθόδους όπως αυτές που περιγράφω εδώ για να αποκαλύψεις τις βρωμιές.

 

Η «Μαύρη Λέξη» αν μη τι άλλο έχει κάποιο ιστορικό και λαογραφικό χαρακτήρα, κάποια προσωπική τοποθέτηση την οποία σκέφτηκα πριν αποφασίσω να φαίνεται το όνομά μου.  Θα μπορούσα όπως σε άλλα blog που φτιάχνω να μην φαίνομαι καθόλου.  Τα παραδείγματα όμως που βλέπω ψάχνοντας είναι τρομακτικά.   Όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίζουν σαν νταλικιέρηδες την ημέρα που έχουν απεργία και μόλις έφαγαν και ξύλο από αστυνομικούς.   Σαν να μιλάνε στον κολλητό τους!   Ακόμα και με τον φίλο σου όμως αν έχεις πιάσει κουβέντα τέτοια χαμηλώνεις την φωνή σου όταν περνάει κάποιος άλλος.  Και αν σου ζητούσα κείμενο που θα δημοσιευτεί σε ένα μέσο που το βλέπει όλος ο πλανήτης μάλλον δεν θα έγραφες έτσι.

Για να βρούμε ποιός είναι αυτός που τα γράφει, ακόμα και χωρίς την συνδρομή της CIA είναι αρκετά εύκολο.   Ακόμα κι αν γράφετε με ψευδώνυμο.  Όπως και στο Facebook με λίγη δουλειά (πχ κοιτώντας όλες τις σελίδες που σου αρέσουν σε αντιδιαστολή με τα μέλη τους συνολικά) ή από αναφορές άλλων βγαίνει σχεδόν ακαριαία το αποτέλεσμα.  Αν δεν γράφετε προσωπικά σε αληθινούς φίλους άλλωστε δεν έχει νόημα, οπότε και εσάς σας έχουν ξεφύγει μπόλικα…  Και στο Facebook εντυπωσιακά πολλοί άνθρωποι αφήνουν σε δημόσια θέα όλα τους τα σχόλια και το Twitter από την κατασκευή του σου λέει: “αυτό το μέσο είναι για να τα βλέπουν όλοι όλα!”  Σχεδόν κανείς δεν κάνει protected Tweets για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Το πρόβλημα προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από το ανώριμο στάδιο στο οποίο βρίσκεται το Twitter στην Ελλάδα.   Κάποιες ομάδες όπως οι γραφίστες, διαφημιστές και άλλοι trendy άνθρωποι αποφάσισαν να το κάνουν ένα είδος messenging service.  Είναι πιο μοδάτο από το Facebook και το email είναι πια passe αγάπη μου…  Με την ίδια λογική να καταγράφονται οι κλήσεις του τηλεφώνου σας και να ανεβαίνουν σε κάποια ιστοσελίδα σε πραγματικό χρόνο παιδιά!  Ή να κοινοποιείτε τους πάντες στα email σας.

Αν θέλεις να πεις στους κολλητούς σου ότι μόλις ξύπνησες και φοράς ανάποδα την πυτζάμα σου σκέψου λίγο πρώτα!

Όπως γράφει σήμερα η Μαύρη Λέξη:

“Ό καλός ο νοικοκύρης ανοίγει τήν πόρτα μέ τόν κώλο“