Όταν πρωτοπήγα ως φοιτητής στην Αγγλία εντυπωσιάστηκα που τα καταστήματα με έτοιμα παντελόνια είχαν επιλογή “L” και “R”. Υπέθεσα ότι αναφέρονταν σε αυτό που μόνο ο ράφτης μου ξέρει, δηλαδή από που μου κρέμονται τα απαυτά μου, για να φτιάξει ανάλογα το παντελόνι να βολεύομαι. Μετά από λίγο καιρό όμως άρχισα να απορώ γιατί είναι τόσο μακριά τα παντελόνια στην Αγγλία. Δεν είμαι ψηλός αλλά ούτε και τόσο κοντός πια. Γιατί λοιπόν κάθομαι και κονταίνω όλα τα παντελόνια που έχω αγοράσει στην Αγγλία;
Μέχρι που μια μέρα είδα ταμπέλα σε παντελόνι που μου έλυσε το μυστήριο: το “L” δεν αναφερόταν σε “left” θέση όρχεων αλλά σε “Long” (Και Regular, όχι Right αντίστοιχα) μήκος παντελονιού. Έτσι έμαθα σήμερα επίσης ότι “ο όρος «αριστερά» ονομάζει τη μία από τις δυο πλευρές μιας σχέσης τόσο βασικής για τον προσανατολισμό μας στον χώρο, ώστε στο φαντασιακό-συμβολικό επίπεδο να συμβολίζει οιωνούς που προοιωνίζονται την προοπτικά καλή ή κακή έκβαση των πραγμάτων, ή τις θετικές δυνάμεις που, βαλμένες στο μέρος της καρδιάς κι αντιμέτωπες με δυνάμεις αντίδρασης βαλμένες στο μέρος της χολής, ξανανοίγουν τον δρόμο για αναγκαίες θεσμίσεις ανόρθωσης των κοινωνιών.”
Είναι δηλαδή Αριστερά γιατί από εκεί είναι η καρδιά μας, το ένστινκτο, η αγάπη, το πάθος… Το κείμενο είναι απλά εκπληκτικό. http://www.avgi.gr/article/4558623/i-epistrofi-tis-aristeras-meta-tin-apodomisi Αν αντέχετε, διαβάστε το ολόκληρο. Αλλιώς απολαύστε εδώ αποσπάσματα. “To «μεταχθές και προαύριο» του Ν. Κάλας, αντίθετα με ένα αναπαραγόμενο άχρονο τώρα, αφορά το ιστορικό παρόν, που γεφυρώνει το παρελθόν με το αύριο, σε μιαν επίπονη προσπάθεια θεωρίας-πράξης να υπερβεί το σκεπτικό, τις μεθοδεύσεις, τις πρακτικές που καθόρισαν/καθορίζουν την έκβαση πεπραγμένων και δρώμενων, ώστε το μέλλον να πάρει επιτέλους τη θέση τους.” Καταλάβατε;
Οι φιλόλογοι της παρέας αν μπορούν ας ψάξουν να βρούνε στις προτάσεις των δέκα αράδων που είναι το ρήμα, το αντικείμενο και το υποκείμενο. Οι υπόλοιποι απλά περιμένουμε να ακούσουμε λίγο Φαραντούρη σαν μουσική υπόκρουση…
Να μάθουμε επιτέλους “τι εντέλει σήμαινε η αστικο-φιλελεύθερη, σοσιαλ-φιλελεύθερη, νεο-φιλελεύθερη ιδεολογία” ρε παιδάκι μου! Να σας το πει το άρθρο καλύτερα με απλά λόγια. “Ορίζει, δηλαδή, ένα κρίσιμο σημείο καμπής στη μακρά εδραίωση του καπιταλισμού, όπου, πάνω στα ερείπια που προκαλεί στην αγωνιώδη πτώση του (συνεχείς συρράξεις, οικονομική-πολιτική αποσταθεροποίηση και διαμελισμοί χωρών, διατάραξη της γεωπολιτικής ισορροπίας δυνάμεων, απαθλίωση μαζών, αποσάρθρωση των κοινωνιών τους, νεο-φασισμοί) η Αριστερά, στην Ευρώπη και στον κόσμο, καλείται να δρομολογήσει, στα περιθώρια που της δίνουν οι κοινωνίες των πολιτών, μιαν άλλη πραγματικότητα στη βάση μιας ριζικής επαναξιολόγησης- επανανοηματοδότησης της κοινωνικής ζωής.”
Όλα γίνονται επιτέλους λιανά! Από τον Αίαντα στον Σοφοκλή, είναι πασιφανές ότι “αντίθετα με την δεξιά πολιτική οπτική, που εστιάζει στη μία (την δική της) πλευρά, ξεκομμένα από την άλλη, η αριστερή πολιτική οπτική συμπεριλαμβάνει στο φάσμα της την σχέση των δύο πλευρών που ορίζουν τον κοινωνικό χώρο, καλύπτοντας σε έκταση και βάθος ολόκληρο το οπτικό τους πεδίο, γι’ αυτό και είναι οπτική εναντίωσης/αποδόμησης, αλλά και αναδόμησης.”
Μια στιγμή να ξύσω το δεξί μια τελευταία φορά πριν μας αναδομήσουν.
