Η υπόθεση είναι άξια…πορνοταινίας. Νεαρά δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα και το γυρνάει στο πορνό. Έχει υποτίθεται δευτερεύουσες πλοκές. Ένας ναρκωμανής δικηγόρος που έχει αφήσει τα καλλιτεχνικά του όνειρα. Μια αλκοολική μητέρα. Μια αδελφή που ίσως έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά.
Αλλά βασικά απλά είναι ωραία η πρωταγωνίστρια. Και βγάζει τα ρούχα της. Και η λεσβία σκηνοθέτης είναι η Heather Graham η οποία ξεδιπλώνει όλο τον αισθησιασμό της (δηλαδή πολύ!) χωρίς καν να δείξει γυμνό. Κι ας της κάνει μούτρα η φιλενάδα της. (Έχει και μια σχετικά πρωτότυπη σκηνή – λεσβιακό στα πεταχτά.) Και έχει μια φρεσκάδα η ταινία…σε επίπεδο καλής τηλεοπτικής σειράς δηλαδή.
Υποτίθεται ότι σκηνοθέτης και σεναριογράφος έχουν εμπειρία από τον χώρο των πορνοταινιών. Και ήθελαν να δείξουν την “καλή” πλευρά του θέματος. Πράγματι πείθει ότι είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες. Όλα οργανωμένα και επαγγελματικά. Συμπαθητικά λεφτά, ωραίος κόσμος. Μέχρι και ένας πλούσιος γκόμενος σε στυλ “fifty shades of grey” σκάει μύτη. Όσο κάνει πορνοταινίες μόνο με γυναίκες μάλιστα, ούτε που το σκέφτεται, μια χαρά φυσιολογικά και απλά πράγματα… Άντε αν είναι με άντρες το σκέφτεται κάπως…αλλά τελικά και αυτό είναι υπέροχο, τόσο που αισθησιάζεται και μετά το γύρισμα στο ντους. Ένας ονειρικός κόσμος υπέροχης πορνοζωής.
Ίσως λόγω κρίσης να πρέπει να την δείχνουμε την ταινία στα παιδιά ώστε να ετοιμάζονται πριν τα βγάλουμε στο πεζοδρόμιο… Η σχιζοφρενής (πιθανά πραγματικότητα) κατάσταση με την νεαρή μια να παίζει σε πορνοταινίες (και να το ευχαριστιέται χαλαρά) και μια να έχει ευαίσθητα ερωτικά σκιρτήματα θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον αν είχε περισσότερο βάθος. Και πως τελειώνει αυτό το αριστούργημα: η νεαρά ξυπνάει αργά στο σπίτι της γκόμενας, τρώει μια φράουλα, λέει “σήμερα έχω ταινία με έναν τύπο που είναι πολύ καλό παιδί” σαν να μιλάει για δουλειά στην τράπεζα και γίνεται σκηνοθέτης με την σειρά της.