Ομολογώ ότι δεν ήμουν θετικά προδιαθετιμένος. Πολλοί μου ζητάνε να δοκιμάσω τα οχήματά τους, αυτός όμως ήταν συμπαθής και δέχτηκα. Οπτικά στην οθόνη μοιάζει με παιχνίδι. H ιστοσελίδα έχει πάθος αλλά δύσκολα καταλαβαίνεις οποιαδήποτε διαφοροποίηση:
“Με βάρος μόλις 20 κιλά, βάρος αναβάτη 85, μεγίστη ταχύτητα 25-30 χλμ και εμβέλεια κάλυψης με πλήρη φόρτιση μπαταριάς 30-40 χλμ το κατατάσσει ως το ποιο αξιόπιστο, ασφαλές, οικονομικό και ευέλικτο στην κατηγορία του.
Μέσα σε 3-5 δευτερόλεπτα έχει διπλώσει η ξεδιπλώσει, με σκελετό και ζάντες αλουμινίου 12αρες, δισκόφρενο μπροστά πίσω, 3 ταχύτητες (χαμηλή-μεσαία και μεγίστη) και με 3 συστήματα οδήγησης: ηλεκτρικά, με υποβοήθηση η με πετάλι, εξοπλισμένο με μπαταρία λιθίου 36V/10Ah και δύναμη κινητήρα 200W (DC brushless motor with hub gear) ροπή 4,28 και με χρόνο επαναφόρτισης μπαταριάς 3-5 ώρες.”
Αχά. Σιγά τα αυγά. “Κινεζιά” λέει ο ένας (σαν να μην φτιάχνονται στην Κίνα σχεδόν όλα τα ηλεκτρικά οχήματα που πουλιούνται από όλες τις μάρκες…) “μαϊμού” λέει ο άλλος επειδή στεναχωρήθηκε που το εργοστάσιο που φτιάχνει παρόμοιο όχημα το πουλάει υποτίθεται επώνυμο 400 ευρώ περισσότερα…. Όταν το βλέπεις από κοντά όμως κατ’αρχάς σου φαίνεται πιο μεγάλο! Οι όγκοι μοιάζουν με πατίνι στις φωτογραφίες αλλά τελικά είναι πιο…ποδήλατο. Οι μικροί τροχοί δείχνουν πιο στιβαροί. Το τιμόνι δείχνει ποιοτικό.
Άσε τα λόγια και φέρε να το καβαλήσω μάστορα! Αρχίζω με πετάλι μόνο. Η μοναδική σχέση (δεν έχει ταχύτητες) είναι καλά επιλεγμένη για πόλη. Το γκάζι μπόλικο. Η αίσθηση στο τιμόνι καλή για όσους έχουν ξανακαβαλήσει ποδήλατο με μικρή ρόδα. Στην τρίτη γύρα αρχίζω τα τσαλίμια προσομοιώνοντας κίνηση ανάμεσα σε εμπόδια, αυτοκίνητα και πεζοδρόμια. Μια χαρά.
Πιάνουμε κουβέντα. Οι δυσκολίες της αγοράς ηλεκτρικού ποδήλατου. Ανώριμες τεχνολογίες δημιουργούν αβεβαιότητα στον καταναλωτή. Ακόμα και αν ξεκινήσεις να αγοράσεις ηλεκτρικό, στον δρόμο σου σπέρνουν αμφιβολίες όλοι. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται ένα όχημα σαν κι αυτό, άνθρωποι στα τεράστια τζιπ που περνάνε δίπλα μας στην πλατεία Κεφαλαρίου οι οποίοι θα ταλαιπωρηθούν σε λίγο στην Κηφισίας ή στο κέντρο ψάχνοντας parking. Το κόστος είναι λιγότερο από ότι πληρώνουν για μια θέση parking ή 5-6 κλήσεις για παρκάρισμα. Δεν είναι για να ξεκινήσεις από τον Πειραιά να πας στο Κορωπί βέβαια, αν και η θέση οδήγησης και η σέλα είναι εξωφρενικά αναπαυτικά.
Οι σνομπ και οι τρελαμένοι του χώρου θα αρχίσουν με διάφορες ενστάσεις τεχνικής φύσης. Μερικοί που έχουν βολευτεί με κάτι πιο …ποδήλατο από αυτό θα βρούνε δικαιολογίες γιατί δεν τους κάνει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι στα 860 ευρώ (με το κλειδί στο χέρι στο σπίτι σας) που ζητάει η Feel Green για αυτό το μοντέλο, κοστίζει όσο τα τέλη κυκλοφορίας για ένα τζιπ 2000 κ.εκ! Έχει και μπροστινό φως και διπλώνει ( η πρώτη, βασική κίνηση για να το πας…καροτσάκι) πολύ εύκολα χωρίς εργαλεία. Ready to go…
Το δείγμα που βλέπετε στις φωτογραφίες πωλείται επίσης, πολύ ελαφρά μεταχειρισμένο για 560 ευρώ. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα – http://www.feelgreen.net/2011/10/feelgreen-12-ce.html
