Μου θυμίζει αυτή η συζήτηση λίγο αυτούς που λένε “θα αλλάξω ομάδα, θα γίνω Ολυμπιακός γιατί έχω βαρεθεί να μην κερδίζουμε ποτέ το πρωτάθλημα…”
1. Το θέμα είναι παραπλανητικό. Δηλαδή το θέτουν τα ΜΜΕ για να κάνουν τα μικρά κόμματα να φανούν ανόητα, ανίσχυρα και ότι φαγώνονται μεταξύ τους.
2. Οι περισσότεροι που το λένε αυτό δεν θα ψήφιζαν αυτούς έτσι κι αλλιώς και ψάχνουν δικαιολογία. Απόδειξη ότι κράζουν τον Μάνο που συνεργάστηκε με τον Βαλλιανάτο! Δηλαδή “να συνεργάζεστε” αλλά “μόνο με όποιον μας αρέσει”! Προφανώς και δεν θα είναι ακριβώς παρόμοιου στίγματος ή στυλ οι άνθρωποι διαφορετικών κομμάτων.
3. Ο Τζήμερος κατά την γνώμη μου καλά έκανε και κατέβηκε μόνος του. Νέο κόμμα, ήθελε να μετρήσει τις δυνάμεις του.
4. Δύο από τα κόμματα, η Φιλελεύθερη συμμαχία και η Δράση συνεργάστηκαν. Έμπρακτη απόδειξη υπεροχής σε αυτόν τον τομέα. Δεν είναι εύκολος οποιοσδήποτε γάμος αλλά αυτός πάει ως τώρα εξαιρετικά καλά.
5. Με την Mπακογιάννη υπάρχουν ενστάσεις σε διάφορα επίπεδα από διάφορους ανθρώπους κυρίως σε σχέση με το παρελθόν της στην ΝΔ. Άλλοι την βλέπουν σαν την καλύτερη περίπτωση μελλοντικής γυναίκας πρωθυπουργού. Σε αυτό το δίπολο λογικό είναι να δημιουργείται πολύ πάθος.
6. Ο Μάνος έχει ορκισμένους εχθρούς από διάφορες μεριές, συνήθως βασισμένες σε λάθος πληροφορίες, εξού και στήθηκε ολόκληρη σελίδα για να τις αντιμετωπίσει. Δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες δεν θα φτάσουν ποτέ ως εκεί όμως… και το “αυτός δεν μου αρέσει” (σαν να είναι καλλιστεία η υπόθεση) τους αρκεί.
7. Λόγω των παραπάνω δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η συνεργασία “Φιλελευθέρων Δυνάμεων” θα έφερνε περισσότερους ψήφους. Στον έναν δεν θα άρεσε ο Βαλλιανάτος, στον άλλο η Ντόρα “βρωμάει ως μέρος του συστήματος”, ο Τζήμερος είναι “καλός στα λόγια μόνο” και ο άλλος θεωρεί “τεχνοκράτη” τον Μάνο…
8. Ακόμα και αν προσθέσουμε τις ψήφους των τριών σχηματισμών σε αυτές τις εκλογές βγάζουμε 411 χιλιάδες. Δηλαδή λιγότερους από την Χρυσή Αυγή! Και το ερώτημα είναι βέβαια “πως ακριβώς θα λειτουργούσε αυτό το σχήμα και τι θα θέλαμε να κάνει στην Βουλή;”
9. Νομίζω ότι πολλοί Έλληνες έχουμε βαρεθεί να ακούμε για “αριστερά”, “δεξιά”, “προοδευτικές δυνάμεις” ή ακόμα και “φιλελευθερισμό”. Δεν σημαίνουν τίποτα πια έτσι γενικά και αόριστα. Προτάσεις σε 
συγκεκριμένα θέματα ψάχνουμε. Υλοποιήσιμες και πρακτικές.
Δεν είναι απίθανο να προκύψει κάποια συνεργασία παραπάνω από την υπάρχουσα (Δράσης- Φιλ.Συμμαχίας). Αλλά επιπλέον επικοινωνιακό πρόβλημα είναι ότι αν αποκαλύψει κάποιος από τους εμπλεκόμενους το ακριβές του σκεπτικό είναι “κακιασμένος”, “μη συνεργάσιμος” ή “ύπουλος”. Αν δεν αποκαλύψει τις ακριβείς λεπτομέρειες των συζητήσεων είναι “μακιαβελικός”, “κρυψίνος” ή “παλαιοκομματικός”. Και βέβαια τα ΜΜΕ υποστηρίζουν οποιαδήποτε γραμμή, τονίζουν κάθε λεπτομέρεια και βγάζουν κάθε θέμα όπως συμφέρει τα μεγάλα κόμματα.
Άντε βγάλε άκρη!