Δεν είναι τυχαίο. Οικία είναι η θαλπωρή, το μερακλίδικο, το σπίτι μου. ΙΚΕΑ μια ξένη εταιρεία που πλουτίζει πουλώντας έπιπλα από ξυλεία ύποπτης προέλευσης πολύ φθηνά και φορτώνοντάς μας την συναρμολόγηση. Το καλό στην υπόθεση είναι ότι δεν το πλήρωσα. Δεύτερο καλό ότι ο άνθρωπος που μου το χάρισε είχε ήδη κάνει το δύσκολο πρώτο κομμάτι.
Ως Ελληνάρας, αν και μου έστειλε με pdf τις οδηγίες, δεν τις κοίταξα. Μια ματιά να δω πως μοιάζει τελειωμένο και βουρ. Βέβαια οριακά χωρούσε στο δωμάτιο. Πως θα το γυρνούσα κιόλας; Αναγκάστηκα να κοιτάξω και άλλη σελίδα στις οδηγίες. Έδειχνε δυο πολύ μεθοδικούς Σουηδούς να συνεργάζονται άψογα και προσεκτικά σύμφωνα με ISO 9666 για να το καταφέρουν.
Φώναξα τον Μήτσο. “Μητσ! Θα το σηκώσω όλο στην πλάτη μου. Εσύ χώσε σφήνα εκείνη την τάβλα να το κρατήσει λίγο μέχρι να ρίξω ένα πόδι και δυο βίδες να έρθει στα ίσα του.”
Ελλάδα – Σουηδία = 1-0. ΕΝΑΣ Έλληνας και ένα εξάχρονο κάνουν σε χρόνο dt ότι κάνουν δυο Σουηδοί με αναλυτικές οδηγίες σε μια ώρα. Και μου περίσσεψαν στο τέλος και μερικές βίδες.
