Οι απόπειρες κυβερνήσεων και οργανισμών να περιορίσουν τον τζόγο στο internet έχουν αποβεί άκαρπες. Ακόμα και η μεγάλη κίνηση πριν 4 χρόνια στις ΗΠΑ, μόνο πρόσκαιρα καθυστέρησε τον τζόγο στην χώρα. Κάτι σαν την ποτοαπαγόρευση. Οι άνθρωποι θέλουν να πίνουν και να παίζουν, τελεία και παύλα. Και όσο φουντώνει η οικονομική κρίση τόσο πιο ανόητα παίζουν. Με έκπληξη είδα καμπάνια ελληνικής τράπεζας για παιδικό λογαριασμό στον οποίο λέει δίνουν βραβείο αν πετύχει με τα τελευταία του νούμερα το εθνικό λαχείο! Να μαθαίνουν από μικρά τα παιδιά τι σημαίνει “αποταμίευση”….
Σαν συνολικό κομμάτι του τζόγου, στο διαδίκτυο είναι ακόμα ψιλά τα πράγματα. Φαίνεται μόνο να επιταχύνει το τέλος του ιπποδρόμου που ήταν η πρώτη νόμιμη μορφή τζόγου. Η δικιά μου αντίρρηση δεν είναι ηθική όσο κοινωνικής προέλευσης. Δεν είναι σωστό να φορολογούνται έμμεσα ομάδες πληθυσμού (οι φτωχοί και οι ανόητοι) μέσα από τον τζόγο. Αφού αποδεδειγμένα αυτοί χάνουν. Και όπως με το χρηματιστήριο, χάνουν νομίζοντας ότι ελέγχουν σε κάποιο βαθμό τις παραμέτρους.
Αν βάλουν μεγάλες πινακίδες στα τραπέζια του καζίνο, ή πριν από κάθε online κουλοχέρη σου λέει “έχεις 1 στις 200 εκατομμύρια πιθανότητες να κερδίσεις μόνο” ίσως να ήταν καλύτερα. Κάτι σαν τα προειδοποιητικά στα τσιγάρα! Και καλά στα τυχερά παιχνίδια. (Μήπως είναι πιο σωστό να τα ονομάζουμε “παιχνίδια του άτυχου;) Σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο ή το σούμο υποτίθεται ότι παίζει ρόλο η ικανότητα. Κι όμως απανωτά σκάνδαλα ντοπαρίσματος και στημένων αγώνων κλειδωνύζουν το σούμο σε βαθμό να μην το μεταδίδει πια η εθνική τηλεόραση στην Ιαπωνία! (Στο ποδόσφαιρο το κύκλωμα τρομοκρατίας είναι μεγαλύτερο και βγαίνουν πιο αραιά αντίστοιχα σκάνδαλα.)
Παρόμοιες είναι οι αντιρρήσεις μου με τον τζόγο στο χρηματιστήριο. Και εκεί κάποιοι ελέγχουν τις πληροφορίες και κάποιοι (οι μικροεπενδυτές) χάνουν νομίζοντας ότι επενδύουν επιχειρηματικά. Και έχει ενδιαφέρον όταν μια ρώσικη εταιρεία, η DST μπαίνει στον χώρο των online επενδύσεων αγοράζοντας το 10% του Facebook ή ολόκληρο το ICQ. Είναι η εταιρεία που ξεκίνησε το 2005 με το mail.ru και η ίδια που αγόρασε την Zynga για τα κοινωνικά παιχνίδια της. Πολλοί είπαν ότι πλήρωσε πολλά αλλά απλά ζηλεύουν το γεγονός ότι μπορεί να κάνει τόσο γρήγορα τόσο αποφασιστικές κινήσεις. Αν συνδυάσεις Zynga με Facebook αξίζει πολλά. Αν προσθέσεις και τα QQ coins, virtual λεφτά από την κινέζικη TenCent αρχίζει και χοντραίνει το πράγμα.
Μαζί με την Naspers που ελέγχει τις εξελίξεις στην Αφρική και την TenCent της Κίνας οι τρεις εταιρείες μοιάζουν σαν μαφιόζικο μπλοκ. Εκεί που δεν τολμούν να επενδύσουν στο διαδίκτυο οι δυτικές εταιρείες, μπαίνουν δυναμικά αυτές οι τρεις. Όχι μόνο έχουν επενδύσει η μία στην άλλη, αλλά ανταλλάσουν πληροφορίες με ότι έχουν μάθει από την μια αναπτυσσόμενη αγορά, όπως μπορεί να εφαρμοστεί στην άλλη. Στη Ρωσσία ήξεραν πριν από όλους ότι δεν θα υπήρχε φάση με χρήση email στην αγορά αλλά ότι η μάζα θα πήγαινε κατευθείαν στα social media για επικοινωνία. Γιατί το είχαν δει να γίνεται σε άλλες αγορές.
Η ανοιχτή ανταλλαγή πληροφοριών προς συμφέρον της επιχείρησης είναι όχι απλά θεμιτό, αλλά επιθυμητό μέσο για να λειτουργήσει σωστά η αγορά. Αντίθετα με τα τυχερά παιχνίδια, μπορούν και πρέπει να μειώνουν τις πιθανότητες αποτυχίας προσφέροντας το σωστό προϊόν την σωστή στιγμή.
Στο σούμο υπάρχουν 82 πιθανές κινήσεις. Χάνουν την αξία τους όταν όλος ο αγώνας είναι στημένος. Στην ανάπτυξη του διαδικτύου υπάρχουν άπειρες πιθανότητες. Κερδίζουν σε αξία όσοι δεν προσπαθούν να βγάλουν μόνοι τους άκρη. Είναι σαν να παίζετε μόνοι σας online κουλοχέρη.
