Την μόδα την άρχισε το Ποτάμι και τώρα ακολουθεί ο Γιωργάκης. Κάνουμε κόμμα λίγο πριν τις εκλογές. Δεν αντέχαμε άλλο, δεν το πολυθέλαμε αλλά κάποιος πρέπει να σώσει την Ελλάδα! Τι να κάνει ο Θεοδωράκης, έπιασε το σακίδιο. Ο ΓΑΠ εκεί που δίδασκε μια χαρά στις ΗΠΑ και ούτε για σημαντικές συνεδριάσεις της Βουλής δεν ερχόταν ως βουλευτής, ξαφνικά μπήκε σε τηλεφωνικό θάλαμο και ξανάβαλε την στολή του Σούπερμαν. Το εθνικό συμφέρον τους κάλεσε.
Δεν λέω, μπορεί να συμβεί. Μια φορά ίσως. Υπό ειδικές συνθήκες. Ένας απλός άνθρωπος να νιώσει να τον πνίγει το κάλεσμα της πατρίδας. Να θυσιάσει το προσωπικό του συμφέρον (πάντα έτσι λένε) και να “μπλέξει” με την πολιτική. Όπου θα τον βρίσουν, θα τον διαβάλουν, θα υποστεί σαν οσιομάρτυρας τα πάντα. Και όλα αυτά επειδή “υπήρχε κενό στον κεντροαριστερό χώρο” ή επειδή “ο ουμανισμός και τα δικαιώματα των μειονοτήτων δεν είχαν εκπροσώπηση” και άλλες αντίστοιχες γενικότητες τηλεοπτικές.
Σταύρο και Γιώργο δέχομαι ότι ίσως είδατε όραμα την Παναγία. Έτσι ξαφνικά; Γιατί προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα πχ για έναν δημοσιογράφο που κάνει εκπομπές και διαχειρίζεται ένα portal ενώ ξέρει ότι θα κάνει κόμμα αλλά συνεχίζει. Υπήρχε ένα μεσοδιάστημα που ήξερες ότι θα άνοιγες μαγαζί στην πολιτική 
αλλά συνέχιζες να το παίζεις “αντικειμενικός” δημοσιογράφος. Όπως ο Κούλογλου που έκανε όσο ήταν στην ΕΡΤ συνέντευξη του Τσίπρα στο κόμμα του οποίου μετά προσχώρησε. Μας το ανακοίνωσε πριν την συνέντευξη; Εμείς νομίζαμε ότι θα του έκανε “δύσκολες” ερωτήσεις αλλά αυτός απλά φρόντιζε να καλοπιάσει το μελλοντικό του αφεντικό; Πληρώνουμε δημόσια τηλεόραση για τέτοια εμείς οι χαζοί;
Υπάρχει τρόπος να ξεμπλέξουμε τα θέματα. Όταν γινόμαστε συγκεκριμένοι. Αφήστε τα αριστερά, δεξιά, φιλελεύθερα και ευαισθητοποιημένα και πείτε μας ακριβώς τι θα κάνετε και πως. Πολιτικές προτάσεις που να καταλαβαίνω παρακαλώ! Τι ακριβώς θα κάνετε, πως και πότε. Για παράδειγμα αν γίνω ποτέ πρωθυπουργός εγώ, θα αλλάξω δραστικά το Λότο έτσι. Αυτή είναι η περίληψη. Για να σας πείσω πρέπει να λύσω χιλιάδες μικρά και μεγάλα θέματα όμως. Δεν συμφωνείτε με κάτι που έρχεται προς ψήφιση στην Βουλή; Να δούμε ακριβώς τι αντιπροτείνετε. Ακριβώς. Σαν να το καταθέτατε εσείς. Νούμερα, λεπτομέρειες.
Τώρα. Όχι “μόλις τελειώσουμε τα νέα μας γραφεία γιατί δεν προλαβαίνουμε….ψηφίστε μας και θα τα βρούμε…εμπιστευτείτε μας…”
