Δεν είναι ότι είμαι και μόνος στο διαδίκτυο. Το άσμα του Επιταφίου ή τα “κάλαντα του Πάσχα” είναι σε δεκάδες άλλα σημεία του internet ίσα ίσα που μάλλον είναι ασυνήθιστη περίπτωση όπου δεν το έψαξα αρκετά πριν το αναρτήσω στο blog του δασικού χωριού. Ο συνδυασμός του άσματος με λαογραφικές πληροφορίες πήγε μάλιστα και πολύ καλά σαν ανάρτηση, συγκεντρώνοντας 22 “μου αρέσει” σε αυτή την υπέροχα ζωντανή κοινότητα στο Facebook. Κοιτώντας τα στατιστικά η εικόνα ήταν ακόμα καλύτερη και κοιμήθηκα περήφανος για αυτή την μικρή νίκη της μέρας… και χάρηκα ιδιαίτερα με το ενδιαφέρον για την μέθοδο παρασκευής “κλέφτικου”!
Αυτό το διάστημα είναι μια από τις δυο περιόδους ξεκαθαρίσματος φίλων στο Facebook. Ένα ποσοστό 0.2-0.4% απώλειες είναι φυσιολογικό. Το καλοκαίρι είναι πολύ πιο αυξημένο. Είναι η στιγμή που έχεις χρόνο να ξεκαθαρίσεις τους “αληθινούς” φίλους από κάτι ψευτοονόντητες που δεν σε εκφράζουν ή σε ενοχλούν. Νομίζω ότι το χειρίζομαι καλύτερα από άλλους κυρίως επειδή έχουν πολύ περιεχόμενο. Αλλά ξαφνικά είδα (υπάρχει ειδικό πρόσθετο για τον browser που σε ενημερώνει όταν χάσεις φίλους) ότι όχι 1,2 αλλά 270 φίλοι του Δασικού Χωριού δεν ήταν πια φίλοι του. Κλονίστηκα. Δεν έχω ξαναπάθει κάτι τέτοιο. Συνήθως οι περισσότεροι θα είναι αυτοί που έχουν εξαφανίσει τελείως το προφίλ τους, ίσως επειδή διαβάζουν τρομακτικά άρθρα στο blog μου περί έλλειψης ιδιωτικότητας στο Facebook!
Αλλά κοιτώντας τα προφίλ όσων με είχαν ξε…φιλέψει παρατήρησα ότι μάλλον άλλο ήταν το πρόβλημα.
“Σήμερα βάλανε τη βουλή οι άνομοι Εβραίοι
οι άνομοι και τα σκυλιά οι τρισκαταραμένοι.”
Εγώ είχα βάλει απλά τους πρώτους και τους τελευταίους στίχους του άσματος σαν στόλισμα στο υπόλοιπο κείμενο. Αλλά η έλλειψη πολιτικής ορθότητας, ειδικά όταν το απομονώσεις έτσι, είναι εντυπωσιακή. Έτσι κάθομαι τώρα Μεγάλη Εβδομάδα να στείλω προσωπικό μήνυμα σε έναν έναν όσους έφυγαν με σύνδεσμο αυτό το άρθρο και την συγνώμη μου…