Να σου εξομολογηθώ κάτι; Με ενοχλούν οι συρμοί.
Όχι τα τρένα, τα trends. Αυτά που σε κάνουν τοματάκι και σε χώνουν στην κονσέρβα «Όλα στον τρίφτη».
Επίσης με ενοχλεί η υποκρισία στην εξουσία. Όποια μορφή υποκρισίας της εξουσίας.
Της κυβέρνησης που νοιάζεται για την τσέπη σου μέχρι να σε εξασφαλίσει, του αφεντικού που «σε νοιάζεται» και σε «αγαπάει» μέχρι να σε ξεσκίσει, ακόμα και του έρωτα που σε ποθεί μέχρι να σε ξεχάσει.
Αν δεν είχα το θέμα με τους συρμούς που προανέφερα στην παραπάνω παράγραφο, θα ήμουν άνετα ένα ακόμα τοματάκι που έσκασε μύτη από την κονσέρβα και αποφάσισε να εξεγερθεί.
Είναι της μόδας η εξέγερση και η διαδήλωση – 45 κατασκευαστές εξέγερσης Ουκρανίας συνιστούν αίμα… αυτοί ξέρουν.
Το αντισυστημικό trend των καιρών, η αναρχία, η αριστερίζουσα επανάσταση του καναπέ, είναι πιο συστημικό από ποτέ.
Αποτελεί στη δική μου συνείδηση, άλλη μια προσπάθεια του καπιταλισμού να σε πείσει ότι είναι η πιο ασφαλής λύση για να συνεχίσεις να ζεις στο καβούκι σου.
Τη βλέπεις Τσε μια μέρα, κατεβαίνεις στην πλατεία να αγανακτήσεις μαζί με τους κολλητούς, πλακώνουν οι κουκουλοφόροι, τα κάνουν ίσωμα και μετά παρακολουθείς πόσο τα πήρε το σύστημα στο κρανίο και αποφάσισε να σου βάλει κάμερα μέχρι και στο βρακί σου.
Να καταγράφει πόσο συχνά κατουράς, αν έχεις πέτρα στα νεφρά και τσούζει και όλα αυτά τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, που έχουν γίνει δημόσιο πιάτο στο αδηφάγο κράτος.
Παρ’ όλα αυτά, το σύστημα σου παρέχει μια ανεπαίσθητη αίσθηση ανελευθερίας, που σου χαρίζει μια πρόσκαιρη σιγουριά. Και το ανέχεσαι.
Μέχρι την επόμενη φορά, που η συνείδησή σου, σού επιβάλλει αντίδραση, ύστερα από πολύ ποτό, αυτοκριτική και στιγμή αδυναμίας.
Μόνο τότε λειτουργείς πραγματικά αντισυστημικά. Όταν ασυνείδητα, σκέφτεσαι ελεύθερα.
Φίλε, αυτή είναι και η μόνη ευκαιρία επανάστασης και αντίδρασης, να σκέφτεσαι κριτικά και να κρίνεις σκεπτόμενος.
Να ξεχνάς τους περιορισμούς που σου επιβάλλουν οι εξουσίες και οι συρμοί.
Να διακρίνεις τους σκοπούς τους, να μην ξαναπιστέψεις, να διατηρήσεις την ακεραιότητα του εαυτού σου, να μην γλείψεις κανέναν, αλλά να δαγκώσεις και να τους τα κόψεις.
Για χάρη της προσωπικής σου επανάστασης και της ηρεμίας σου.
Οι εξουσίες στηρίζονται σε οπαδούς και γλείφτες.
Όταν αποφασίσεις να περάσεις εσύ και ο φίλος σου, η μάνα σου, η γκόμενά σου, το σκυλάκι σου στην απέναντι όχθη, αυτή του ελεύθερου κριτή, του σκεπτόμενου ατόμου, αυτόματα ο πολιτικάντης χάνει γλώσσα και η εξουσία οπαδούς.
Και συρρικνώνεται.
Ή τουλάχιστον, τους κόβεται ο αέρας τους και αρχίζουν να λαμβάνουν υπόψη την τρέλα σου… – λέμε τώρα.
Χωρίς να ανοίξει καμιά μύτη, χωρίς να γίνεις εσύ εξουσιαστής στην ελευθερία άλλου, χωρίς να καταπατήσεις περιουσία κάποιου οπαδού και μη.
Κανείς δεν ζει άναρχα, η ζωή είναι φτιαγμένη με αρχές, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση κινδυνεύεις να γίνεις εσύ εξουσιαστής του διπλανού σου. Η μόνη ζούγκλα που κουβαλάς είναι το μυαλό σου.
Αυτό θα πετύχει την αναρχία που χρειάζεσαι για να αρχίσεις να παράγεις και να δημιουργείς.
Το μυαλό κατέχει ανιχνευτή σκατού. Συχνά τον ανιχνευτή, τον λέμε και ένστικτο.
Το μυρίζει ο ανιχνευτής το σκατό από μακριά. Και αναλόγως, συμβιβάζεται να κλείσει τη μύτη και να επιβιώσει δίπλα του ή το σκουπίζει και το πετάει στον κάδο.
Γιατί βλέπεις, κάποια σκατά τελικά γίνονται λίπασμα, πάνω στα οποία θα φυτρώσει ένα ακόμα δέντρο καρποφόρο.
Με λίγα λόγια, κανείς δε μπορεί να σε κοροϊδέψει και να σου τάξει ρομάντζα, ενώ σε ταράζει στη μούφα.
Μέσα σου το νιώθεις, σου μυρίζει το χάλι το μαύρο, απλά διαλέγεις αν θα το καλλιεργήσεις ή θα τραβήξεις το καζανάκι.
Το να μπορέσεις όμως να διακρίνεις, ότι τελικά έχεις ελευθερία επιλογής, απαιτεί training και ψυχραιμία.
Απαιτεί αντίσταση στο συρμό και κριτική στάση στην εξουσία, απαιτεί δουλειά και δημιουργική σκέψη, για να βρεις exit, να ξεφύγεις απ’ το βόθρο που σου εξασφάλισαν οι συνδικαλιστές, οι εξουσιαστές και οι αντεξουσιαστές σου. Απαιτεί, δράση και όχι απαραίτητα αντίδραση, γιατί αυτό σημαίνει ότι παίρνεις την πρωτοβουλία να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, ενώ η αντίδραση για άλλη μια φορά σε κάνει παθητικό πουρέ που περιμένει να λιώσει η πατάτα πρώτα για να πήξει…
Απαιτεί μυαλό alert κι αυτό τελικά είναι η μόνη διέξοδος από τη φυλακή σου και η μόνη συνταγή στα πρώτα σημάδια μαλάκυνσης… μαλάκα.
Into this house we’re born
Into this world we’re thrown
Like a dog without a bone
An actor out alone …
