Στην αρχή γελούσα. Μάλλον χωρίς να το ξέρουν, διάφοροι γνωστοί είχαν κάνει login με το Facebook τους στην ιστοσελίδα γνωριμιών Zoosk και εμείς βλέπαμε τις ενημερώσεις κάθε τόσο. “Πω, πω ξεφτίλα!” η πρώτη μου σκέψη. Αλλά μετά:
1. Μου έκανε εντύπωση πόσοι είναι. (Από τα διάφορα προφίλ που τρέχω στο Facebook βλέπω χιλιάδες χρήστες κάθε μέρα.)
2. Είχα περιέργεια.
3. Σκέφτηκα ότι θα έχει εμπορικές εφαρμογές τόση κίνηση.
Οπότε σαν καλός επιστήμονας του διαδικτύου αποφάσισα να μελετήσω και αυτόν τον χώρο. Σε αυτό το σημείο αφήνω κενό για την καζούρα σας:
(“ναι, καλά, σε πιστέψαμε”
“Όλοι ξέρουν ότι αυτά τα site είναι μόνο για σεξ”
“α, έχεις μοναξιά και ντρέπεσαι να το πεις/ καμάκι δεν ξέρεις;”)
κλπ κλπ. Ξεκολλήστε. Ομολογώ ότι η όλη εμπειρία στο www.zoosk.com δεν είναι ότι καλύτερο. Χάλια γραφικά, δύσκολες διαδικασίες. Και οι άνθρωποι σε αυτό δείχνουν …προβληματικοί. Απαίσιες φωτογραφίες, περίεργα προφίλ. Νομίζω ότι όποιος με κατηγόρησε στο μυαλό του πιο πάνω ότι το κάνω μόνο για το σεξ, αν χρησιμοποιούσα στα σοβαρά μόνο το Zoosk θα είχε δίκιο μάλλον! (Εδώ “αυτά τα site που πάνε όσοι θέλουν σεξ” αφιέρωμα.)
Βέβαια δεν το άφησα έτσι, ένα ξερό προφίλ. Έπρεπε να το γεμίσω με διάφορες λεπτομέρειες αφού το σύστημα έλεγε ότι μόνο έτσι θα μου κάτσει κάτι καλό. Εγώ τα έκανα όλα επώνυμα και με ειλικρίνεια. Αν πάω ποτέ για πολιτικός θα μου τα κοπανάνε για χρόνια…
Αλλά το πιο εκνευριστικό με το zoosk είναι ότι ακόμα κι αν δεις ότι κάποιος/α κοίταξε το προφίλ σου, ακόμα κι αν σου “αρέσει” από το προφίλ (1-2 σάπιες φωτογραφίες και ότι πληροφορίες έβαλε) πρέπει να πληρώσεις για να το προχωρήσεις το θέμα! Και – επιπλέον πρόβλημα- δεν σε αφήνει να βάλεις στο προφίλ “βρείτε με στο facebook ή στο email να τα πούμε”. Τα λογοκρίνουν άνθρωποι αυτά!
Αλλά αφού κοιτάω τα στατιστικά, ξέρω ότι μια άλλη υπηρεσία είναι πιο δημοφιλής. Και αυτή την συνιστώ ανεπιφύλακτα. OKCupid. Όχι για καμάκι ή ραντεβού (δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα γιατί δεν με ενδιαφέρει) αλλά σαν οργάνωση. Καταρχάς γράφεις ελεύθερα ότι θέλεις και με όσα link θέλεις. (Εγώ μετράω πόσα κλικ έρχονται από εκεί να κόψω εμπορικές προοπτικές του εργαλείου βέβαια! ; ) Είναι πολύ πιο όμορφο, πρακτικό interface. Βλέπεις ποιος/α κοιτούσε το προφίλ σου και στέλνεις ελεύθερα μηνύματα.
Και έχει (ψοφάω για τέτοια) διάφορα ψυχομετρικά τεστ. Όχι μπούρδες επιπέδου αστρολογίας. Έχουν πλάκα, έχουν και επιστημονική βάση. Είχα απαντήσει καμιά διακοσαριά πριν καταλάβω ότι πέρασε η ώρα! Μου θυμίζει το personalDNA που χρησιμοποιούσα παλιότερα για να δέσουμε στην ομάδα εργασίας καλύτερα.
Το κυριότερο με το OKcupid όμως είναι ότι είναι ανοιχτό. Δεν αισθάνεσαι σαν να είσαι σε κάποιο απαγορευμένο Fight Club απελπισμένων. Είναι σαν Facebook με ψυχή. Σου δείχνει πχ ότι διαφωνείς στα πολιτικά 70% με κάποιον. Οπότε μην αρχίσουμε καν…
Και ως προς το σεξ είναι πολύ ξεκάθαρο. Από τις πρώτες του ερωτήσεις είναι “γράφτηκες εδώ μόνο για το σεξ;” Ε, μην χάνεις χρόνο, να σου βρει το σύστημα κάτι αντίστοιχο ρε παιδάκι μου! Επώνυμα, περήφανα και με 200 προσωπικές ερωτήσεις (μπορείς να τις κρύψεις αν θέλεις κάποιες). Γιατί είναι ανόητο να ρίξουμε στο μισοσκόταδο μια τόσο καλή ιδέα. Προτείνω επίσης ανεπιφύλακτα το καταπληκτικό βιβλίο- βίβλο του data scientist που έχει γράψει ο ιδρυτής του OKCupid (Dataclysm λέγεται) όπως και το blog στο οποίο μαντρώνουν συναρπαστικά στατιστικά περί σεξ, σχέσεων και Online καμακιού.
Comments are closed.