Τους τελευταίους δύο μήνες η είδηση που βρίσκεται σχεδόν κάθε εβδομάδα στην κορυφή του ενδιαφέροντος του κοινού είναι ο τύμβος της Αμφίπολης. Το καλά κρυμμένο μυστικό και η σύνθετη διάρθρωση του τάφου έχουν εξάψει τη φαντασία και περιέργεια όλων των ανθρώπων, ακόμα και εκτός των ελληνικών συνόρων. Καθημερινά τα δημοσιεύματα δίνουν και παίρνουν, κορυφώνοντας την αγωνία και δημιουργώντας πλήθος σεναρίων για το ποιος ή ποιοι είναι οι ένοικοι του τάφου, για το αν είναι ή όχι συλημένος ο τάφος, για την περίοδο που χρονολογείται, για το αν είναι ή όχι μακεδονικός τάφος και πολλά ακόμη…
Φυσικά αυτή η σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη ακολουθείται και από παράπλευρες «απώλειες», αν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω έτσι τον «πόλεμο» που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στους αρχαιολόγους, οι οποίοι έχουν χωριστεί σε τρία μέτωπα και διαφωνούν για το αν ο τάφος είναι ελληνιστικός ή ρωμαϊκός, αν έχει συληθεί ή όχι, και για το κατά πόσον η επικοινωνιακή τακτική για την πορεία της ανασκαφής είναι η ενδεδειγμένη. Γεγονός το οποίο δηλώνει ένα και μόνο πράγμα: τη γνήσια ελληνική νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία δεν χαιρόμαστε για το καλό του άλλου παρά μόνο εάν το έχουμε καταφέρει εμείς. Μοιάζει με το γνωστό «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» δοσμένο σε μία πιο «επιστημονική» εκδοχή.
Παρόλα αυτά τα ξένα κυρίως δημοσιεύματα ασχολούνται εκτός από την αρχαιολογική ανακάλυψη αυτή καθ αυτή, και με την ανάγνωση των τεκταινόμενων. Στην ηλεκτρονική έκδοση της Χιουρέτ φιλοξενείται ένα ρεπορτάζ το οποίο ξεκινά με μια περιγραφή για τα όσα συμβαίνουν στην Αμφίπολη. « Κάποιοι από εσάς θα έχετε ακούσει το όνομα, Αμφίπολη. Αλλά για τους Έλληνες το πάλαι ποτέ αρχαίο λιμάνι, γνωστό για τις πηγές χρυσού και ασημιού έχει γίνει κάτι παραπάνω από μία αρχαία κατεστραμμένη πόλη στο κέντρο της Μακεδονίας. Για τους Έλληνες, που αγωνίζονται με μια απίστευτη δυσπραγία και ένα αβέβαιο μέλλον, έχει γίνει η ουτοπική γη του μεγαλοπρεπούς παρελθόντος».
Συνεχίζει με τις ανακαλύψεις των αρχαιολόγων στο σημείο, ενώ κάνει αναφορά ότι οι ανασκαφικές εργασίες έδειξαν από το 2012 ότι κάτι σημαντικό θα έβγαινε από εκεί. «Εν πάση περιπτώσει, εκείνη τη χρονιά υπήρξε μια χιονοστιβάδα πολιτικών εξελίξεων. Δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, δύο προγράμματα διάσωσης και ένας απεγνωσμένος αγώνας για να σώσει η Ε.Ε την Ελλάδα, ήταν αρκετός ενθουσιασμός για το Ελληνικό κοινό».
Η αναφορά στα πολιτικά τεκταινόμενα περιλαμβάνει σχολιασμό για την κυβέρνηση συνασπισμού, τη σημασία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, σημειώνοντας «ότι μια αποτυχία θα οδηγήσει σε εθνικές εκλογές, σύμφωνα με το Σύνταγμα».
Η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά με τη σύζυγό του στον τάφο της Αμφίπολης αλλά και οι δηλώσεις του ότι «Η γη της Μακεδονίας συνεχίζει να μας συγκινεί και να μας εκπλήσσει αποκαλύπτοντας μοναδικούς θησαυρούς για τους οποίους όλοι οι Έλληνες είναι πολύ περήφανοι», ήταν γραφτό να φτάσουν στη βαθύτερη χορδή της ελληνικής ψυχής και να ενισχύσει το δημόσιο ηθικό, γράφει η συντάκτρια της Χιουρέτ.
«Αυτός ο μυστηριώδης τάφος, παίρνει την εκδίκηση του» και αυτό γιατί όπως λέει, «Η ώρα στην αρχαιολογία κυλά με πιο αργό ρυθμό και δεν μπορεί να επιταχυνθεί ακόμη κι αν το πολιτικό ημερολόγιο δείχνει πρόωρες εκλογές», καταλήγει το δημοσίευμα. (ΠΗΓΗ: .hurriyetdailynews.com)
Σε αυτό όμως που θα πρέπει να στεκόμαστε και να τονίζουμε είναι η αξία του πολιτισμού μας που συνεχώς αναδεικνύεται και στο γεγονός πως η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και φυσικά οι πολίτες έχουν μείνει άφωνοι από τις ανακαλύψεις στην Αμφίπολη. Και αυτό είναι κάτι που μας κάνει υπερήφανους.
