Δεν είναι πια της μόδας τα ρεπορτάζ τύπου “καταστράφηκε η λιανική”. Κλείνουν τόσα μαγαζιά ώστε ίσως να μην είναι πια είδηση. Αλλά όταν είδα τον όγκο ανθρώπων στο Σύνταγμα πρώτη φορά, η σκέψη μου έτρεξε αμέσως στους πρώην υπάλληλούς μου, στα παιδιά στο Public Συντάγματος. Είχαμε ζήσει μαζί φοβερές στιγμές στα …σύγχρονα Δεκεμβριανά άλλωστε, με δακρυγόνα, φυγαδεύοντας πελάτες από την πίσω πόρτα και άλλα πολλά. Αφού βεβαιώθηκα ότι όλα είναι ήρεμα άρχισα να αναρωτιέμαι τι επίπτωση θα έχει αυτή η μάζωξη στις εμπορικές δραστηριότητες στο κέντρο.
Το πιο πάνω γράφημα δείχνει τον αριθμό επισκεπτών σε κατάστημα του κέντρου. Συνολικά μόλις 15% η μείωση. Μπορεί βέβαια να ψωνίζουν λιγότερο αλλά πάντως μπαινοβγαίνουν! Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν έχει διαφορά από την επαρχία. Για να το εξακριβώσω συγκρίνω την επισκεψιμότητα σε καταστήματα της ίδιας αλυσίδας. To κοιτάω σαν ποσοστό του συνόλου επισκεπτών για να φανεί πιο σωστά η εικόνα. Εκτός από μια ελάχιστη διαφοροποίηση στην εβδομάδα 4 της χρονιάς, ότι είδος καταστήματος κι αν είναι (μεσαία επαρχιακή πόλη, εμπορικό κέντρο εντός μεγάλης ή εκτός μεγάλης πόλης, καινούργιο εμπορικό κέντρο κλπ) οι Έλληνες σε όλη την χώρα ακολουθούν τους ίδιους ρυθμούς. (Ως προς τις επισκέψεις τους σε αλυσίδες καταστημάτων τουλάχιστον.)
Έχει ενδιαφέρον και η αγορά της Κύπρου με πιο έντονη διαφορά το γεγονός ότι δεν τρελαίνονται στα ψώνια το Πάσχα όπως στην Ελλάδα. Έτσι το ποσοστό συνεισφοράς τους πέφτει πολύ εκείνο το διάστημα επί του συνόλου.
Υ.Γ. Αν ψάχνατε “άποψη” για τους αγανακτισμένους, συνεχίστε το σερφάρισμα…
Comments are closed.