ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟΙ ΦΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΣΤΟΥΝΤΙΟ – ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΕΣ – ΔΥΑΡΙΑ Κάλεσε τη γραμματέα του, την Κίμι, η οποία εμφανίστηκε σε κλάσματα δευτερολέπτου στο γραφείο του μιλώντας με κάποιον στο ασύρματο ακουστικό της. «Ο Τομ ήταν. Βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και προσπαθεί να κλείσει τη δουλειά» είπε. «Μου ζήτησε να του τηλεφωνήσεις μέσα στη μέρα. Να σου θυμίσω ότι είναι τρεις ώρες μπροστά, επομένως θα ήταν καλό να του τηλεφωνήσεις σύντομα. Χρειάζεσαι κάτι;»
«Πρέπει να τους βρούμε επειγόντως καινούριο σπίτι» είπε ο Τρέβορ προβληματισμένος.
Η Κίμι ένευσε. Δε χρειάστηκε καν να ρωτήσει σε ποιους αναφερόταν. Αυτό ήταν ένα απ’ τα πράγματα που του άρεσε στην Κίμι, σε αντίθεση με τις άλλες εφτά βοηθούς που είχε προσλάβει και απολύσει τα τελευταία δύο χρόνια. «Κανένα πρόβλημα. Για να μπουν πότε;»
«Το Σάββατο» είπε ο Τρέβορ μετά από δύο λεπτά.
Ένευσε ξανά κι έφυγε.
Ο Τρέβορ ξεφύλλισε την ατζέντα του και πήρε τηλέφωνο. «Παρακαλώ;» απάντησε η Σκάρλετ. «Σκάρλετ, εδώ Τρέβορ. Πώς είσαι;» «Ταπί και ψύχραιμη!» «Α ναι;»
«Ναι. Η Τζέιν κι εγώ περάσαμε όλη τη μέρα στα μαγαζιά. Απ’ ό,τι φαίνεται, όλη μου η γκαρνταρόμπα ήταν εντελώς ξεπερασμένη. Κάνει σαν τρελή. Νομίζω ότι τα ακριβή της λόγια ήταν “Και για ποιον λόγο υπάρχουν οι πιστωτικές; Πρέπει να δείχνουμε ωραίες στην τηλεόραση!”».
Ο Τρέβορ άφησε ένα πνιχτό γελάκι. «Έξυπνο κορίτσι. Δεν έχει κι άδικο».
«Λοιπόν, πώς πάει;»
«Επικοινωνήσαμε με τον ιδιοκτήτη του κτιρίου σας και δεν καταφέραμε να πάρουμε άδεια για τα γυρίσματα» είπε ο Τρέβορ. Η γραμμή ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια ήταν πάντα πολύ λεπτή για τον Τρέβορ όταν επρόκειτο για δουλειά. «Μας είπε ότι δε θα ήθελε να ενοχλήσει τους υπόλοιπους ενοικιαστές. Τέλος πάντων, εμείς απ’ την πλευρά μας έχουμε αρχίσει ήδη τις διαδικασίες για τη μετακόμισή σας σε καινούριο σπίτι αυτό το-»
«Μισό λεπτό! Τι λες;»
«-Σαββατοκύριακο» συνέχισε ο Τρέβορ, αδιαφορώντας για την αναστάτωση της Σκάρλετ. «Το δίκτυο θα φροντίσει τις λεπτομέρειες, όπως την εγγύηση, τα μηνιάτικα, τη μετακόμιση και ό,τι άλλο χρειαστεί. Θα πεις εσύ τα νέα στην Τζέιν ή να την πάρω εγώ;»
«Περίμενε. Θέλεις να μετακομίσουμε; Μα δεν έχουμε ούτε μήνα που μπήκαμε σ’ αυτό το σπίτι! Κι αύριο γράφω Ιστορία και πρέπει να παραδώσω δύο εργασίες την επόμενη εβδομάδα-»
«Σκάρλετ. Δε γίνεται να μην μπορούμε να σας τραβήξουμε στο σπίτι».
«Σοβαρά τώρα. Η Τζέιν δεν έχει ακόμα βγάλει τα πράγ-ματά της απ’ τις κούτες. Είναι κάπως αργή μ’ αυτά. Εχθές πέρασε όλο της το απόγευμα χτίζοντας ένα φρούριο με τις κούτες. Άσε που έχουμε υπογράψει και συμβόλαιο…»
«Μην ανησυχείς για το συμβόλαιο. Επίσης να ξέρεις πως σας έχουμε βρει καταπληκτικό διαμέρισμα. Με πισίνα και θέα. Η βοηθός μου θα σας στείλει λεπτομέρειες και φωτογραφίες με e-mail σήμερα το απόγευμα».
«Καλά. Θα πρέπει να με δουλεύεις! Θα έχουμε πισίνα και δε θα χρειάζεται καν να πληρώνουμε ενοίκιο;»
Αφού το κλείσανε, κάλεσε την Κίμι στο γραφείο του και της είπε «Κοίτα, σε παρακαλώ, το σπίτι να έχει πισίνα».
«Κανένα πρόβλημα».
Ο Τρέβορ κάθισε αναπαυτικά στην καρέκλα του πλέκοντας τα χέρια του πίσω απ’ το κεφάλι του και χάζεψε τις υπερβολικά γνώριμες διαφημιστικές πινακίδες, τους φοίνικες και τα υπερτιμημένα καφέ έξω απ’ το παράθυρο του γραφείου του. Πέρναγε υπερβολικά πολύ χρόνο στο γραφείο, αλλά δεν τον ένοιαζε. Ιδιαίτερα τώρα που είχε στα χέρια του το Γλυκιά ζωή.
Aπόσπασμα από το βιβλίο “Γλυκιά Ζωή, αθώα ψέματα.”