Ακούω και διαβάζω πολλές φορές από μας τα κοριτσάκια, μια απορία που εκφράζεται με ποικίλους τρόπους, γραπτά και προφορικά, αλλά με το ίδιο νόημα: “πού πήγαν οι άντρες;“
Οφείλω να σας πω πως η απάντησή μου μέχρι πριν αρκετό καιρό, ήταν εμπνευσμένη από άσμα, και τους έλεγα πως “οι άντρες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο”.
Μέχρι που τράκαρα κι εγώ με ένα τρένο, και συνήλθα.
Μια χαρά υπάρχουν, αλλά είναι είδος βγαλμένο από άλλη εποχή, και τείνει να εξαφανιστεί.
Εκεί έξω, υπάρχουν σερνικά με “Α” κεφαλαίο. Από αυτά που ανοίγουν την πόρτα χωρίς να ‘ναι καινούριο το αμάξι, το σπίτι ή το θηλυκό. Από αυτά που βλέπεις στις ασπρόμαυρες ταινίες να σου ανάβουν το τσιγάρο, από αυτά που σε κάνουν να γελάς με πονηρά αστεία, χωρίς να γίνονται χυδαίοι. Από αυτά που η σιωπή τους σου δημιουργεί βουτό στα αυτιά. Τέτοια μωρέ, που απλά κάθονται στην καρέκλα τους, δεν χύνονται σαν μαρμελάδες έξω από την φρυγανιά, αλλά ούτε κι έχουν καταπιεί σκουπόξυλο. Ξέρετε, αυτά που κάνουν αμέσως τον χώρο δικό τους με ένα βλέμμα τριγύρω. Αυτά τα σερνικά, που θα ακούσουν αυτά που έχεις να τους πεις, χωρίς να τους πιάνει το κομπλεξικό τους να πετάγονται, διακόπτωντας τα λόγια και τις σκέψεις σου. Το κυριότερο; Θα ακούν αυτά που δεν τολμάς να ξεστομίσεις, κάνοντας ταυτόχρονα scan τη στάση του σωματός σου, για να δουν όλα όσα χρειάζονται, και να πάρουν τις απαραίτητες πληροφορίες για τη συνέχεια…
Αυτά ρε παιδί μου, που το “μετά” μαζί τους, είναι σαν ομιχλώδες τοπίο σε ταινία του Hitchcock.
Αυτά τα σερνικά, που ένα τους “καληνύχτα” δεν τους κάνει καλυνηχτάκιδες, αλλά κάνει εσένα να μην μπορείς να κλείσεις μάτι για μερόνυχτα.
Εμπνευσμένη από την κολλητή μου, λοιπόν, απαντώ παρακάτω σε ορισμένες από τις πιθανές ερωτήσεις σας.
“Πού κυκλοφορούν;” Παντού. Αρκεί να τους παρατηρήσεις.
“Πώς θα τους ξεχωρίσω;” Μάτι βγάζουν!
“Τι πίνουν;” Καθαρά ποτά. Και δεν εννοώ μόνο στο ποτήρι τους, αλλά και στις κουβέντες τους.
“Τι τρώνε;” Τίποτε αμάσητο, και ο νοών νοείτο.
“Πώς θα τους ξεχωρίσω;” Θα μουδιάσετε στο βλέμμα τους και θα σταματήσετε να σκέφτεστε.
“Πως μυρίζουν;” Τεστοστερόνη. Την έχετε ακουστά;
“Τι θα μου εμπνεύσουν;” Αρχέγονα ένστικτα. Από τα βασικά, θα έλεγα…
“Τι κατάληξη θα έχω;” Πάντως όχι “they lived happily ever after.”
Extra tip: Ο άντρας είναι σαν τα παπούτσια σας. Εσείς διαλέγετε τα παπούτσια που θα διαμορφώσουν την περπατησιά σας.
Και το παραπάνω Αρσενικό που περιέγραψα, είναι αρκετά ιδιόρρυθμο. Αντέχει το πετσί σας;
Hot tip: ‘Εντυπες οδηγίες χρήσης εντός γυναικείων περιοδικών με ιλλουστρασιόν σελίδες, δεν έχει το πακέτο που σας προανέφερα. Τότε που τα ‘φτιάχναν αυτά τα μοντέλα βλέπετε, δεν ήταν στις προδιαγραφές τους το manual, για έναν πολύ απλό λόγο: Δεν ήταν απαραίτητες στην εκάστοτε χρήστη.
Γιατί; Μα γιατί ήξεραν τί να τους κάνουν.
Για σας, δεν ξέρω, και μην προσβάλλεστε.
Αυτά, και καλά μπάνια. Κρύα ή καυτά.
