Είμαι εθνικιστής και κρυπτοφασίστας. Έτσι λένε. “Γιατί έχεις ακόμα στο προφίλ σου την σημαία;” ρωτάει άλλος φίλος με την υπόνοια ότι τρολάρω. Είμαι το “λάθος” είδος πατριώτη. Μπορεί να παίξει και υπόνοια ότι ερεθίζομαι σεξουαλικά από την σημαία μας, τέτοιες εποχές ζούμε, λίγο πιο πριν διαβάζαμε στο Facebook έγκυρες ειδήσεις για μια στην Αυστραλία που αρραβωνιάστηκε με έναν ύφαλο και δυο στο Ντάλας που υιοθέτησαν μαζί ένα τούνελ. Αν κοτσάρει σημαία πολιτικός, αυτόματα μετατρέπεται σε χρυσαυγίτης ή χειρότερα. Στην καλύτερη να τον αντιμετωπίσουν σα να ανέβασε ένα χαριτωμένο σκυλάκι που κάνει κωλοτούμπες για να τσιμπήσει χειροκρότημα ή like.
Να το ομολογήσω λοιπόν για να μην ψάχνετε άδικα, ναι, είμαι πατριώτης, ναι αγαπάω την πατρίδα μου. Όσο ασαφές κι αν ήταν το “Ελλάδα” διαχρονικά, όσο κι αν οι Αρχαίοι πλακώνονταν μεταξύ τους ως πόλεις, όσο κι αν πιστεύω ακράδαντα ότι το DNA μας είναι milk shake κάθε πειρατή και αλήτη που πέρασε από αυτό το σταυροδρόμι, εμένα κάτι μου κάνει αυτή η χώρα που δεν μου το κάνει άλλη. Και δακρύζω σα στάρλετ σε ρεάλιτι κάθε φορά που την κοιτάω τη σημαία μας, απλά το κρύβω αν μπορώ μη γίνω ρεζίλι. Ούτε καν να την κοιτάξω, μόνο να σκεφτώ τη σημαία και μου έρχονται στο νου τα πάντα από την Αλβανική εποποιία και τα βουνά που λατρεύω, ως την κάθε γωνιά της που έχω χαρεί. Αν κάποτε γίνει καμιά Ελληνική σειρά της προκοπής για όλα αυτά θα κλαίω διαρκώς. Για τώρα βρίζω την ΕΡΤ και κλαίω έμμεσα βλέποντας Βίκινγκ ή υπερήρωες τους οποίους στο μυαλό μου βαφτίζω Έλληνες και συγκινούμαι εξίσου.
Στην Ελληνική πολιτική βέβαια η σημαία έχει κακοποιηθεί από την πρώτη μέρα που φτιάχτηκε. Οι αριστεροί βγάζουν μπιμπίκια με δαύτην και κατηγορούν τους δεξιούς ότι την καπηλεύονται. Οι δεξιοί στο ρελαντί βάζουν δυο σημαίες φόντο σε κάθε συνέντευξη, μια σε καρφίτσα, μια μεγάλη όρθια στο γραφείο τους και αν βρούνε ευκαιρία αφήνουν να να ανοίξει λίγο το πουκάμισο για να φανεί ότι την φοράνε και σε φανέλα Ατθίς με γαλάζιες ρίγες και τον σταυρό πάνω από την καρδιά. Όπως και να ουρλιάζουν όμως οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, το γεγονός είναι ότι δουλεύει. Μια καλά κοτσαρισμένη σημαία σε φωτογραφία ή συνέντευξη λέει πάντα πολλά περισσότερα από ότι θα μπορούσε να πει με το στόμα ο πολιτικός. Βέβαια και μια γαλότσα γεμάτη λουκάνικα λέει περισσότερα από τον μέσο Έλληνα πολιτικό. Και οι αριστεροί πολιτικοί μπορεί να το κάνουν επίτηδες, δεν είμαι καν σίγουρος ότι θέλουν να επανεκλεγούν. Αν κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ πει κάτι μετριοπαθές ή λογικό θα πεταχτούν δέκα να τον καπελώσουν με διαδήλωση για τα δικαιώματα του αγέννητου αγγουριού στις Σκουριές που κινδυνεύει από την σκόνη.
Εγώ όμως δεν αγαπώ τη σημαία για το παρελθόν μας. Αγαπώ τη σημερινή Ελλάδα αλλιώς δεν θα έμενα εδώ. Αγαπώ το σουβλάκι πίτα ή όπως θέλουν να το λένε στη Σαλονίκη, τους αγαπώ κι αυτούς, αγαπώ και τα κυριλέ σουβλατζίδικα που χρεώνουν περισσότερα στα μουλωχτά αλλά παραμένουν εγγύηση στην τελική. Αγαπώ κάθε παράνομη χωματερή και μπαζωμένο ρέμα αυτού του τόπου, κάθε πανηλίθιο στη ΛΕΑ που – ας το παραδεχτούμε – κάποτε είμαστε κι εμείς. Ένα τουρλομπούκι μαλακίας του Σρέντιγκερ όπου και είμαστε μαλάκες και όλοι οι άλλοι είναι μαλάκες για τα ίδια και τα άλλα πράγματα. Πλακωνόμαστε και μισούμε τον γείτονα και την επιτυχία του αλλά ενώνουμε τις φωνές μας στα σημαντικά πράγματα όπως το “Ελλάδα έχεις ταλέντο” ή όταν κάποιος στο Survivor το παρακάνει. Η Ελλάδα είναι εξοργιστική χώρα όπως ο πρώτος έρωτας που σε τρέλανε και ξενυχτούσες χωρίς λόγο. Αλλά έρωτας. Κι αυτοί που κοροϊδεύουν όσους συγκινούνται με τη σημαία είναι Ελληνάρες όσο δεν πάει.
Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι τσινάνε τόσο πολύ όταν βλέπουν σημαίες σε δημόσια κτίρια ή τελετές. “Γίναμε Ιράν!” λέει με νόημα ο διανοούμενος και σκέφτομαι ότι ναι, έτσι παντού σημαίες βλέπεις σε γνωστά κέντρα αυταρχισμού όπως….Δανία που όταν πρωτοπήγα ρωτούσα τι γιορτάζουμε γιατί είχαν σημαίες σε κάθε σπίτι κάθε μέρα του χρόνου. Μάλλον ετοιμάζονται να κάνουν ντου οι Βίκινγκ σε μια κρυφή έξαρση εθνικισμού και δεν το κατάλαβα. Αντιμετωπίζουν πολλοί την σημαία ως την κρυφή αρχή κάποιου φασιστικού κινήματος, σα Χρυσαυγίτες που κρύβουν σβάστικα σε μαίανδρο η κατάσταση, πριν το καταλάβουμε θα κατεβαίνουν τανκ την Πατησίων και θα μας στείλουν όλους στη Γυάρο. Ενώ όλοι έχουν άδικο. Οι Αριστεροί ας μας αφήσουν να πιστεύουμε σε παραμύθια, ναι παραμύθια είναι όσα λέμε για έθνη-κράτη, το ξέρουμε αλλά μας εμπνέουν, αφήστε μας να τα χαρούμε για τα καλά τους. Και οι Δεξιοί ας σταματήσουν να ρίχνουν την σημαία για να κρύβουν τα χάλια τους και την έλλειψη προτάσεων. Η χώρα χρειάζεται ξεκάθαρη οργάνωση και προτάσεις εφικτές, όχι να κρυβόμαστε πίσω από σημαίες ή αντισημαίες ή να πεταγόμαστε μόλις δούμε μια ρίγα γαλάζια δίπλα σε μια λευκή σα να ζούμε την Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Χαλαρώστε λίγο. Αν θέλει κάποιος να κάψει μια σημαία, δικαίωμά του να ξεφτιλιστεί έτσι δημοσίως ή να κάνει ότι πολιτική δήλωση θεωρεί ότι εξυπηρετεί κάτι τέτοιο για το κοινό του. Δεν τέλειωσε η ζωή για τους υπόλοιπους που είμαστε σίγουροι με τις πεποιθήσεις μας για την χώρα. Αν θέλει ένας κωμικός να κοροϊδέψει την σημαία ας το κάνει κι ας γελάσουν όσοι έχουν όρεξη να γελάσουν εκείνη την ώρα, αυτό είναι όλο, μην το απλώνετε γιατί τότε πράγματι εσείς γίνεστε φασίστες στη μεθοδολογία σας. Είναι ατομικό δικαίωμα του καθενός να την βρίσκει με τη σημαία όσο θέλει όπως εγώ ή να την μισεί. Μην προσπαθείτε να μπαίνετε σε μυαλά άλλων, δεν δουλεύει. Όπως και το τι βάζει ο καθένας στον κώλο του είναι προσωπική υπόθεση τελείως, έτσι και η σημαία. Δικαίωμα, όχι υποχρέωση η αγάπη της.
Η ίδια η σημαία, όπως σας έχουν δείξει αναρίθμητες φορές διάφοροι άσχετοι που το παίζουν γνώστες, έχει αλλάξει αρκετές φορές. Δεν τίθεται θέμα design αυτό καθαυτό, υποτίθεται ότι ενεργούσαν βάση θείων εντολών όσοι την έφτιαξαν ή/και έβγαλαν την βράκα τους και την ανέμιζαν στον γαλανό μας ουρανό. Κάτι τέτοιο. Έχεις τόσες γραμμές όσες οι συλλαβές διαφόρων ρητών, ανάλογα τα κέφια κι αυτά αλλά θεόσταλτα σίγουρα. Δεν συζητάμε άνθρωπος να την έφτιαξε, είναι σα το σφυρί του Θορ. Αλλά ελληνικό σαν την φέτα ΠΟΠ, μην την πειράξετε θα γίνει χαμός. Αν έχω μια κριτική είναι ότι δύσκολα συνδυάζεται με ρούχα ή έπιπλα ή άλλα αντικείμενα, δύσκολα θα την δεις στην οροφή ή τα φώτα ενός Mini Cooper. Οπότε αν κερδίσει μια όμορφη αθλήτρια στίβου και τυλιχτεί με την σημαία, είναι “πανέμορφη” και “εθνικό σύμβολο”. Αν το κάνει νταλικιέρης είναι “μάλλον φασίστας” και επικίνδυνος, τον κοιτάμε με μισό μάτι. Αν είσαι μαύρος, Αφγανός ή Σύριος και κρατάς τη σημαία είναι “συγκινητικό” και “υπόδειγμα”, αν είσαι απλά ένας καραφλός μεσήλικας λευκός τη σημαία μπορείς μόνο να την δείχνεις σε εθνικές εορτές.
Και να την κατεβάζεις την επόμενη μέρα.
(Τέτοια κείμενα τα υπογράφεις:
Αλέξανδρος Χαλκίδης του Γεωργίου,
μισός Πόντιος ΒορειοΕλλαδίτης,
μισός Άγγλος
100% ΕΛΛΗΝΑΣ)